{{πληροφορίες προσώπου}}Ο '''Αλεξάντρ Αλεξάντροβιτς Μπλοκ''' ([[ρωσική γλώσσα|ρωσικά]]: '''Александр Александрович Блок''', προφορά στα ρωσικά: [ɐlʲɪˈksandr ɐlʲɪˈksandrəvʲɪt͡ɕ blok] , [[28 Νοεμβρίου]] [[1880]] – [[7 Αυγούστου]] [[1921]]), υπήρξε ένας από τους πιο χαρισματικούς [[λυρική ποίηση|λυρικούς]] ποιητές που ανέδειξε η [[Ρωσία|ρωσική]] γη μετά τον [[Αλέξανδρος Πούσκιν|Αλέξανδρο Πούσκιν]]. Νεωτερικός, ανήσυχος, χαρισματικός και τολμηρός με τις λέξεις, σημάδεψε ανεξίτηλα τη ρωσική ποίηση και τής άνοιξε νέους δρόμους.
== Οικογένεια και επιρροές ==
Γραμμή 37 ⟶ 38 :
== Μουσικές συνθέσεις ==
Η ποίηση του Μπλοκ ενέπνευσε πολλούς Ρώσους συνθέτες. Για παράδειγμα, ο [[Ντμίτρι Σοστακόβιτς]] ένα κύκλο συνθέσεων για σοπράνο και τρίο στο πιάνο, τον ''Seven Romances of Alexander Blok'', και ο [[Αρτούρ Λουριέ]] μια ορχηστρική καντάτα, την ''In the Sanctuary of Golden Dreams''.
== Επιμύθιο ==
Ο Μπλοκ σημάδεψε ανεξίτηλα τη ρωσική ποίηση και τής άνοιξε νέους δρόμους. Νεωτερικός, ανήσυχος, χαρισματικός και τολμηρός με τις λέξεις όπως κάθε μεγάλος ποιητής. Η ποίηση ήταν η μεγάλη ερωμένη του. Κι αν οι ερωμένες χαρίζουν την αιωνιότητα της στιγμής, η ποίηση τού χάρισε την ίδια την αιωνιότητα, δίνοντάς του το φιλί του αμάραντου χιονοστρόβιλου της σλάβικης ψυχής.
