Ντράζα Μιχαήλοβιτς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 181:
Οι πολιτικές απόψεις του Μιχαήλοβιτς καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα. Μεταπολεμικά ο ρόλος του Μιχαήλοβιτς κατά τον πόλεμο θεωρήθηκε υπό το φως της συνεργασίας του κινήματος του, ιδιαίτερα στη Γιουγκοσλαβία, όπου θεωρήθηκε δοσίλογος και καταδικάστηκε για εσχάτη προδοσία. Ο [[Σαρλ ντε Γκωλ]] θεωρούσε το Μιχαήλοβιτς «καθαρό ήρωα» και πάντα αρνιόταν να έχει προσωπικές συναντήσεις με τον Τίτο, τον οποίο θεωρούσε ως «δολοφόνο» του {{sfn|Peyrefitte|1997|pp=209–210}}{{sfn|Lutard-Tavard|2005|p=78}}. Κατά τη διάρκεια του πολέμου ο Τσώρτσιλ πίστευε ότι οι αναφορές των μυστικών είχαν δείξει ότι ο Μιχαήλοβιτς είχε εμπλακεί «... σε ενεργό συνεργασία με τους Γερμανούς»{{sfn|Churchill|1953|pp=409–415}}. Παρατήρησε ότι κάτω από την πίεση των γερμανικών αντιποίνων το 1941 ο Μιχαήλοβιτς "παρασύρθηκε σταδιακά σε μια στάση όπου ορισμένοι από τους διοικητές του έκαναν συμφωνίες με τα Γερμανικά και τα Ιταλικά στρατεύματα για να μείνουν μόνοι σε ορισμένες ορεινές περιοχές με αντάλλαγμα να κάνουν ελάχιστα ή τίποτα εναντίον του εχθρού ", αλλά κατέληξε στο συμπέρασμα ότι" όσοι έχουν κατηγορήσει έντονα αυτές τις ενέργειες μπορεί να στιγμάτισαν το όνομα του Μιχαήλοβιτς, αλλά η ιστορία, περισσότερο διακριτική, δεν θα έπρεπε να το διαγράψει από τις δέλτους των Σέρβων πατριωτών. "{{sfn|Churchill|1953|pp=408–409}} Στις Ηνωμένες Πολιτείες χάρη στις προσπάθειες του Ταγματάρχη Ρίτσαρντ Φέλμαν και των φίλων του, ο Πρόεδρος Tρούμαν, κατόπιν σύστασης του Αϊζενχάουερ, απένειμε μετά θάνατον στο Μιχαήλοβιτς το παράσημο της Λεγεώνα της Τιμής για τη διάσωση των Αμερικανών αεροπόρων από τους Τσέτνικ. Η απονομή και η ιστορία της διάσωσης διαβαθμίστηκαν απόρρητα από το Υπουργείο Εξωτερικών, ώστε να μην προσβάλλουν τη Γιουγκοσλαβική κυβέρνηση.
: ''"Η απαράμιλλη διάσωση πάνω από 500 αμερικανικών αεροπόρων από τη σύλληψή τους από τις Εχθρικές Δυνάμεις Κατοχής στη Γιουγκοσλαβία κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου από το Στρατηγό Ντράγκολιουμπ Μιχαήλοβιτς και τους Τσέτνικ Μαχητές της Ελευθερίας για τους οποίους απονεμήθηκε αυτό το μετάλλιο της "Λεγεώνας της Τιμής" από τον Πρόεδρο Χάρρυ Σ. Tρούμαν, αποτελεί δείγμα βαθιάς προσωπικής εκτίμησης και σεβασμού από όλους εκείνους τους διασωθέντες Αμερικανούς αεροπόρους και τους απογόνους τους, που θα είναι πάντα ευγνώμονες."'' (ΕΘΝΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΩΝ ΑΕΡΟΠΟΡΩΝ ΔΙΑΣΩΘΕΝΤΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΣΤΡΑΤΗΓΟ Μιχαήλοβιτς – 1985)
Ο [[Μαξιμίλιαν φον Βάιχς|Στρατάρχης φον Βάιχς]], Γερμανός διοικητής της νοτιοανατολικής Ευρώπης 1943-1945, στη δήλωσή του ανακρινόμενος τον Οκτώβριο του 1945, έγραψε για το Μιχαήλοβιτς και τις δυνάμεις του στο τμήμα με τίτλο "Ομάδες που βοήθησαν τη Γερμανία":
: ''"Τα στρατεύματα του MIΧΑΗΛΟΒΙΤΣ πολεμούσαν εναντίον των στρατευμάτων κατοχής από τη νομιμοφροσύνη προς το Βασιλιά τους. Ταυτόχρονα πολεμούσαν εναντίον του ΤΙΤΟ, λόγω των αντικομμουνιστικών τους πεποιθήσεων. Αυτός ο διμέτωπος πόλεμος δεν μπορούσε να διαρκέσει πολύ, ιδιαίτερα όταν η Βρετανική υποστήριξη ευνοούσε τον TITO. Κατά συνέπεια ο MIΧΑΗΛΟΒΙΤΣ έδειξε γερμανόφιλες τάσεις. Υπήρχαν συγκρούσεις κατά τις οποίες οι Σέρβοι Τσέτνικ πολέμησαν τον ΤΙΤΟ μαζί με τα Γερμανικά στρατεύματα. Από την άλλη πλευρά εχθρικές ομάδες Τσέτνικ ήταν γνωστό ότι επιτίθονταν σε γερμανικά τρένα εφοδιασμού προκειμένου να αναπληρώσουν τα δικά τους αποθέματα."''
: ''"Στο MIΧΑΗΛΟΒΙΤΣ άρεσε να παραμένει στο παρασκήνιο και να αφήνει τέτοιες υποθέσεις στους κατωτέρους του. Ήλπιζε να αναλώσει το χρόνο με αυτό το παιχνίδι εξουσίας μέχρις ότου μια αγγλοαμερικανική απόβαση θα του παρείχε επαρκή υποστήριξη ενάντια στον TITO. Η Γερμανία καλωσόρισε την υποστήριξή του, αν και προσωρινή. Οι αναγνωριστικές δραστηριότητες των Τσέτνικ εκτιμήθηκαν ιδιαίτερα από τους διοικητές μας."''{{sfn|von Weichs|1945|p=22}}
== Παραπομπές ==
| |||