Φίλιππος Β΄ της Μακεδονίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αναστροφή της επεξεργασίας από τον 176.92.243.236 (συνεισφ.), επιστροφή στην τελευταία εκδοχή υπό 104.248.57.102
Ετικέτα: Επαναφορά
Γραμμή 52:
Η Ολυμπιάδα με τον Αλέξανδρο καταφεύγουν στο σπίτι του πατέρα της στην Ήπειρο. Η φυγή του Αλέξανδρου χαλάει τα σχέδια του Φιλίππου, που δεν μπορεί να εκστρατεύσει χωρίς αντιβασιλέα. Ο Αλέξανδρος αργότερα γύρισε και ο Φίλιππος ξανάρχισε τα σχέδιά του, στέλνοντας τον Ιούνιο του [[336 π.Χ.]] στον [[Ελλήσποντος|Ελλήσποντο]] τον Άτταλο και τον [[Παρμενίων]]α με 10.000 στρατό, για να προετοιμάσουν την εκστρατεία.
 
== Δολοφονία και διαδοχήλοσδιαδοχή ==
[[Αρχείο:Pausanius assassinates Philip during the procession into the theatre by Andre Castaigne (1898-1899).jpg|μικρογραφία|277x277εσ|Δολοφονία του Φιλίππου από τον [[Παυσανίας της Ορεστίδος|Παυσανία της Ορεστίδος]], αναπαράσταση των τελών του 19ου αιώνα]]
Ακολούθως οργάνωσε τον εορτασμό για τους γάμους της κόρης του Κλεοπάτρας με το βασιλιά των [[Μολοσσοί|Μολοσσών]], [[Αλέξανδρος Α΄ της Ηπείρου|Αλέξανδρο Α΄]], στο θέατρο των Αιγών. Σύμφωνα με τον Διόδωρο, σε μια επίδειξη δύναμης ο Φίλιππος έκανε την είσοδό του στο θέατρο χωρίς την φρουρά του. Τότε όμως δολοφονήθηκε από έναν από τους πιο έμπιστους σωματοφύλακές του, τον Παυσανία. Ο [[Παυσανίας της Ορεστίδος|Παυσανίας]] σκοτώθηκε λίγα λεπτά αργότερα από τους διώκτες του -[[Λεοννάτος]] μαζί με τον [[Περδίκκας|Περδίκκα]]<ref>Διόδωρος Σικελιώτης. 16.94.4</ref><ref>{{Cite web|url = http://www.pothos.org/content/index.php?page=leonnatus|title = pothos.org - Leonnatus}}
</ref>-.
 
Ο Αλέξανδρος και με την υποστήριξη του [[Αντίπατρος|Αντίπατρου]], που εκτελούσε χρέη αντιβασιλέα, ανακηρύχθηκε από τον στρατό νέος βασιλιάς. Οι λόγοι και οι ηθικοί αυτουργοί της δολοφονίας δεν έγιναν γνωστοί. Φαίνεται όμως ότι είχε συνεργούς, πράγμα που στρέφει τις υποψίες είτε στους Πέρσες, που ήθελαν να αποτρέψουν την εισβολή στο κράτος τους, είτε στην Ολυμπιάδα, που αισθανόταν ταπεινωμένη, επειδή ο Φίλιππος την είχε χωρίσει για μία νεότερη και ανιψιά του στρατηγού [[Άτταλος ο Μακεδών|Αττάλου]]. Θα μπορούσαν όμως να είναι κάποιοι εσωτερικοί αντίπαλοι του Φιλίππου δονίαστην Μακεδονία και την υπόλοιπη Ελλάδα, ακόμα και ο ίδιος ο Αλέξανδρος, που να ήθελε προσωπικά τη δόξα να οδηγήσει την εκστρατεία κατά των Περσών.
 
== Ο τάφος του Φιλίππου ==
 
Στις [[8 Νοεμβρίου]], [[1977]], ο αρχαιολόγος [[Μανώλης Ανδρόνικος]] ανακοίνωσε την ανακάλυψη του ασύλητου τάφου (Τάφος ΙΙ, όπως έχει ονομαστεί από τους αρχαιολόγους) του Φιλίππου Β΄ στην [[Βεργίνα]] της [[Νομός Ημαθίας|Ημαθίας]], γεγονός που υπήρξε μείζων αρχαιολογική ανακάλυψη παγκοσμίως. Τα ευρήματα του τάφου αργότερα συμπεριλήφθηκαν στην έκθεση «Αναζητώντας τον Αλέξανδρο» που έγινε σε τέσσερις πόλεις των [[Η.Π.Α.]] από το [[1980]] ως το [[1982]]. Η ταυτοποίηση του τάφου αμφισβητήθηκε, συχνά στην Αμερική και την Ιταλία, από το 1978 και από Έλληνες αρχαιολόγους και συνεχίζει να αμφισβητείται ακόμη και σήμερα. Από ορισμένους αρχαιολόγους και ιστορικούς, όπως η καθηγήτρια Όλγα Παλαγγιά<ref>{{Cite news|url=http://www.archaiologia.gr/blog/2016/03/23/%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%B1%CE%B9%CF%8C%CF%84%CE%B7%CF%84%CE%B1-%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%B3%CE%AD%CE%BD%CE%BD%CE%B7%CF%83%CE%B7-%CE%BC%CE%B9%CE%B1-%CE%B5%CE%BA%CE%BB%CE%B5%CE%BA%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE/|title=Αρχαιότητα, Αναγέννηση: μια εκλεκτική συγγένεια|date=2016-03-23|newspaper=Αρχαιολογία Online|language=el-GR|accessdate=2017-05-09}}</ref>, οι P. Lehmann, Α.Μ. Prestianni Giallobardo, Β. Tripodi, Ε.Ν. Borza, υποστηρίχθηκε ότι ο νεκρός του Τάφου ΙΙ είναι ο [[Φίλιππος Γ΄ της Μακεδονίας|Φίλιππος Γ΄ ο Αρριδαίος]] ο οποίος δολοφονήθηκε το 317 π.Χ. Ο αναπληρωτής καθηγητής αρχαιολογίας [[Παναγιώτης Φάκλαρης]] υποστήριξε, από το 1994, ότι οι τάφοι στην Βεργίνα δεν είναι βασιλικοί, και απέκλεισε την ταύτιση της Βεργίνας με τις Αιγές.<ref>[http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=102485 εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ, Ο τάφος του Φιλίππου: όνειρα και αλήθειες Τα ευρήματα της Βεργίνας,η πρωτεύουσα των Μακεδόνων και οι αντικρουόμενες απόψεις των αρχαιολόγων ανακτήθηκε στις 3/11/2014]</ref>