Μονή Αγίας Μαρίνης Μαρίτσης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Κατά το παρελθόν η μονή ήταν ανδρική. Το [[1816]] αναφέρεται από τον Λε Μπας και τον [[Φρανσουά Πουκεβίλ]] ότι έχει 12 μοναχούς. Τον [[Σεπτέμβριος|Σεπτέμβριο]] του [[1824]] βρέθηκε εκεί ο [[Μπενιζέλος Ρούφος]] και τον [[Οκτώβριος|Οκτώβριο]] του ίδιου έτους συγκεντρώθηκαν οι καπεταναίοι της [[Επαρχία Πατρών|Επαρχίας Πατρών]]. Τον [[Ιανουάριος|Ιανουάριο]] του [[1836]] ανακηρύχθηκε ως διατηρούμενη. Κατά το [[1889]] σύμφωνα με τον Νουχάκη είχε 20 μοναχούς, ενώ σύμφωνα με τον [[Χρήστος Κορύλλος|Χρήστο Κορύλλο]] είχε μόνο 8 μοναχούς και υπηρέτες. Το [[1933]] συγχωνεύθηκε διοικητικά με την [[Μονή Χρυσοποδαριτίσσης Αχαΐας|Μονή Χρυσοποδαριτίσσης]], ενώ ανασυστάθηκε ύστερα από δέκα χρόνια, το [[1943]] ως γυναικεία μονή πλέον από την Πατρινή Ευγενία Κολύβρα με τέσσερις μοναχές. Το [[1960]] είχε εννιά μοναχές, το [[1971]] επτά, το [[1998]] πέντε, και σήμερα ([[2018]] τέσσερις.

 

 

Σύμφωνα με την [[παράδοση]] η μονή κατά το παρελθόν έχει πυρποληθεί και καταστραφεί τρεις φορές.