Ούστασε: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 81:
Λίγο μετά τη δολοφονία όλες οι οργανώσεις που σχετίζονταν με την Ούστασε καθώς και το ''Hrvatski Domobran'', που συνέχισε ως πολιτική οργάνωση, απαγορεύτηκαν σε όλη την Ευρώπη. Υπό την πίεση της Γαλλίας η Ιταλική αστυνομία συνέλαβε τον Πάβελιτς και αρκετούς εξόριστους Ούστασε τον Οκτώβριο του 1934. Ο Πάβελιτς φυλακίστηκε στο [[Τορίνο]] και απελευθερώθηκε το Μάρτιο του 1936. Αφού συναντήθηκε με τον Eουγκεν Kβάτερνικ, δήλωσε ότι η δολοφονία ήταν "η μόνη γλώσσα που καταλαβαίνουν οι Σέρβοι". Οντας στη φυλακή ο Πάβελιτς ενημερώθηκε για τις εκλογές του 1935 στη Γιουγκοσλαβία, που τις κέρδισε ο συνασπισμός με επικεφαλής τον Κροάτη Βλάντκο Μάτσεκ και δήλωσε ότι η νίκη του ενισχύθηκε από τη δραστηριότητα των Ούστασε. Στα μέσα της δεκαετίας του '30 άρχισαν να εμφανίζονται στους δρόμους του Ζάγκρεμπ γκράφιτι με τα αρχικά ''ŽAP'' που σημαίνει "Ζήτω ο Άντε Πάβελιτς" (Κροατικά: ''Živio Ante Pavelić''), κατά τη δεκαετία του 1930 αναπτύχθηκε ένα σχίσμα μεταξύ των μελών Ούστασε "του εσωτερικού", που παρέμειναν στην Κροατία και τη Βοσνία για να πολεμήσουν εναντίον της Γιουγκοσλαβίας και των "εμιγκρέδων" Ούστασε που είχαν πάει στο εξωτερικό. Οι "εμιγκρέδες" Ούστασε, που είχαν πολύ χαμηλότερο μορφωτικό επίπεδο, θεωρούντο βίαιοι, αγράμματοι και φανατικοί από τους Ούστασε "του εσωτερικού", ενώ οι Ούστασε "του εσωτερικού" απορρίπτονταν ως «μαλακοί» από τους "εμιγκρέδες" που θεωρούσαν εαυτούς "πολεμιστές -ελίτ". <ref>Yeomens 2011, p. 190</ref>
Μετά το Μάρτιο του 1937, όταν η Ιταλία και η Γιουγκοσλαβία υπέγραψαν σύμφωνο φιλίας, απαγορεύτηκε η Ούστασε και οι δραστηριότητές της, γεγονός που προσέλκυσε την προσοχή νεαρών Κροατών, ιδιαίτερα φοιτητών, που έγιναν συμπαθούντες ή μέλη. Το 1936 η Γιουγκοσλαβική κυβέρνηση προσέφερε αμνηστία στους Ούστασε του εξωτερικού, υπό τον όρο να υποσχεθούν να αποκηρύξουν τη βία. Πολλοί από τους "εμιγκρέδες" αποδέχτηκαν την αμνηστία και επέστρεψαν στην πατρίδα για να συνεχίσουν τον αγώνα.<ref>Yeomens 2011, p. 190-191</ref> Στα τέλη της δεκαετίας του 1930 η Ούστασε άρχισε να διεισδύει στις παραστρατιωτικές οργανώσεις του Κροατικού Αγροτικού Κόμματος, της Κροατικής Αμυντικής Δύναμης και του Αγροτικού Πολιτικού Κόμματος. Στο Πανεπιστήμιο του Ζάγκρεμπ μια φοιτητική οργάνωση συνδεδεμένη με την Ούστασε έγινε η μεγαλύτερη μεμονωμένη οργάνωση φοιτητών το 1939.<ref>Yeomens 2011, p. 191 </ref>Το Φεβρουάριο του 1939 δύο αποφυλακισθέντες, ο Μίλε Μπούντακ και ο Ιβαν Ορσανιτς, εξέδωσαν το ''Hrvatski narod'' (Κροατικό έθνος), περιοδικό που υποστήριζε την Ούστασε.
===Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος===
Οι [[Δυνάμεις του Άξονα]] [[Γερμανική εισβολή στη Γιουγκοσλαβία|εισέβαλαν στη Γιουγκοσλαβία]] στις 6 Απριλίου 1941. Ο Βλάντκο Μάτσεκ, ηγέτης του Κροατικού Αγροτικού Κόμματος (HSS), που ήταν τότε το μεγαλύτερο κόμμα στην Κροατία, απέρριψε την προσφορά των Γερμανών να ηγηθεί της νέας κυβέρνησης. Στις 10 Απριλίου ο ανώτερος Ούστασε του εσωτερικού, Σλάβκο Kβάτερνικ, ανέλαβε τον έλεγχο της αστυνομίας στο Ζάγκρεμπ και την ίδια μέρα διακήρυξε τη δημιουργία του [[Ανεξάρτητο Κράτος της Κροατίας]] (''Nezavisna Država Hrvatska'', NDH). Το όνομα του κράτους ήταν μια προσπάθεια κεφαλαιοποίησης του Κροατικού αγώνα για ανεξαρτησία. Ο Ματσέκ εξέδωσε μια δήλωση εκείνη την ημέρα, καλώντας όλους τους Κροάτες να συνεργαστούν με τις νέες αρχές<ref>Maček, Vladko. In the Struggle for Freedom (New York: Robert Speller & Sons, 1957), p. 230.</ref>.
==Παραπομπές-σημειώσεις==
| |||