Άγιοι Πέντε Μάρτυρες: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο θεοσεβής και ενάρετος '''Ευστράτιος''', ήταν άρχοντας της περιοχής των Αραβράκων (αλλιώς Σεμέντρα ή Σεμέντερε, στα Ελληνικά μεταφράζεται ως "Σήμαντρα", το σημερινό Ovacik της Τουρκίας, κοντά στην Νίγδη και την Καισάρεια) και ανώτερος στρατηγός. Σε ένα δείπνο, στο οποίο είχε καλέσει τους συμπολίτες του, ανακοίνωσε πως επιθυμεί να μαρτυρήσει για Τον Χριστό. Συνελήφθη και υπέστη καρτερικά πολλά βασανιστήρια. Για παράδειγμα, τον έβαλαν να περπατήσει χιλιόμετρα με υποδήματα που είχαν μέσα μυτερά καρφιά. Μαρτύρησε ''ἐν τῇ τρισκαιδεκάτῃ τοῦ Δεκεμβρίου μηνός'', όταν ο έπαρχος Αγρικόλας τον έριξε στη φωτιά ζωντανό. Ο πρεσβύτερος '''Αυξέντιος''', τοπικός Ιερέας του Σεμέντερε και φίλος του Ευστρατίου, τελούσε το Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας σε μια κατακόμβη (Αγίας Μακρίνας), η οποία, έπειτα, θα αποτελέσει τον τάφο των Αγίων Πέντε Μαρτύρων. Αποκεφαλίστηκε από τον δούκα Λυσία, όταν ομολόγησε ότι είναι Χριστιανός. Το Σκήνωμά του αφέθηκε στο δάσος για να το φάγουν τα θηρία, αλλά βρέθηκε και διασώθηκε από ευσεβείς Αραβρακηνούς. Ως Ιερομάρτυς, η Κάρα του έχει επάνω το σημείο του Σταυρού. Ο χιλίαρχος του Ρωμαϊκού στρατού '''Ευγένιος''', θέλησε να μαρτυρήσει μαζί με το φίλο του Ευστράτιο. Ο ίδιος τοπάρχης διέταξε να του κόψουν τη γλώσσα και να του συνθλίψουν τα οστά. Έτσι παρέδωκε το πνεύμα ἐν Κυρίῳ. Ένας απλός οικοδόμος, ονόματι '''Μαρδάριος''', βλέποντας τον ''περιφανή αστέρα'', δηλαδή τον Ευστράτιο, να οδηγείται στο Μαρτύριο, αφήνοντας πίσω γυναίκα και παιδιά, οι οποίοι όχι μόνο δέχτηκαν να φύγει αλλά χάρηκαν για την ευκαιρία που του δόθηκε, τον ακολούθησε. Προσευχήθηκε με αυτά τα λόγια : « Δέσποτα Θεέ, Πάτερ Παντοκράτωρ, Κύριε, Υιέ Μονογενές, Ιησού Χριστέ και Άγιον Πνεύμα. Μία Θεότης, μία Δύναμις, ελέησόν με τον αμαρτωλόν και οις επίστασαι κρίμασι σώσον με τον ανάξιον δούλον Σου˙ ότι ευλογητός ει εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν. » Ας σημειωθεί ότι, η ευχή αυτή του Αγίου Μαρδαρίου είναι πολύ γνωστή και έχει συμπεριληφθεί σε πολλές Ακολουθίες της Εκκλησίας μας. Εξέπνευσε με φρικτό τρόπο. Τρύπησαν τους αστραγάλους του, περάσαν σχοινιά στις τρύπες, τον κρέμασαν με το κεφάλι προς τα κάτω και διαπερνούσαν τα νεφρά του με πυρακτωμένες σούβλες, επίσης ιδέα του Λυσία. Τέλος, ο νεαρός στρατιώτης '''Ορέστης''', ενώ εξασκούσε τοξοβολία στη πεδιάδα, ο χιτώνας του εσχίσθη και φάνηκε ότι φορούσε στο λαιμό του ένα σταυρουδάκι. Θανατώθηκε αφού ξάπλωσε σε σιδερένιο κρεβάτι, το οποίο με προσταγή του Αγρικόλα, βύθισαν στις φλόγες. Μάλιστα, προτού με χαρά τελειωθεί, για μια στιγμή εδειλίασε, αλλά ο Ευστράτιος τον ενθάρρυνε. Έτσι, συνάντησε Τον Ιησού και ο Ορέστης.