Αγώνας αυτοκινήτων: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 10:
== Το άθλημα στην Ελλάδα ==
Στην [[Ελλάδα]] το άθλημα αυτό εμφανίσθηκε σχεδόν αμέσως με τις πρώτες αγορές οχημάτων όπου οι οδηγοί, στην αρχή μεμονωμένα και ερασιτεχνικά, οδηγώντας μάλλον επιδεικτικά και φέροντας εξάρτιση [[Σαχάρα]]ς, μάλλον απολάμβαναν οι ίδιοι τις αμμοθύελλες που δημιουργούσαν στη παραλία του [[Φάληρο|Φαλήρου]]. Ένας από τους πρώτους εκείνους δεινούς οδηγούς και μάλιστα με ιδιαίτερο πάθος ήταν και ο [[Αλέξανδρος της Ελλάδας|Βασιλεύς Αλέξανδρος]].<br />
Το 1924 ιδρύθηκε στην Ελλάδα με πρωτοβουλία του Αντώνη Σταθάτου η «Ελληνική Λέσχη Περιηγήσεως και Αυτοκινήτου», γνωστή ως [[ΕΛΠΑ]], η οποία σύμφωνα και με το καταστατικό της ανέλαβε αφενός τον έλεγχο του αθλήματος αυτού, αφετέρου και την ανάπτυξη εσωτερικού και εξωτερικού τουρισμού με την οργάνωση αγώνων αυτοκινήτου κατά τα ξένα πρότυπα.
Τελικά η πρώτη εκείνη προσπάθεια άρχισε να παρουσιάζει μια υποτυπώδη κίνηση στο μεσοπόλεμο, το 1930, όπου και τ' αυτοκίνητα ήταν περισσότερα, όχι πολλά αλλά για την εποχή εκείνη πάμπολλα. Μάλιστα τότε δημιουργήθηκε και η Τροχαία. Την εποχή εκείνη στον Πειραιά τοποθετήθηκαν δύο τροχονόμοι ένας που ρύθμιζε την κυκλοφορία στο Δημοτικό Θέατρο και ένας στο λιμάνι μπροστά στον Ηλεκτρικό Σταθμό που ρύθμιζε την κυκλοφορία των οχημάτων, των πεζών, των τραμ, των ιππήλατων κάρων, των απλών καραγωγέων, των ποδηλατιστών, ακόμη και των εμπορικών αμαξοστοιχιών που μπαινόβγαιναν στο λιμάνι. Εκείνοι οι τροχονόμοι βλέποντας τ' αυτοκίνητα ήξεραν από μνήμης και τα στοιχεία των κατόχων τους! Τόσα πολλά κυκλοφορούσαν, πλην όμως η κίνηση όλων μαζί των παραπάνω δημιουργούσε προβλήματα, όπου την προτεραιότητα απολάμβαναν μόνο οι πλέον θρασείς.
| |||