Γκεόργκι Πούλεφσκι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
{{Πληροφορίες συγγραφέα}} Ο '''Γκεόργκι Πούλεφσκι''' ή '''Γκιόργκι Πούλεφσκι''' ({{Lang-mk|Ѓорѓи Пулевски}} ή Ѓорѓија Пулевски, {{Lang-bg|Георги Пулевски}}, 1817-1895) ήταν συγγραφέας και επαναστάτης από το [[Γκαλίτσνικ]], σήμερα στην [[Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας|πΓΔΜ]], γνωστός σήμερα ως ο πρώτος συγγραφέας για που εξέφρασε δημοσίως την ιδέα ενός [[Σλαβομακεδόνες|σλαβομακεδονικού]] [[Έθνος (κοινωνιολογία)|έθνους]] ξεχωριστού από το [[Βούλγαροι|βουλγαρικό]], καθώς και μιας ξεχωριστής [[Σλαβομακεδονική γλώσσα|σλαβομακεδονικής γλώσσας]].<ref name="Friedman1">Victor A. Friedman: Macedonian language and nationalism during the 19th and early 20th centuries. ''Balcanistica'' 2 (1975): 83–98. {{Cite web|url=http://humanities.uchicago.edu/depts/slavic/papers/Friedman-MacLgNatBalkanistica.pdf|title=Archived copy|last=|first=|ημερομηνία=|website=|publisher=|archiveurl=https://web.archive.org/web/20060915072155/http://humanities.uchicago.edu/depts/slavic/papers/Friedman-MacLgNatBalkanistica.pdf|archivedate=15 Σεπτεμβρίου 2006|dead-url=yes|accessdate=2013-08-06}}</ref> Ο Πούλεφσκι γεννήθηκε το 1817 στο [[Γκαλίτσνικ|Γκάλιτσνικ]], τότε υπό την κυριαρχία της [[Οθωμανική Αυτοκρατορία|Οθωμανικής Αυτοκρατορίας]] και πέθανε το 1895 στη [[Σόφια]], στο [[Πριγκιπάτο της Βουλγαρίας]]. Εκπαιδεύτηκε ως λιθοδόμος και έγινε αυτοδίδακτος συγγραφέας σε θέματα που σχετίζονται με τη σλαβομακεδονική γλώσσα και τον πολιτισμό. Στη Βουλγαρία θεωρείται Βούλγαρος και πρώιμος υποστηρικτής του Μακεδονισμού.<ref>[https://books.google.com/books?id=HDQn3tJkyUcC&pg=PA335 Военна история на българите от древността до наши дни, Том 5 от История на Българите, Автор Георги Бакалов, Издател TRUD Publishers, 2007, {{ISBN|954-621-235-0}}][[International Standard Book Number|ISBN]] [[Special:BookSources/954-621-235-0|954-621-235-0]]<span>, стр. 335.</span></ref><ref
== Πρώιμα χρόνια ==
Γραμμή 12:
Τα επόμενα έργα που δημοσίευσε ήταν ένα επαναστατικό ποίημα, το ''Σαμοβιλα Μακεντονσκα'' («Μια Μακεδόνισσα Νεράιδα») που δημοσιεύθηκε το 1878,<ref>[http://www.manu.edu.mk/roots/roots.htm Macedonian Academy of Arts and Sciences] {{Webarchive}}</ref> και ένα ''Βιβλίο Μακεδονικών Τραγουδιών'' σε δύο τόμους, που δημοσιεύθηκε το 1879 στο [[Βελιγράδι]], το οποίο περιείχε και λαϊκά τραγούδια που συλλέχθηκαν από τον Πούλεφσκι και μερικά δικά του πρωτότυπα ποιήματα.
Το 1880, ο Πούλεφσκι δημοσίευσε το ''σλαβιανο-νασελιενσκι μακεντονσκα σλογκνιτσα ρετσοβσκα'' («Γραμματική της γλώσσας του σλαβομακεδονικού πληθυσμού»), ένα έργο που σήμερα είναι γνωστό ως η πρώτη απόπειρα συγγραφής μιας σλαβομακεδονικής γραμματικής. Σε αυτό, ο Πούλεφσκι συστηματικά αντιπαρέθετε την γλώσσα του, την οποία ονόμασε ''νασινσκι'' («η γλώσσα μας») ή ''σλαβιανο-μακεντονσκι'' («σλαβο-μακεδονικά») με τα σερβικά και τα βουλγαρικά.<ref
== Στρατιωτική καριέρα ==
Το 1862, ο Πούλεφσκι πολέμησε ως μέλος της Βουλγαρικής Λεγεώνας ενάντια στην οθωμανική πολιορκία στο Βελιγράδι. Συμμετείχε επίσης στον [[Σερβοτουρκικοί πόλεμοι 1876-1878|Σερβοτουρκικό πόλεμο το 1876]] και στη συνέχεια στον [[Ρωσοτουρκικός Πόλεμος (1877-1878)|Ρωσοτουρκικό πόλεμο του 1877-1878]], ο οποίος οδήγησε στην απελευθέρωση της Βουλγαρίας. Κατά τη διάρκεια του τελευταίου ήταν ''[[βοεβόδας]]'' μιας μονάδας Βουλγάρων εθελοντών,<ref>{{Cite book|year=1904|location=Санкт-Петербург|pages=56–59|γλώσσα=Russian}}</ref> που συμμετείχε στη μάχη του περάσματος της Σίπκα. Μετά τον πόλεμο, πήγε να ζήσει στην πρόσφατα απελευθερωμένη βουλγαρική πρωτεύουσα της Σόφιας. Συμμετείχε επίσης ως εθελοντής στην εξέγερση Κρέσνα-Ραζλογκ (1878-79), η οποία στόχευε στην ενοποίηση της Οθωμανικής Μακεδονίας με τη Βουλγαρία.<ref>H. Poulton, ''Who Are the Macedonians?'', σελ. 49. {{ISBN|1-85065-534-0}}</ref> Σε μια αίτηση για σύνταξη παλαιμάχου στο Κοινοβούλιο της Βουλγαρίας το 1882,<ref
== Ταυτοποίηση ==
Ο ορισμός της εθνοτικής σλαβομακεδονικής ταυτότητας προέκυψε από τα γραπτά του Γκεόργκι Πούλεφσκι, που αναγνώρισαν την ύπαρξη μιας ξεχωριστής σύγχρονης «σλαβομακεδονικής» γλώσσας και έθνους.{{sfn|Daskalov|Marinov|2013|p=300}} Ο Πούλεφσκι συνόψισε τις λαϊκές ιστορίες του slaboμακεδονικού λαού και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι Σλαβομακεδόνες ήταν απόγονοι των [[Αρχαίοι Μακεδόνες|Αρχαίων Μακεδόνων]]. Η άποψη αυτή βασίστηκε στον ισχυρισμό ότι η αρχαία μακεδονική γλώσσα είχε σλαβικά συστατικά σε αυτήν, και έτσι, οι αρχαίοι Μακεδόνες ήταν Σλάβοι, και ότι οι σύγχρονοι Σλαβομακεδόνες ήταν απόγονοί τους.{{sfn|Daskalov|Marinov|2013|p=316}} Ωστόσο, ο σλαβομακεδονικός αυτοπροσδιορισμός του ήταν διφορούμενος. Ο Πούλεφσκι θεωρούσε την σλαβομακεδονική ταυτότητα ως τοπικό φαινόμενο, παρόμοιο με τους [[Ερζεγοβίνη|Ερζεγοβινινούς]] και τους [[Βούλγαροι Θράκες|Θράκες]]. Επίσης, μερικές φορές περιγράφει τον εαυτό του ως «Σέρβο πατριώτη»,{{sfn|Daskalov|Marinov|2013|p=316}} αλλά αντιλαμβανόταν επίσης τον εθνικό του χαρακτηρισμό ως «Βούλγαρο από το χωριό του Γκαλίτσνικ».<ref>{{Cite book|title=Contested Ethnic Identity: The Case of Macedonian Immigrants in Toronto, 1900–1996|last=Chris Kostov|publisher=Peter Lang|isbn=978-3-0343-0196-1|year=2010|page=67|url=https://books.google.com/books?id=P-1m1FLtrvsC}}</ref><ref
== Κατάλογος έργων ==
|