Απόστολος Παύλος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 244:
Μετά από την εχθρότητα που συνάντησαν από μέρους των ιουδαίων, στράφηκαν προς τους εθνικούς, συνήθως μέσω των εθνικών που ήταν προσύλητοι στον Ιουδαϊσμό. Σε όλη την πορεία του ο Παύλος είχε αρκετούς συνεργάτες που προέρχονταν από Ελληνικές πόλεις ή ήταν ελληνιστές Ιουδαίοι:
 
* ο [[Τιμόθεος (επίσκοπος)|Τιμόθεος]], από μητέρα ''«Ιουδαία πιστή»'' και Έλληνα πατέρα (''Πράξ. 16:1'')
* ο Τίτος, πιθανώς Έλληνας της Αντιόχειας (''Γαλ. 2:3'')
* ο Τρόφιμος (''Πράξ. 21:29'')
Γραμμή 287:
 
H Δεύτερη Περιοδεία του Παύλου, πραγματοποιείται μετά την Αποστολική Σύνοδο και συμπίπτει με τη νέα εποχή που αρχίζει στις σχέσεις Ελληνισμού και [[Χριστιανισμός|Χριστιανισμού]]. Αρχίζει από την Αντιόχεια με τη συνοδεία του Σίλα και όχι του [[Απόστολος Βαρνάβας|Βαρνάβα]] τη φορά αυτή, ο οποίος με τον ανεψιό του Ιωάννη Μάρκο αναλαμβάνει νέα αποστολή στην [[Κύπρος|Κύπρο]].
Μετά από επίσκεψη στις Εκκλησίες της [[Λυκαονία]]ς με την προσθήκη στη συνοδεία του [[Τιμόθεος (επίσκοπος)|Τιμοθέου]], που τον παραλαμβάνει στα [[Λύστρα]], πηγαίνει στη Φρυγία και στη Γαλατική χώρα και στη συνέχεια στην Τρωάδα, από όπου ύστερα από ένα όραμα έρχεται στη [[Μακεδονία]]:
 
:''«Και στον Παύλο φάνηκε κατά τη νύχτα ένα όραμα: Ένας άνδρας Μακεδόνας στεκόταν όρθιος, παρακαλώντας τον και λέγοντας: Διάβα στη Μακεδονία, και βοήθησέ μας.»'' (''Πράξ. 16:9'')
Γραμμή 392:
Σύμφωνα με τις ''Ποιμαντικές Επιστολές'' (Α' και Β' Τιμ. και Τίτ.) ο Παύλος έκανε ένα ακόμη ταξίδι στην Ανατολή και συγκεκριμένα στην Μ. Ασία, την [[Κρήτη]], τη [[Μακεδονία]] και την περιοχή του Ιλλυρικού, ενώ κατά τη ''Β' Τιμ.'' καταλήγει και πάλι στη Ρώμη όπου φυλακίζεται για δεύτερη φορά. Οι συνθήκες όμως αυτή τη φορά ήταν τελείως διαφορετικές αφού ο Παύλος μπήκε στη φυλακή (''Β'Τιμ. 2:9''). Πάντως του επιτράπηκε να δέχεται επισκέψεις φίλων και συνεργατών, όπως π.χ. του Ονησιφόρου (''Β' Τιμ. 1:16-18''), του Ευβούλου, του Λίνου, του Πούδη, της Κλαυδίας και άλλων (4:21), αλλά και του Λουκά καί του Τυχικού (4:11-12).
 
Από τη φυλακή αυτή έγραψε τη ''Β' προς Τιμόθεον Επιστολή'' (''Β'Τιμ. 4:21''), η οποία αποτελεί το κύκνειο άσμα του, αφού η δεύτερη αυτή φυλάκιση κατέληξε στο μαρτυρικό του θάνατο. Η αγωνιώδης έκκληση του Παύλου προς τον [[Τιμόθεος (επίσκοπος)|Τιμόθεο]], που βρισκόταν στην Έφεσο (''Β'Τιμ. 4:9-21''), ώστε να πάει στη Ρώμη και να τον συναντήσει, δείχνει πως ο Απόστολος δεν μαρτύρησε αμέσως μετά τη μεταφορά του στη Ρώμη, αλλά αφού πρώτα πέρασε μερικούς μήνες στη φυλακή, και μετά από κανονική δίκη ως Ρωμαίος πολίτης.
 
Σύμφωνα με την παράδοση, ο Παύλος αποκεφαλίσθηκε χωρίς προηγουμένως να βασανισθεί, καθώς ο νόμος απαγόρευε τους βασανισμούς για τους Ρωμαίους πολίτες. Με τον τρόπο αυτό, έληξε η πολυτάραχη Αποστολική πορεία του Παύλου, μιας κατά γενική ομολογία, από τις μεγαλύτερες προσωπικότητες στην ιστορία της Εκκλησίας.