Μιχαήλ Β΄ Κομνηνός Δούκας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

==Κατάκτηση της Θεσσαλίας και της Δυτικής Μακεδονίας==

 

Ο Θεόδωρος ελευθερώθηκε από τον Ιβάν Ασέν Β΄ όταν παντρεύτηκε την κόρη του Ειρήνη (1237). Ο Θεόδωρος επέστρεψε στην [[Θεσσαλονίκη]], ανακατέλαβε εύκολα την πόλη από τον αδελφό του Μανουήλ και τοποθέτησε αυτοκράτορα τον γιο του [[Ιωάννης δεσπότης Θεσσαλονίκης|Ιωάννη]] χωρίς τελετή στέψης αλλά παρέμεινε ο ίδιος η δύναμη πίσω από τον θρόνο.<ref>Fine 1994, p. 133.</ref><ref>Varzos 1984, pp. 617–618.</ref> Ο Μανουήλ εξορίστηκε αλλά επέστρεψε με βοήθεια από την Αυτοκρατορία της Νίκαιας (1239) και προσπάθησε να ανακαταλάβει την Θεσσαλονίκη. Ακολούθησε συμβιβασμός ανάμεσα στα αδέλφια ο Μανουήλ έγινε βασιλιάς της Θεσσαλίας ενώ ο Θεόδωρος και ο γιος του Ιωάννης διατήρησαν τον έλεγχο της Θεσσαλονίκης.<ref>Fine 1994, p. 133.</ref><ref>Varzos 1984, pp. 618–619.</ref> Ο Μιχαήλ Β΄ της Ηπείρου δεν συμμετείχε στην σύγκρουση ανάμεσα στους θείους του και διεκδίκησε την πολιτική του ανεξαρτησία, τον Δεκέμβριο του 1239 έστειλε πρεσβεία στον αυτοκράτορα [[Φρειδερίκος Β΄ Χοενστάουφεν|Φρειδερίκο Β΄ Χοενστάουφεν]] ζητώντας προστασία από τους θείους του. Ο Μανουήλ πέθανε (1241) και ο Μιχαήλ Β΄ κατέλαβε αμέσως την Θεσσαλία πριν προλάβουν να το κάνουν οι θείοι του.<ref>Fine 1994, pp. 133–134.</ref><ref>Varzos 1984, pp. 620–621.</ref> Ο Μιχαήλ Β΄ κράτησε ουδέτερη στάση με την Αυτοκρατορία της Νίκαιας ειδικά την περίοδο που ο Ιωάννης Γ΄ Δούκας Βατάτζης κατέκτησε την Θεσσαλονίκη και την βόρεια Ελλάδα (1244 - 1246).

 

==Συνεχείς ήττες από την Αυτοκρατορία της Νίκαιας==

 

Ο Μιχαήλ Β΄ διατηρούσε τις φιλοδοξίες της οικογένειας του και ο θείος του Θεόδωρος που ήθελε να εκδικηθεί την ανατροπή του γιου του τον έπεισε να προχωρήσει σε εκστρατεία στην Θεσσαλονίκη. Η πόλη αντιστάθηκε σκληρά και την άνοιξη της επόμενης χρονιάς ο Βατάτζης προχώρησε σε εκστρατεία εναντίον των Κομνηνών Δουκών. Ο Θεόδωρος και ο Μιχαήλ Β΄ προχώρησαν βόρεια, κατέλαβαν την [[Πρίλεπ]] και την [[Βελεσά]] και όταν έμαθαν ότι έφτασε ο Βατάτζης δραπέτευσαν στην Ήπειρο από την [[Καστοριά]].

Ο Βατάτζης πολιόρκησε την [[Έδεσσα]] και τον χειμώνα του 1252 - 1253 κατέλαβε την [[Καστοριά]] και την [[Ντεβόλ (Αλβανία)|Ντεβόλ]] αλλά σύντομα ο στρατός του κατέρρευσε σε μια αψιμαχία έξω από την [[Καστοριά]]. Το αδιέξοδο έσπασε για τον Βατάτζη όταν δυο Ηπειρώτες στρατηγοί ο Ιωάννης Γκλάβας και ο κουνιάδος του Μιχαήλ Θεόδωρος Πετραλίφας συνετρίβησαν από τους Νικαιώτες οι οποίοι αμέσως μετά νίκησαν και τον βασιλιά της [[Κρούγια]] Γκολέμ.<ref>Fine 1994, pp. 157–158.</ref><ref>Varzos 1984, pp. 632–634.</ref> Ο Μιχαήλ Β΄ προχώρησε σε διαπραγματεύσεις με τον Βατάτζη, έστειλε τον μητροπολίτη της Ναυπάκτου Ιωάννη Ξένο, τον γαμπρό του [[Κωνσταντίνος Μαλιασηνός|Κωνσταντίνο Μαλιασηνό]] και κάποιο Λαμπέτη.