Ντράζα Μιχαήλοβιτς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 61:
===Τρομοκρατικές ενέργειες και δράσεις εθνοκάθαρσης===
Η ιδεολογία των Τσέτνικ περιλάμβανε την έννοια της Μεγάλης Σερβίας, που έπρεπε να επιτευχθεί με την αναγκαστική μετατόπιση πληθυσμών προκειμένου να δημιουργηθούν εθνοτικά ομοιογενείς περιοχές.{{sfn|Tomasevich|1975|p=169}} Εν μέρει λόγω αυτής της ιδεολογίας και εν μέρει ως απάντηση στις βίαιες ενέργειες που έγιναν από τους Ούστασε και τις Μουσουλμανικές δυνάμεις που συνδέονται με αυτούς{{sfn|Tomasevich|1975|p=259}}, οι δυνάμεις των Τσέτνικ ενεπλάκησαν σε πολυάριθμες πράξεις βίας, συμπεριλαμβανομένων σφαγών και καταστροφής περιουσιών, και χρησιμοποίησαν τρομοκρατικές τακτικές για την εκδίωξη των ομάδων μη Σέρβων.{{sfn|Hoare|2006|p=148}} Την άνοιξη του 1942 ο Μιχαήλοβιτς έγραψε στο ημερολόγιό του: «Ο Μουσουλμανικός πληθυσμός, μέσω της συμπεριφοράς του, έφτασε στην κατάσταση όπου ο λαός μας δεν επιθυμεί πλέον να τον έχει ανάμεσά μας. Είναι απαραίτητο ήδη τώρα να προετοιμάσουν την έξοδο τους στην Τουρκία ή οπουδήποτε αλλού εκτός των συνόρων μας. "{{sfn|Hoare|2006|p=143}}
[[File:Drazas Instrukcije.JPG|thumb|''"Instrukcije"'' ("Instructions") of 1941 attributed to Mihailović ordering the [[Ethnic cleansing|cleansing]] of non-Serbs from territories claimed by the Chetniks as part of a Greater Serbia]]
{{wikisourcelang|sr|Instrukcija D. Mihailovića Pavlu Đurišiću od 20.12.1941.}}
Ο ρόλος του Μιχαήλοβιτς σε τέτοιες ενέργειες είναι ασαφής, καθώς "...δεν υπάρχει καμία σαφής απόδειξη ότι ο ίδιος έκανε ποτέ έκκληση για εθνοκάθαρση"{{sfn|Malcolm|1994|p=179}}. Οι οδηγίες προς τους διοικητές του Μαυροβουνίου, Ταγματάρχη Λάσιτς και Λοχαγό Πάβλε Τζούρισιτς, που διέταζαν ενέργειες εθνοκάθαρσης μη Σερβικών στοιχείων για τη δημιουργία της Μεγάλης Σερβίας, έχουν αποδοθεί στο Μιχαήλοβιτς από μερικούς ιστορικούς {{sfn|Lerner|1994|p=105}}{{sfn|Mulaj|2008|p=42}}{{sfn|Milazzo|1975|p=64}}{{sfn|Tomasevich|1975|pp=256–261}} αλλά άλλοι υποστηρίζουν ότι το έγγραφο ήταν πλαστογραφία του Τζούρισιτς, καθώς απέτυχε να φτάσει στο Μιχαήλοβιτς τον Δεκέμβριο του 1941, όταν ο τελευταίος εκδιώχθηκε από τη Ράβνα Γκόρα από τις Γερμανικές δυνάμεις{{sfn|Malcolm|1994|p=179}}{{sfn|Karchmar|1987|p=397}}{{sfn|Pavlowitch|2007|pp=79–80}}. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι εάν το έγγραφο είναι πλαστό, χαλκεύθηκε από τους Τσέτνικ με την ελπίδα ότι θα θεωρηθεί ως νόμιμη εντολή και όχι από τους αντιπάλους τους που επιδίωκαν να τους δυσφημήσουν{{sfn|Malcolm|1994|p=179}}.Οι στόχοι που περιγράφονται στην οδηγία ήταν :▼
▲Ο ρόλος του Μιχαήλοβιτς σε τέτοιες ενέργειες είναι ασαφής, καθώς "...δεν υπάρχει καμία σαφής απόδειξη ότι ο ίδιος έκανε ποτέ έκκληση για εθνοκάθαρση"{{sfn|Malcolm|1994|p=179}}. Οι οδηγίες προς τους διοικητές του Μαυροβουνίου, Ταγματάρχη Λάσιτς και Λοχαγό Πάβλε Τζούρισιτς, που διέταζαν ενέργειες εθνοκάθαρσης μη Σερβικών στοιχείων για τη δημιουργία της Μεγάλης Σερβίας, έχουν αποδοθεί στο Μιχαήλοβιτς από μερικούς ιστορικούς {{sfn|Lerner|1994|p=105}}{{sfn|Mulaj|2008|p=42}}{{sfn|Milazzo|1975|p=64}}{{sfn|Tomasevich|1975|pp=256–261}} αλλά άλλοι υποστηρίζουν ότι το έγγραφο ήταν πλαστογραφία του Τζούρισιτς, καθώς απέτυχε να φτάσει στο Μιχαήλοβιτς τον Δεκέμβριο του 1941, όταν ο τελευταίος εκδιώχθηκε από τη Ράβνα Γκόρα από τις Γερμανικές δυνάμεις{{sfn|Malcolm|1994|p=179}}{{sfn|Karchmar|1987|p=397}}{{sfn|Pavlowitch|2007|pp=79–80}}. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι εάν το έγγραφο είναι πλαστό, χαλκεύθηκε από τους Τσέτνικ με την ελπίδα ότι θα θεωρηθεί ως νόμιμη εντολή και όχι από τους αντιπάλους τους που επιδίωκαν να τους δυσφημήσουν{{sfn|Malcolm|1994|p=179}}.
{| class="toccolours" style="float: right; margin-left: 1em; margin-right: 2em; font-size: 85%; background:#c6dbf7; width:30em; max-width: 40%;" cellspacing="5"
| |||