|
Το αποκορύφωμα των στρατιωτικών αποτελεσμάτων του Λευκού κινήματος κατά των Σοβιετικών σημειώνεται τον Σεπτέμβριο του 1919. Μέχρι εκείνη τη στιγμή οι δυνάμεις του Ντενίκιν είχαν επεκταθεί επικίνδυνα. Το Λευκό μέτωπο δεν είχε βάθος ή σταθερότητα – είχε γίνει ένα σύνολο περιπόλων από σποραδικές φάλαγγες στρατευμάτων που προχωρούσαν αργά χωρίς εφεδρείες. Με έλλειψη πυρομαχικών, πυροβολικού και φρέσκιες ενισχύσεις, τα στρατεύματα του Ντενίκιν ηττήθηκαν αποφασιστικά σε μια σειρά από μάχες τον Οκτώβριο και Νοέμβριο του 1919. Ο Ερυθρός Στρατός ανακατέλαβε το [[Κίεβο]] στις 17 Δεκεμβρίου και οι ηττημένοι Κοζάκοι διέφυγαν προς την [[Μαύρη Θάλασσα]].
Αν και τα Λευκά στρατεύματα κατευθύνονταν στο κέντρο και τα ανατολικά, είχαν επιτύχει να οδηγήσουν τον αναρχικό Μαύρο Στρατό του [[ΝέστοραΝέστορ Μαχνό]] (επίσημα γνωστό ως Επαναστατικό Εξεγερσιακό Στρατό της Ουκρανίας) εκτός ενός τμήματος της νότιας Ουκρανίας και της Κριμαίας. Παρά αυτή την αποτυχία, η Μόσχα ήταν απρόθυμη να βοηθήσει τον Μαχνό και τον Μαύρο Στρατό, και αρνήθηκε να προμηθεύσει όπλα τα αναρχικά στρατεύματα στην Ουκρανία. Το κύριο σώμα των Λευκών στρατευμάτων, οι Εθελοντές και ο Στρατός του Ντον, εκδιώχθηκε πίσω στον Ντον, προς Ροστόβ. Το μικρότερο σώμα (στρατεύματα Κιέβου και Οδησσού) αποσύρθηκαν προς Οδησσό και Κριμαία, τις οποίες είχε καταφέρει να προστατεύσει από τους Μπολσεβίκους κατά την διάρκεια του χειμώνα 1919-1920.
===Κεντρική Ασία 1919===
[[Αρχείο:Victims of Soviet Famine 1922.jpg|μικρογραφία|αριστερά|Θύματα της [[Ρωσικής πείνας του 1921]].]]
Αφού η κυβέρνηση των Μπολσεβίκων στην Μόσχα υπέγραψε στρατιωτική και πολιτική συμμαχία με τον ΝέστοραΝέστορ Μαχνό και τους Ουκρανούς αναρχικούς, ο Μαύρος Στρατός επιτέθηκε και νίκησε αρκετά συντάγματα των στρατευμάτων του Βράγγελ στην νότια Ουκρανία, αναγκάζοντάς τον να υποχωρήσει πριν μπορέσει να αρπάξει την σοδειά σίτου εκείνης της χρονιάς.<ref>Berland, Pierre, Mhakno, Le Temps, 28 August 1934: In addition to supplying White Army forces and their sympathizers with food, a successful seizure of the 1920 Ukrainian grain harvest would have had a devastating effect on food supplies to Bolshevik-held cities, while depriving both Red Army and Ukrainian Black Army troops of their usual bread rations.</ref> Εμποδιζόμενος στις προσπάθειές του να σταθεροποιήσει τις θέσεις του, ο Βράγγελ στην συνέχεια επιτέθηκε βόρεια σε μια προσπάθεια να επωφεληθεί από τις πρόσφατες ήττες του Ερυθρού Στρατού στο τέλος του [[Πολωνο-Σοβιετικού πολέμου]] του 1919-1920. Αυτή η επίθεση τελικά αναχαιτίστηκε από τον Ερυθρό Στρατό, και τα στρατεύματα του Βράγγελ αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν στην Κριμαία τον Νοέμβριο του 1920, καταδιωκόμενα τόσο από το Ερυθρό όσο και από το Μαύρο ιππικό και πεζικό. Ο Βράγγελ και τα απομεινάρια του στρατού του διεκπεραιώθηκαν από την Κριμαία στην [[Κωνσταντινούπολη]] στις 14 Νοεμβρίου 1920. Έτσι τελείωσε η πάλη Ερυθρών και Λευκών στην Νότια Ρωσία.
[[Αρχείο:Kronstadt attack.JPG|μικρογραφία|δεξιά|Στρατεύματα του Ερυθρού Στρατού επιτίθενται στους ναύτες της Κρονστάνδης τον Μάρτιο του 1921.]]
Μετά την ήττα του Βράγγελ ο Ερυθρός Στρατός αποκήρυξε αμέσως την συμμαχία με τον ΝέστοραΝέστορ Μαχνό και επιτέθηκε στον αναρχικό Μαύρο Στρατό· η εκστρατεία για την εκκαθάριση του Μαχνό και των Ουκρανών αναρχικών άρχισε με μια απόπειρα δολοφονίας του Μαχνό από πράκτορες της Τσεκά. Εξοργισμένοι από την συνεχιζόμενη καταπίεση από την Μπολσεβίκικη Κομμουνιστική Κυβέρνηση και την χωρίς προκαταλήψεις χρήση της Τσεκά να καταστείλουν τα αναρχικά στοιχεία, ξέσπασε ναυτική ανταρσία στην Κρονστάνδη, ακολουθούμενη από αγροτικές εξεγέρσεις. Οι επιθέσεις του Ερυθρού Στρατού στα αναρχικά στρατεύματα και τους συμπαθούντες πολλαπλασιάστηκαν σε αγριότητα σε όλο το 1921.
===Σιβηρία και Άπω Ανατολή 1920-22===
| 