Γκεόργκι Πούλεφσκι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

{{Πληροφορίες συγγραφέα}} Ο '''Γκεόργκι Πούλεφσκι''' ή '''Γκιόργκι Πούλεφσκι''' ( {{Lang-mk|Ѓорѓи Пулевски}} ή Ѓорѓија Пулевски, {{Lang-bg|Георги Пулевски}}, 1817-1895) ήταν συγγραφέας και επαναστάτης από το [[Γκαλίτσνικ]], σήμερα στην [[Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας|πΓΔΜ]], γνωστός σήμερα ως ο πρώτος συγγραφέας για που εξέφρασε δημοσίως την ιδέα ενός [[Σλαβομακεδόνες|σλαβομακεδονικού]] [[Έθνος (κοινωνιολογία)|έθνους]] ξεχωριστού από το [[Βούλγαροι|βουλγαρικό]], καθώς και μιας ξεχωριστής [[Σλαβομακεδονική γλώσσα|σλαβομακεδονικής γλώσσας]].<ref name="Friedman1">Victor A. Friedman: Macedonian language and nationalism during the 19th and early 20th centuries. ''Balcanistica'' 2 (1975): 83–98. {{Cite web|url=http://humanities.uchicago.edu/depts/slavic/papers/Friedman-MacLgNatBalkanistica.pdf|title=Archived copy|last=|first=|ημερομηνία=|website=|publisher=|archiveurl=https://web.archive.org/web/20060915072155/http://humanities.uchicago.edu/depts/slavic/papers/Friedman-MacLgNatBalkanistica.pdf|archivedate=15 SeptemberΣεπτεμβρίου 2006|dead-url=yes|accessdate=2013-08-06}}</ref> Ο Πούλεφσκι γεννήθηκε το 1817 στο [[Γκαλίτσνικ|Γκάλιτσνικ]], τότε υπό την κυριαρχία της [[Οθωμανική Αυτοκρατορία|Οθωμανικής Αυτοκρατορίας]] και πέθανε το 1895 στη [[Σόφια]], στο [[Πριγκιπάτο της Βουλγαρίας]]. Εκπαιδεύτηκε ως λιθοδόμος και έγινε αυτοδίδακτος συγγραφέας σε θέματα που σχετίζονται με τη σλαβομακεδονική γλώσσα και τον πολιτισμό. Στη Βουλγαρία θεωρείται Βούλγαρος και πρώιμος υποστηρικτής του Μακεδονισμού.<ref>[https://books.google.com/books?id=HDQn3tJkyUcC&pg=PA335 Военна история на българите от древността до наши дни, Том 5 от История на Българите, Автор Георги Бакалов, Издател TRUD Publishers, 2007, {{ISBN|954-621-235-0}}][[International Standard Book Number|ISBN]]&nbsp;[[Special:BookSources/954-621-235-0|954-621-235-0]]<span>, стр. 335.</span></ref><ref><div> Ο Μακεδονισμος και η αντίσταση της Μακεδονίας εναντίον του, Κώστας Τσρνουσάνοφ, Унив. έκδ. "«Св. Климент Охридски"», СофияΣόφια, 1992, стрσελ. 40-42. </div></ref>

Ο Πούλεφσκι γεννήθηκε στην περιοχή της φυλής των Μιγιάκων.<ref name="КонескиБашевски1990">{{Cite book|title=Ликови и теми|last=Блаже Конески|last2=Димитар Башевски|publisher=Култура|isbn=978-86-317-0013-1|year=1990|page=129|url=https://books.google.com/books?id=7u0LAAAAIAAJ}}</ref> Σύμφωνα με μια άποψη, το επώνυμο είναι βλάχικης καταγωγής, όπως συμβαίνει με πολλά άλλα επώνυμα στην περιοχή των Μιγιάκων,<ref name="Kaser1992">{{Cite book|title=Hirten, Kämpfer, Stammeshelden: Ursprünge und Gegenwart des balkanischen Patriarchats|first=|last=Karl Kaser|publisher=Böhlau Verlag Wien|isbn=978-3-205-05545-7|year=|date=JanuaryΙανουάριος 1992|location=|page=|pages=101–|url=https://books.google.com/books?id=TXEocmR9X-gC&pg=PA101}}</ref> επισημασμένο από την βλαχική κατάληξη ''-ουλ'' (που υπάρχει στα ''Πούλεφσκι,'' ''Γκουγκουλεφτσι,'' ''Τουλεφτσι,'' ''Γκουλοφτσι,'' ''Τσουντουλοφτσι,'' κ.λπ.), ωστόσο, οι οικογένειες αυτές υιοθέτησαν μια Μιγιάκικη ταυτότητα και δεν είχαν δεσμούς με την κοινότητα των [[Αρμάνοι|Βλάχωνn]] (''τσιντσαρ'').<ref name="Matasović1924">{{Cite book|title=Narodna starina|last=Josip Matasović|year=1924|volume=3–6|page=69|url=https://books.google.com/books?id=aqgSAAAAIAAJ}}</ref> Σύμφωνα με μια πηγή, οι πρόγονοι του Πούλευσκι εγκαταστάθηκαν στο Γκαλίτσνικ από την Πουλα, μια μικρή παραθαλάσσια πόλη νότια της [[Σκόδρα|Σκόδρας]], στα τέλη του 15ου αιώνα, εξ ου και το επώνυμο ''Πούλεφσκι''. Ο ίδιος ο Πούλεφσκι προσδιοριζόταν ως ''μιγιακ γκαλιτσκι'' («Μιγιάκος από το Γκαλίτσνικ», 1875). <ref>{{Cite book|title=Papers in Slavic Philology|publisher=University of Michigan|year=1984|page=102|url=https://books.google.com/books?id=_A9hAAAAMAAJ}}</ref>

Το 1880, ο Πούλεφσκι δημοσίευσε το ''σλαβιανο-νασελιενσκι μακεντονσκα σλογκνιτσα ρετσοβσκα'' («Γραμματική της γλώσσας του σλαβομακεδονικού πληθυσμού»), ένα έργο που σήμερα είναι γνωστό ως η πρώτη απόπειρα συγγραφής μιας σλαβομακεδονικής γραμματικής. Σε αυτό, ο Πούλεφσκι συστηματικά αντιπαρέθετε την γλώσσα του, την οποία ονόμασε ''νασινσκι'' («η γλώσσα μας») ή ''σλαβιανο-μακεντονσκι'' («σλαβο-μακεδονικά») με τα σερβικά και τα βουλγαρικά.<ref><div> Δημοσιεύθηκε Σοφία, 1880. Βλέπε Βικτόρ Α. Φρίντμαν (1975: 89) </div></ref> Όλες οι καταγραφές αυτού του βιβλίου χάθηκαν κατά το πρώτο μισό του 20ου αιώνα και ανακαλύφθηκαν και πάλι τη δεκαετία του 1950 στη Σόφια. Λόγω της έλλειψης τυπικής εκπαίδευσης του συγγραφέα ως γραμματικού και διαλεκτολόγου, σήμερα το βιβλίο θεωρείται περιορισμένης περιγραφικής αξίας. Ωστόσο, χαρακτηρίστηκε ως «ιστορική σηματοδότηση εθνοτικής και γλωσσικής συνείδησης αλλά όχι επαρκώς αναπτυγμένη για να χρησιμεύσει ως κωδικοποίηση».<ref><div> Victor A. Friedman, τυποποίηση των Ρομά στη Μακεδονία. Στο: Υ. Matras (ed.) ''Romani in Contact'' , Amsterdam: Benjamins 1995, 177-189. Σελίδα 178. </div></ref> Το 1892, ο Πούλεφσκι ολοκλήρωσε την πρώτη ''Σλαβομακεντονσκα οπστα ιστοριγια'' (''Γενική Ιστορία των Σλαβομακεδόνων''), ένα μεγάλο χειρόγραφο με πάνω από 1700 σελίδες. Στο τελευταίο έργο του: «''Γιαζιτσνιτσα, σοντερζσαγιουσταγια σταρομπολγκαρσκι εζικ, ουρεντενα εμ ιζπραβλενα ντα σε ουτσατ μπολγκαρσκι ι μακεντονσκι σινοβε ι κερκι''» («Γραμματική, περιέχουσα παλαιά βουλγαρική γλώσσα, διευθετημένη και διορθωμένη για να διδαχθεί στους Βούλγαρους και Μακεδόνες γιους και κόρες»), θεωρούσε ότι οι σλαβομακεδονικές διάλεκτοι ήταν παλιά βουλγαρικά και οι διαφορές μεταξύ των δύο καθαρά γεωγραφικές.<ref>{{Cite book|title=Makedonizmŭt i sŭprotivata na Makedonii︠a︡ sreshtu nego|last=Kosta T︠S︡ŭrnushanov|publisher=Universitetsko izd-vo "Sv. Kliment Okhridski,"|year=1992|pages=41–42|url=https://books.google.com/books?id=35biAAAAMAAJ}}</ref>

Το 1862, ο Πούλεφσκι πολέμησε ως μέλος της Βουλγαρικής Λεγεώνας ενάντια στην οθωμανική πολιορκία στο Βελιγράδι. Συμμετείχε επίσης στον [[Σερβοτουρκικοί πόλεμοι 1876-1878|Σερβοτουρκικό πόλεμο το 1876]] και στη συνέχεια στον [[Ρωσοτουρκικός Πόλεμος (1877-1878)|Ρωσοτουρκικό πόλεμο του 1877-1878]], ο οποίος οδήγησε στην απελευθέρωση της Βουλγαρίας. Κατά τη διάρκεια του τελευταίου ήταν ''[[βοεβόδας]]'' μιας μονάδας Βουλγάρων εθελοντών,<ref>{{Cite book|year=1904|location=Санкт-Петербург|pages=56–59|γλώσσα=Russian}}</ref> που συμμετείχε στη μάχη του περάσματος της Σίπκα. Μετά τον πόλεμο, πήγε να ζήσει στην πρόσφατα απελευθερωμένη βουλγαρική πρωτεύουσα της Σόφιας. Συμμετείχε επίσης ως εθελοντής στην εξέγερση Κρέσνα-Ραζλογκ (1878-79), η οποία στόχευε στην ενοποίηση της Οθωμανικής Μακεδονίας με τη Βουλγαρία.<ref>H. Poulton, ''Who Are the Macedonians?'', pσελ. 49. {{ISBN|1-85065-534-0}}</ref> Σε μια αίτηση για σύνταξη παλαιμάχου στο Κοινοβούλιο της Βουλγαρίας το 1882,<ref><div> Glasnik na Institutot za nacionalna istorija, Τόμος 30, Ινστιτούτο για την εθνική ιστορία (Σκόπια, Μακεδονία), 1986, STR. 295-296. </div></ref> εξέφρασε τη λύπη του για την αποτυχία αυτής της ενοποίησης.<ref><div> ЦДпА, София, ф. 708, op. 1, αρχ. εκατό. 397, л. 5-6. и сл. </div></ref> Από το 1883 ο Πούλεφσκι έλαβε τελικά μια κυβερνητική σύνταξη ως αναγνώριση της θητείας του ως Βουλγάρου εθελοντή, μέχρι το θάνατό του το 1895.

Ο ορισμός της εθνοτικής σλαβομακεδονικής ταυτότητας προέκυψε από τα γραπτά του Γκεόργκι Πούλεφσκι, που αναγνώρισαν την ύπαρξη μιας ξεχωριστής σύγχρονης «σλαβομακεδονικής» γλώσσας και έθνους.{{sfn|Daskalov|Marinov|2013|p=300}} Ο Πούλεφσκι συνόψισε τις λαϊκές ιστορίες του slaboμακεδονικού λαού και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι Σλαβομακεδόνες ήταν απόγονοι των [[Αρχαίοι Μακεδόνες|Αρχαίων Μακεδόνων]]. Η άποψη αυτή βασίστηκε στον ισχυρισμό ότι η αρχαία μακεδονική γλώσσα είχε σλαβικά συστατικά σε αυτήν, και έτσι, οι αρχαίοι Μακεδόνες ήταν Σλάβοι, και ότι οι σύγχρονοι Σλαβομακεδόνες ήταν απόγονοί τους.{{sfn|Daskalov|Marinov|2013|p=316}} Ωστόσο, ο σλαβομακεδονικός αυτοπροσδιορισμός του ήταν διφορούμενος. Ο Πούλεφσκι θεωρούσε την σλαβομακεδονική ταυτότητα ως τοπικό φαινόμενο, παρόμοιο με τους [[Ερζεγοβίνη|Ερζεγοβινινούς]] και τους [[Βούλγαροι Θράκες|Θράκες]]. Επίσης, μερικές φορές περιγράφει τον εαυτό του ως «Σέρβο πατριώτη»,{{sfn|Daskalov|Marinov|2013|p=316}} αλλά αντιλαμβανόταν επίσης τον εθνικό του χαρακτηρισμό ως «Βούλγαρο από το χωριό του Γκαλίτσνικ».<ref>{{Cite book|title=Contested Ethnic Identity: The Case of Macedonian Immigrants in Toronto, 1900–1996|last=Chris Kostov|publisher=Peter Lang|isbn=978-3-0343-0196-1|year=2010|page=67|url=https://books.google.com/books?id=P-1m1FLtrvsC}}</ref><ref><div> Κεντρικός κατάλογος των βουλγαρικών αρχείων της χώρας, Σόφια, φάκελος 708 (1). αρχείο 397. </div></ref><ref><div> Μπλάζε ΡιστοφσκιΡιστόφσκι, "Οι«Портрети πόρτεςи καιпроцеси οιод διαδικασίεςмакедонската απόлитературна τηи μακεδονικήнационална λογοτεχνική και εθνική ιστορία"историја», τόμος 1, Σκόπια: Κουλτούρα, 1989, σ. 281, 283, 28. </div></ref> Οι διαφορετικές αναγνωρίσεις του Πούλεφσκι αποκάλυψαν την απουσία σαφούς εθνοτικής ταυτότητας σε ένα τμήμα του τοπικού σλαβικού μακεδονικού πληθυσμού εκείνη την εποχή.