Γεώργιος Α΄ Γκίζι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{πληροφορίες προσώπου}}
Ο '''Γεώργιος Α΄ Γκίζι''' ([[Ιταλική γλώσσα|ιταλικά]]: ''Giorgio Ghisi'', ''Τζόρτζο Γκίζι)'', πέθανε το [[1311]]) ήταν ιταλικήςΙταλικής καταγωγής. Ως κληρονόμος του πατέρα του ήταν κύριος της [[Τήνος|Τήνου]], της [[Μύκονος|Μυκόνου]], του ημίσεος της [[Κέα]]ς και της [[Σέριφος|Σέριφου]] ([[1303]] - [[1311]]). Λόγω των γάμων του έγινε [[Τριτημόριοι της Εύβοιας|τριτημόριος της Εύβοιας]], [[Βαρωνία της Χαλανδρίτσας|βαρώνος της Χαλανδρίτσας]] ([[1286]] - [[1311]]) και καστελάνος-φρούραρχος της [[Καλαμάτα]]ς ([[1292]] - [[1311]]). Αναφέρεται ως ένας από τους λαμπρότερους ιππότες της Ανατολής. <ref>Λάμπρου, σελ. 61</ref>, γιος και κληρονόμος του [[Βαρθολομαίος Α΄ Γκίζι|Βαρθολομαίου Α΄ Γκίζι]] και εγγονός του [[Ανδρέας Γκίζι|Ανδρέα Γκίζι]].
 
==Βαρόνος της Χαλανδρίτσας==
Νυμφεύτηκε τη μοναχοκόρη του [[Γκυ ντε Λα Τρεμουάιγ]] -δεν έχει διασωθεί το όνομα της- και το 1286 ή 88 που απεβίωσε ο πεθερός του, κληρονόμησε και την [[Βαρωνία της Χαλανδρίτσας]]. Σε δεύτερο γάμο νυμφεύτηκε την [[Αλίξ νταλε Κάρτσερι]], που κατείχε το τριτημόριο του Ωρεού και αυτό της Καρύστου. Με την πρώτη του γυναίκα απέκτησε δύο κόρες: η μία παντρεύτηκε τον [[Πέτρος νταλε Κάρτσερι|Πέτρο νταλε Κάρτσερι]] και η άλλη σε πρώτο γάμο τον [[Μαρτίνος Ζαχαρίας|Μαρτίνο Ζαχαρία]] και όταν αυτός απεβίωσε, τον Βαρθολομαίο Ρουτινέλλη<ref>Θωμόπουλος, σελ 524</ref>. Από τον δεύτερο γάμο του απέκτησε τον [[Βαρθολομαίος Β΄ Γκίζι|Βαρθολομαίο Β' Γκίζι]].
 
Παντρεύτηκε σε πρώτο γάμο μια ανώνυμη κόρη του [[Γκυ ντε Λα Τρεμουάιγ]] και κληρονόμησε την βαρωνία της Χαλανδρίτσας στο [[Πριγκιπάτο της Αχαΐας]] (1286), διορίστηκε στην συνέχεια Καστελάνος της Καλαμάτας (1292).<ref>Bon (1969), pp. 234–235, 459</ref> Την ίδια χρονιά ο [[Αραγωνία|Αραγωνέζος]] ναύαρχος [[Ρουτζέρο ντι Λαούρια]] ξεκίνησε μια σειρά από επιδρομές στις Ελληνικές περιοχές και στα Φραγκοκρατούμενα νησιά στο [[Αιγαίο Πέλαγος]], κατόπιν έφτασε στην [[Πύλος|Πύλο]]. Ο πρίγκιπας [[Φλωρέντιος της Αχαΐας]] απουσίαζε στην [[Ιταλία]] και υπήρχε σοβαρός κίνδυνος να καταλάβουν οι Αραγωνέζοι περιοχές του πριγκιπάτου. Ο Γεώργιος συγκέντρωσε 100 ιππότες στην [[Δήμος Ανδρούσας|Ανδρούσα]] και επιτέθηκε στους Αραγωνέζους, στην σύντομη μάχη που ακολούθησαν οι Αχαιοί ηττήθησαν και ο Γεώργιος συνελήφθη αιχμάλωτος στην [[Μάχη του Ζόγκλου]]. Ο Γεώργιος ελευθερώθηκε με 8.000 [[Υπέρπυρον|Υπέρπυρα]] αμέσως μετά την αναχώρηση του στόλου της Αραγωνίας για την [[Γλαρέντζα]].<ref>Bon (1969), p. 167</ref><ref>Miller (1908), pp. 185–186</ref>
Το 1293, όταν ο [[Ρογήρος ντε Λούρια]] λεηλατούσε τα παράλια του [[Πριγκιπάτο της Αχαΐας|Πριγκιπάτου της Αχαΐας]], ο Γεώργιος ήταν καστελάνος της Καλαμάτας· μάζεψε στρατό, αλλά αιχμαλωτίσθηκε στη [[Μάχη του Ζόγκλου]]. Το 1304 με την βοήθεια άλλων βαρώνων απέτρεψε τους Βυζαντινούς από την κατάληψη του [[Κάστρο Μπωφόρ|Κάστρου Μπωφόρ]]. Σκοτώθηκε στην [[Μάχη του Κηφισού]] το 1311, όπου έσπευσε να βοηθήσει τον [[Δουκάτο των Αθηνών|Δούκα των Αθηνών]] [[Γκωτιέ ντε Μπριέν]] κατά της [[Καταλανική Εταιρεία|Καταλανικής εταιρείας]].
 
==Κληρονόμος Τήνου, Μυκόνου, Κέας, Σερίφου και Εύβοιας==
== Πηγές ==
* [http://anemi.lib.uoc.gr/php/pdf_pager.php?rec=/metadata/1/7/f/metadata-413-0000092.tkl&do=139298.pdf&pageno=53&width=462&height=665&maxpage=99&lang=el ''Ανέκδοτα νομίσματα και μολυβδόβουλα των κατά τους μέσους αιώνας Δυναστών της Ελλάδος'' υπό Παύλου Λάμπρου, Εν Αθήναις, εκ του Τυπογραφείου αδελφών Περρή, 1880]
* Στέφανος Θωμόπουλος ''Ιστορία της πόλεως Πατρών, τόμος Α' '', επιμέλεια Βασίλη Λάζαρη, Αχαϊκές εκδόσεις, Πάτρα 1998, ISBN 960-7960-08-4
 
Ο πατέρας του πέθανε (1303) και ο Γεώργιος κληρονόμησε την Τήνο, την Μύκονο, την Κέα και την Σέριφο.<ref>Bon (1969), pp. 234–235, 459</ref><ref>Setton (1975), p. 12</ref>
== Παραπομπές ==
Το 1304 με την βοήθεια άλλων βαρώνων απέτρεψε τους Βυζαντινούς από την κατάληψη του [[Κάστρο Λεύκτρου|Κάστρου του Μπωφόρ]]. Με την δεύτερη σύζυγο του Αλίκη νταλε Κάρτσερι απέκτησε κληρονομικά δικαιώματα στην [[Εύβοια]] και έγινε Τριτημόριος της Εύβοιας. Ο Γεώργιος Α΄ Γκίζι έπεσε στην [[Μάχη του Κηφισού]] όπου έσπευσε να βοηθήσει τον [[Δουκάτο των Αθηνών|Δούκα των Αθηνών]] [[Γκωτιέ Ε΄ του Μπριέν]] απέναντι στην [[Καταλανική Εταιρεία]] (1311). Η δεύτερη σύζυγος του Αλίκη πέθανε το 1313.<ref>Bon (1969), pp. 234–235, 459</ref><ref>Setton (1975), p. 12</ref>
 
==Οικογένεια==
 
Με την πρώτη σύζυγο του άγνωστου ονόματος κόρη του Γκυ ντε Λα Τρεμουάιγ (πέθανε το 1288) απέκτησε :
 
*Ανώνυμη κόρη, παντρεύτηκε τον [[Πέτρος νταλε Κάρτσερι|Πέτρο νταλε Κάρτσερι]]
*Μαρία Γκίζι, παντρεύτηκε σε πρώτο γάμο τον [[Μαρτίνος Ζαχαρίας|Μαρτίνο Ζαχαρία]] και όταν αυτός απεβίωσε (1343) παντρεύτηκε σε δεύτερο γάμο τον Βαρθολομαίο Ρουτινέλλη.
 
Με την δεύτερη σύζυγο του Αλίκη νταλε Κάρτσερι απέκτησε :
 
*[[Βαρθολομαίος Β΄ Γκίζι]]
.
== Παραπομπές ==
<references />
 
== Πηγές ==
 
* [http://anemi.lib.uoc.gr/php/pdf_pager.php?rec=/metadata/1/7/f/metadata-413-0000092.tkl&do=139298.pdf&pageno=53&width=462&height=665&maxpage=99&lang=el ''Ανέκδοτα νομίσματα και μολυβδόβουλα των κατά τους μέσους αιώνας Δυναστών της Ελλάδος'' υπό Παύλου Λάμπρου, Εν Αθήναις, εκ του Τυπογραφείου αδελφών Περρή, 1880]
* Στέφανος Θωμόπουλος ''Ιστορία της πόλεως Πατρών, τόμος Α' '', επιμέλεια Βασίλη Λάζαρη, Αχαϊκές εκδόσεις, Πάτρα 1998, ISBN 960-7960-08-4
*Bon, Antoine (1969). La Morée franque. Recherches historiques, topographiques et archéologiques sur la principauté d’Achaïe
*Miller, William (1908). The Latins in the Levant, a History of Frankish Greece (1204–1566).
*Setton, Kenneth M. (1975). Catalan Domination of Athens 1311–1388, Revised Edition. London: Variorum.
 
{{DEFAULTSORT:Γκιζι Γεωργιος}}