Ντράζα Μιχαήλοβιτς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 96:
Ενώ οι υπερασπιστές του Μιχαήλοβιτς ισχυρίστηκαν ότι ο Μπέιλι είχε μεταφραστεί λάθος την ομιλία [...] και μάλιστα μπορεί να το έκανε και εσκεμμένα,{{sfn|Buisson|1999|pp=162–163}} η επίδραση στους Βρετανούς ήταν ολέθρια και σηματοδότησε την αρχή του τέλους για τη συνεργασία Βρετανών-Τσέτνικ. Οι Βρετανοί διαμαρτυρήθηκαν επισήμως στη Γιουγκοσλαβική εξόριστη κυβέρνηση και ζήτησαν εξηγήσεις σχετικά με τη στάση και τη συνεργασία του Μιχαήλοβιτς με τους Ιταλούς. Ο Μιχαήλοβιτς απάντησε στην κυβέρνησή του ότι δεν είχε συναντήσεις με Ιταλούς στρατηγούς και ότι ο Γέβντεβιτς δεν είχε εντολή να το πράξει. Οι Βρετανοί ανακοίνωσαν ότι θα του έστελναν περισσότερα εφόδια.{{sfn|Roberts|1973|pp=93–96}} Επίσης, στις αρχές του 1943, ο τόνος των εκπομπών του BBC έγινε ολοένα και ευνοϊκότερος για τους Παρτιζάνους, χαρακτηρίζοντάς τους ως το μοναδικό κίνημα αντίστασης στη Γιουγκοσλαβία και ενίοτε αποδίδοντάς τους πράξεις αντίστασης που στην πραγματικότητα είχαν αναλάβει οι Τσέτνικ{{sfn|Tomasevich|1975|p=361}}. Ο Μπέιλι παραπονέθηκε στο Υπουργείο Εξωτερικών ότι η σχέση του με το Μιχαήλοβιτς υπονομεύεται από αυτό, το Υπουργείο Εξωτερικών διαμαρτυρήθηκε και το BBC ζήτησε συγγνώμη, αλλά η γραμμή δεν άλλαξε ουσιαστικά.{{sfn|Roberts|1973|p=86}}
{{Quote box
| quote = "Στις εσωτερικές διαμάχες στις διάφορες κατειλημμένες χώρες, ο Βρετανικός τύπος έχει σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις ταχθεί με την παράταξη που υποστήριζαν οι Ρώσοι και καταδικάσει την αντίπαλη ομάδα, μερικές φορές αποκρύπτοντας σημαντικά στοιχεία. Μια ιδιαιτέρως σοβαρή περίπτωση ήταν αυτή του συνταγματάρχη Μιχαήλοβιτς, του ηγέτη των Γιουγκοσλάβων Τσέτνικ. Οι Ρώσοι, που είχαν δικό τους Γιουγκοσλάβο ευνοούμενο το Στρατάρχη Τίτο, κατηγόρησαν το Μιχαήλοβιτς ότι συνεργαζόταν με τους Γερμανούς. Αυτή η κατηγορία υιοθετήθηκε αμέσως από το Βρετανικό Τύπο: στους υποστηρικτές του Μιχαήλοβιτς δεν δόθηκε καμία δυνατότητα να απαντήσουν και τα γεγονότα που τη διέψευδαν δεν δημοσιεύτηκαν. Τον Ιούλιο του 1943 οι Γερμανοί πρόσφεραν μια ανταμοιβή 100.000 χρυσών κορωνών για τη σύλληψη του Τίτο και μια παρόμοια αμοιβή για τη σύλληψη του Μιχαήλοβιτς. Ο Βρετανικός τύπος διατυμπάνισε την αμοιβή για τον Τίτο, αλλά μόνο μια εφημερίδα ανέφερε (με ψιλά γράμματα) την αμοιβή για το Μιχαήλοβιτς και οι κατηγορίες για συνεργασία με τους Γερμανούς συνεχίστηκαν."<ref>[[George Orwell]], ''[http://orwell.ru/library/novels/Animal_Farm/english/efp_go The Freedom of the Press, Orwell's Proposed Preface to ‘Animal Farm’]'' at orwell.ru, accessed 14 November 2017</ref>
| source = [[WM CUG GR.pngUpoznaj Srpsku Logo.png
Γνωρίστε τη Σερβική Δημοκρατία 2018
Λημματογράφηση: 15 Νοεμβρίου - 15 Δεκεμβρίου 2018
Τζωρτζ Όργουελ]], ''Η Ελευθερία του Τύπου'' (1945)
| align = right
| width = 40%
}}
== Παραπομπές ==
| |||