Ανάχαρσις: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Ανάχαρσις''' ήταν [[Σκυθία|Σκύθης]] ηγεμόνας και σοφός του [[6ος αιώνας π.Χ.|6ου αιώνα π.Χ.]], γιος του Γνούρου, θαυμαστής του ελληνικού πολιτισμού επηρεασμένος από την μητέρα του, [[Αρχαία Ελλάδα|ελληνικής]] καταγωγής. Το [[589 π.Χ.]] πήγε στην [[Αρχαία Αθήνα|Αθήνα]] επί [[Σόλων|Σόλωνος]], του οποίου έγινε φίλος. Όταν επέστρεψε στην πατρίδα του επιχείρησε να εισαγάγει τον ελληνικό πολιτισμό, ώς και την λατρεία της θεάς [[Δήμητρα (μυθολογία)|Δήμητρας]]. Δολοφονήθηκε από τον αδερφό του με ένα τόξο, ο οποίος για να δικαιολογηθεί είπε ότι ο Ανάχαρσις ήθελε να εισάγει στη [[Σκυθία]] τα [[Ελευσίνια Μυστήρια]]. Δεν έχει διασωθεί κανένα συγγραφικό του έργο. Λέγεται ότι είχε γράψει ένα έργο που σύγκρινε τους νόμους των Σκυθών με τους νόμους των Ελλήνων, καθώς κι ένα ακόμη για την τέχνη του πολεμούπολέμου. Έγινε γνωστός για την απλότητα του τρόπου ζωής του και για τις ακριβείς παρατηρήσεις του επάνω στα έθιμα και τα μορφώματα των Ελλήνων. Όταν κάποτε ένας, ονόματι Άττικος, τον κορόϊδευε για την Σκυθική καταγωγή του, σε απάντηση ο Ανάχαρσις του είπε το γνωστό: '''''"`Εμοί μεν όνειδος η πατρίς, συ δε τη πατρίδι`"''''', δηλαδή: '''''"`Εμένα μεν η πατρίδα μου με ντροπιάζει, ενώ εσύ (με τον τρόπο σου αυτό) ντροπιάζεις την πατρίδα σου"'''''. Ήταν ο πρώτος μέτοικος που έλαβε δικαιώματα Αθηναίου πολίτη. Ο [[Λουκιανός]] έγραψε δύο διαλόγους για τον Ανάχαρση, τον ''[[Ανάχαρσις ή Περί γυμνασίων|Ανάχαρσιν]]'' και τον ''Σκύθην'', ενώ ο Γάλλος αρχαιοδίφης του 18ου αιώνα [[Ζαν-Ζακ Μπαρτελεμύ]] έγραψε ένα τετράτομο μυθιστορηματικό έργο σχετικά με έναν απόγονο του Ανάχαρση ο οποίος πραγματοποίησε παρόμοια περιήγηση στην αρχαία Ελλάδα.