Γιώργος Χουλιάρας (Περικλής): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Γιώργος Χουλιάρας (Καπετάν Περικλής)''' (1914-2001) ήταν κομμουνιστής, αντιστασιακός, διακεκριμένος καπετάνιος του [[ΕΛΑΣ]] και του [[ΔΣΕ]]. Ήταν πολέμιος της συμφωνίας της Βάρκιζας και σε σύγκρουση με τη Ζαχαριαδική ηγεσία του [[ΚΚΕ]] η οποία του κόστισε τη διαγραφή του από το κόμμα από το 1952 μέχρι το 1956. Μετά το τέλος του εμφυλίου εγκαταστάθηκε στην Πολωνία και επαναπατρίστηκε το 1977. 'Εγγραψε απομνημονεύματα τα οποία εκδόθηκαν μετά το θάνατο του.

Η αντάρτικη ομάδα του στη περιοχή του Παρνασσού συγχωνεύτηκε με αυτή του Βελουχιώτη. Πήρε μέρος στη [[Μάχη του Γοργοποτάμου]]<ref>[http://www.rizospastis.gr/story.do?id=1015978 Κηδεύτηκε ο Γ. Χουλιάρας (Περικλής) εφημερίδα Ριζοσπάστης, ανακτήθηκε στις 18/4/2017]</ref>. Έγινε καπετάνιος του 42ού συντάγματος του ΕΛΑΣ και συμμετείχε σε δεκάδες μάχες κατά των στρατευμάτων κατοχής. Στις 15 Αυγούστου 1942 συμμετείχε, μαζί με τους Διαμαντή και Νικηφόρο, στην εκτέλεση του περιβόητου δοσίλογου και καταδότη φαρμακοποιού Παναγιώτη Δρίβα στη Σουβάλα (Πολύδροσο) της Παρνασσίδας. 'Ηταν η πρώτη εκτέλεση δοσίλογου στο νομό Φωκίδας και οδήγησε σε αντίποινα εκ μέρους των Ιταλών. Στα Δεκεμβριανά πολέμησε στην Αθήνα.

Μετά την [[συμφωνία της Βάρκιζας]], συναντήθηκε με τον Βελουχιώτη στην Ευρυτανία αλλά δεν τον ακολούθησε στον Νέο ΕΛΑΣ. Στη συνέχεια στάλθηκε σε στρατόπεδο στο [[Τέτοβο]], όπου ήταν πολέμιος της συμφωνίας, και προσπάθησε το διάστημα του Μάη του 1945, μαζί με άλλα στελέχη του ΕΛΑΣ, να επιστρέψουν στην Ελλάδα για να πετύχουν τις πολιτικές/πολεμικές τους επιδιώξεις. <ref>Ο δρόμος είναι άσωτος, Γιώργος Χουλιάρας (Περικλής) , ο Εμφύλιος σε Α' Ενικό, ΒΗΜΑμαρτυρίες 2011,σελ 41 ''και πιο πολύ (..)όταν άκουσαν ότι φύγαμε απ'το Τέτοβο για την Ελλάδα επειδή δεν συμφωνούσαμε με τη Βάρκια και την παράδοση των όπλων του ΕΛΑΣ(..)''</ref>. Συνελήφθη και επέστρεψε στο [[Μπούλκες]] κατηγορούμενος ως ''αντικομματικό στοιχείο'' και φυλακίστηκε για 3 μήνες. <ref>Χαριτόπουλος Διονύσης: Άρης ο αρχηγός των ατάκτων, Εκδ. Ελληνικά Γράμματα, Αθήνα 2003 σελ 774</ref>. Ο Αλέκος Κουτσούκαλης αναφέρει ότι η τιμωρία του Χουλιάρα ήταν δυσανάλογη για τη πράξη του, και ότι απλώς διαγράφηκε από το ΚΚΕ που τον έστειλε στο μεταφραστικό του τμήμα για εργασία. <ref>Το χρονικό μιας τραγωδίας 1945-1949 Αλέκος Κουτσούκαλης επιμέλεια σειράς: Παντελής Βούλγαρης Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη, 2011 σελ 131-2</ref> Κατηγορήθηκε επανειλημμένως για αντικομματικό, ''φραξιονιστικό στοιχείο'', ότι έλεγε την συμφωνία της Βάρκιζας ''προδοσία'' και ότι υποστήριζε τη μεταβαρκιζιανή πολιτική του Βελουχιώτη. <ref>Ο δρόμος είναι άσωτος, Γιώργος Χουλιάρας (Περικλής) , ο Εμφύλιος σε Α' Ενικό, ΒΗΜΑμαρτυρίες 2011,σελ 63</ref>.

Μαζί με άλλους 26 ρουμελιώτες, στα τέλη του 1946 στελέχωσε τον [[ΔΣΕ]] αρχικά ως συναρχηγός του Αρχηγείου Οθρύος, μετέπειτα υπαρχηγός του Αρχηγείου Δυτικής Ελλάδας και μετά τη μετατροπή του ΔΣΕ σε τακτικό στρατό έγινε διοικητής τάγματος της 144ης ταξιαρχίας. Στις 2 Απριλίου [[1947]] σκοτώθηκε σε ένοπλη σύγκρουση στο Λιδωρίκι από τμήμα του Περικλή ο [[Θύμιος Δεδούσης]]. <ref>Ο δρόμος είναι άσωτος, Γιώργος Χουλιάρας (Περικλής) , ο Εμφύλιος σε Α' Ενικό, ΒΗΜΑμαρτυρίες 2011,σελ 87</ref>. Στα μέσα του Απρίλη του 1949 τμήμα υπό τον Περικλή συνέλαβε τον ταξίαρχο [[Ταξίαρχος Δημήτριος Μαρκόπουλος|Δημήτριο Μαρκόπουλο]]. <ref>Ο δρόμος είναι άσωτος, Γιώργος Χουλιάρας (Περικλής) , ο Εμφύλιος σε Α' Ενικό, ΒΗΜΑμαρτυρίες 2011,σελ 207-8</ref> Ο Περικλής αναφέρει ότι το Πάσχα του 1949 ζήτησε από τον υποστράτηγο του ΔΣΕ και παλιό συναγωνιστή του στον ΕΛΑΣ [[Γιάννης Αλεξάνδρου (Διαμαντής)|Διαμαντή]] να μεταβεί στο Καρπενήσι ώστε να συγκροτήσει ομάδες από υπολείμματα ασύνδετων μαχητών του ΔΣΕ ενάντια στις εντολές του στρατηγείου του ΔΣΕ ώστε να παραμείνουν στη θέση τους. Ο Διαμαντής του έδωσε την άδεια, και ο Περικλής πήγε μαζί με τη γυναίκα του και με έναν ακόμη μαχητή του ΔΣΕ. <ref>Ο δρόμος είναι άσωτος, Γιώργος Χουλιάρας (Περικλής) , ο Εμφύλιος σε Α' Ενικό, ΒΗΜΑμαρτυρίες 2011,σελ 222</ref>. Τον Δεκέμβρη του 1949 πέρασε στην Αλβανία. Τη στιγμή της εξόδου του από την Ελλάδα ήταν ο μοναδικός καπετάνιος του ΕΛΑΣ και του ΔΣΕ που παρέμενε ασύλληπτος.

Ο Περικλής είχε άσχημες σχέσεις με τον αντιστράτηγο του ΔΣΕ Γιώργο Βοντίτσιο Γούσια. Ο Γούσιας είχε κατηγορήσει τον Περικλή για ''φραξιονιστικές εκδηλώσεις'' εντός του ΔΣΕ<ref>Ο δρόμος είναι άσωτος, Γιώργος Χουλιάρας (Περικλής) , ο Εμφύλιος σε Α' Ενικό, ΒΗΜΑμαρτυρίες 2011,σελ 141</ref>, ενώ ο Περικλής στο βιβλίο του, αναφέρεται σε γεγονότα όπου ο Γούσιας έκανε ανήθικες προτάσεις στη μέλλουσα γυναίκα του. <ref>Ο δρόμος είναι άσωτος, Γιώργος Χουλιάρας (Περικλής) , ο Εμφύλιος σε Α' Ενικό, ΒΗΜΑμαρτυρίες 2011,σελ 148-9</ref> Σημειώνεται ότι ο Γούσιας έχει κατηγορηθεί για πλήθος αυθαιρεσιών (ακόμα και εν ψυχρώ εκτελέσεων) σε βάρος αγωνιστών του ΔΣΕ.

Μετά την ήττα του ΔΣΕ εγκαταστάθηκε στην Πολωνία. Το 1952 διαγράφηκε από μέλος του ΚΚΕ ενώ αποκαταστάθηκε με την πτώση του Ζαχαριάδη το 1956. Διετέλεσε ως το 1968 πρόεδρος της Ένωσης των Ελλήνων Πολιτικών Προσφύγων στην Πολωνία. <ref> Ο δρόμος είναι άσωτος, Γιώργος Χουλιάρας (Περικλής) , ο Εμφύλιος σε Α' Ενικό, ΒΗΜΑμαρτυρίες 2011, επίμετρο.</ref>.

Επέστρεψε στην Ελλάδα το 1977 και από το 1979 ζούσεέζησε με την οικογένεια του στην πόλη του στηντη Λαμία μέχρι το θάνατό του το 2001, σε ηλικία 87 ετών. Υποστήριζε το ΚΚΕ εσωτερικού. <ref>[http://www.rizospastis.gr/story.do?id=1015978 Κηδεύτηκε ο Γ. Χουλιάρας (Περικλής) εφημερίδα Ριζοσπάστης, ανακτήθηκε στις 18/4/2017]</ref>.