Σάβιλ Ρόου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μ Μικρή τροποποίηση
Γραμμή 1:
[[Αρχείο:Saville Row from Burlington Gardens.jpg|μικρογραφία|Σάβιλ Ρόου από τους κήπους του Burlington]]
Ο '''Σάβιλ Ρόου'''<ref>{{Cite book|title=The Savile Row Story: An Illustrated History|first=Richard|last=Walker|isbn=|year=1988|location=London|page=8-25}}</ref><ref>{{Cite book|title=Gentleman ο οδηγος του ανδρικου στυλ|first=Bernhard|last=Roetzel|isbn=|year=2009|location=κινα|page=91-95}}</ref><ref>{{Cite web|url=https://dealbook.nytimes.com/2014/08/11/norways-oil-fund-snaps-up-londons-savile-row/?_r=0|title=Norway’s Oil Fund Buys London’s Savile Row|last=|first=|ημερομηνία=|website=|publisher=|archiveurl=|archivedate=|accessdate=}}</ref> '''ή Savile Row''' (προφέρεται /ˌsævɪl ˈroʊ/) είναι δρόμος στο [[Μέιφερ]] του κεντρικού [[Λονδίνο|Λονδίνου]]. Είναι γνωστός κυρίως για την παραδοσιακή κατά παραγγελία ραπτική για άνδρες. Ο δρόμος είχε ποικίλη ιστορία που περιλαμβάνει την στέγαση της έδρας της Βασιλικής Γεωγραφικής Εταιρείας στο νούμερο 1 της Σάβιλ Ρόου, όπου σχεδιάστηκαν και εν τέλει πραγματοποιήθικαν σημαντικές βρετανικές εξερευνήσεις στην Αφρική και τον Νότιο Πόλο, και πιο πρόσφατα το γραφείο Apple των [[The Beatles|Beatles]] στο νούμερο 3, όπου η τελική ζωντανή παράσταση της μπάντας πραγματοποιήθηκε στο πάνω όροφο του κτιρίου.
 
Αρχικά ονομαζόταν οδός Σάβιλ, χτίστηκε μεταξύ 1731 και 1735 ως επέκταση τις περιοχής [[Burlington Estate]]. Σχεδιάστηκε υπό την επίδραση της ερμηνείας του Μπέρλινγκτον με την [[Παλλαντιανή αρχιτεκτονική]], γνωστή ως "Burlingtonian". Ο [[Henry Flitcroft]], υπό την επίβλεψη του [[Daniel Garrett]], φαίνεται να ήταν ο κύριος αρχιτέκτονας, αν και τα νούμερα 1 και 22-23 σχεδιάστηκαν από τον Ουίλιαμ Κεντ. Αρχικά εκεί διέμεναν κυρίως αξιωματικοί του στρατού και οι σύζυγοι τους, αργότερα όμως προσωπικότητες όπως ο [[Ουίλιαμ Πιτ ο νεότερος]] και ο Ιρλανδός συγγραφέας και βουλευτής [[Richard Brinsley Sheridan]] έγιναν κάτοικοι της περιοχής.
 
Οι Ράπτες άρχισαν να δραστηριοποιούνται στην περιοχή στα τέλη του 18ου αιώνα. Έως το 1846 οι περισσότεροι μετάφεραν τα εργαστήρια τους από την [[Οδός Cork|οδό Cork]] στην ίδια τη Σάβιλ Ρόου. Το 1846 μεταφέρεται και ο φημισμένος οίκος ραπτικής Henry Poole & Co ,όπου αργότερα θα πιστωθεί τον τίτλο του δημιουργού του ενδύματος για βραδινές περιστάσεις γνωστό στην Ελλάδα και ως [[σμόκιν]]. Ο όρος κατά παραγγελία "bespoke", όπως χρησιμοποιείται κατά κύριο λόγο στην ραπτική για άντρες είναι κοινά αποδεκτό ότι προέρχεται από την Σάβιλ Ρόου, που σημαίνει ένα ένδυμα π.χ.κοστούμι που έχει κοπεί και ραφτεί στο χέρι.<gallery mode="packed-overlay" caption="Οι ραφτες της Σάβιλ Ρόου">
Αρχείο:Gieves Hawkes 3178.JPG|Gieves & Hawkes στο νούμερα 1της Σάβιλ Ρόου
Αρχείο:Savile Row- Tailoring at Henry Poole and Co., London, England, UK, 1944 D21862.jpg|Ένας ράφτης σιδερώνοντς ένα παντελόνι στην αίθουσα εργασίας του Henry Poole & Co το 1944
Αρχείο:11HSavileRow.jpg|H.Huntsman & Sons στο νούμερα 11 της Σάβιλ Ρόου
</gallery>
 
== Παραπομπές ==