|
=== Άνοδος στην πολιτική ===
[[Αρχείο:PeriklisKotzia.JPG|thumb|Άγαλμα του Περικλή στην [[πλατεία Κοτζιά]]]]
Το [[472 π.Χ.]] ο Περικλής, οποίος έπρεπε τότε να βρίσκεται στις αρχές της τρίτηςτέταρτης δεκαετίας της ζωής του, παρουσίασε το έργο ''Πέρσαι'' του τραγικού ποιητή [[Αισχύλος|Αισχύλου]] στα [[Μεγάλα Διονύσια|Διονύσια]] ως λειτουργός. Αυτό σημαίνει ότι πιθανόν τότε ήταν ένας από τους πλουσιότερους<ref name=auto3>{{cite encyclopedia|title=Pericles|encyclopedia=Oxford Classical Dictionary|year=1996}}</ref> και γνωστότερους ανθρώπους των Αθηνών. Μπορεί να θεωρείται τυχερός, καθώς κέρδισε το έργο που παρουσίαζε, οι ''Πέρσαι'', ένα σπάνιο δείγμα μεγάλης συγγραφικής ικανότητας από τον πρώτο από τους τρεις μεγάλους τραγικούς της αρχαιότητας. Εκείνο τον καιρό, ο Περικλής παντρεύτηκε μία γυναίκα αγνώστου ονόματος, η οποία του χάρισε δύο γιους. Το μόνο που γνωρίζουμε με βεβαιότητα είναι ότι ο γάμος τους δεν ήταν καθόλου επιτυχημένος. Είναι χαρακτηριστικό ότι εκείνη την εποχή πρέπει να είχε γεννηθεί η μετέπειτα σύντροφός του, [[Ασπασία]]. Η πολιτική ενασχόληση του Περικλή, που ακολούθησε τα χνάρια του πατέρα του, πρέπει να άρχισε σχεδόν μία δεκαετία αργότερα και συγκεκριμένα το [[463 π.Χ.]], όταν ήταν μέλος του κατηγορητηρίου εναντίον του Κίμωνα, γιου του στρατηγού Μιλτιάδη και ηγέτη της συντηρητικής παράταξης. Ο Κίμωνας είχε καταφέρει να εξοστρακίσει<ref>S. Hornblower, ''The Greek World, 479–323 BC'', 33–4</ref> τον ηγέτη των δημοκρατικών Θεμιστοκλή, ο οποίος αυτοκτόνησε στην Περσία, και να ανελιχθεί στα πολιτικά πράγματα της Αθήνας. Είχε κατηγορηθεί ότι είχε παραδώσει πολλά συμφέροντα των Αθηνών, στο βασίλειο της [[Μακεδονία]]ς,<ref name="Ar27">[[Αριστοτέλης]], ''Αθηναίων Πολιτεία''</ref> ενώ πιθανώς μεγάλο ρόλο πρέπει να έπαιξε και η παταγώδης αποτυχία που γνώρισε κατά τη διάρκεια του [[Μεσσηνιακοί Πόλεμοι|Γ’ Μεσσηνιακού Πολέμου]]. Τότε, η [[Αρχαία Σπάρτη|Σπάρτη]] είχε ζητήσει τη βοήθεια των Αθηνών για να καταπνίξει την εξέγερση των ειλώτων που εκμεταλλεύτηκαν το μεγάλο σεισμό του [[464 π.Χ.]], επαναστάτησαν και οχυρώθηκαν στο φρούριο της [[Ιθώμη]]ς. Όταν ο Κίμων έφτασε στην Σπάρτη, οι Σπαρτιάτες αρνήθηκαν τη βοήθειά του, λέγοντας πως δεν είναι απαραίτητη. Τελικά, ο Κίμων αθωώθηκε αλλά η πολιτική του θέση κλονίστηκε σοβαρά.<ref name="Cimon">Plutarch, ''Cimon'', [http://www.perseus.tufts.edu/cgi-bin/ptext?doc=Perseus:text:1999.01.0181:text=Cim.:chapter=15:section=1/ XV]</ref>
Μετά την δικαστική πάλη με τον ηγέτη των συντηρητικών Κίμωνα, ο [[Εφιάλτης ο Αθηναίος|Εφιάλτης]], που ήταν ηγέτης της δημοκρατικής παράταξης στην οποία ανήκε ο Περικλής, αποφάσισε γύρω στο [[461 π.Χ.]] να περάσει ένα ψήφισμα στην [[Εκκλησία του δήμου|Εκκλησία του Δήμου]], που θα αφαιρούσε πολλά<ref name="For">Fornara-Samons, ''Athens from Cleisthenes to Pericles'', [http://content.cdlib.org/xtf/view?docId=ft2p30058m&chunk.id=d0e2016&toc.depth=1&toc.id=d0e2016&brand=eschol/ 24–25]</ref> από τα εναπομείναντα προνόμια του Αρείου Πάγου, πού ήταν απομεινάρι του παλαιού αριστοκρατικού πολιτεύματος της Αθήνας. Το ψήφισμα πέρασε με αρκετά μεγάλη πλειοψηφία,<ref name="Pl9">Πλούταρχος, ''Περικλής'', [[s:Βίοι Παράλληλοι/Περικλής#9|IX]]</ref> και πολλοί ιστορικοί πιστεύουν ότι με αυτό το γεγονός άρχισε η «ριζοσπαστικότερη δημοκρατία» της εποχής του Περικλή. Ο Εφιάλτης δολοφονήθηκε μετά από συνωμοσία ολιγαρχικών εναντίον του, λόγω της ριζικής και τολμηρής μεταρρύθμισης που επέβαλε με την λαϊκή ψήφο την ίδια χρονιά. Και όμως την ίδια χρονιά εξοστρακίστηκε ο προηγουμένως δημοφιλής πολιτικός Κίμωνας λόγω της λακωνόφιλης στάσης του και της ολοένα μεγαλύτερης απόστασης που είχε αρχίσει να χωρίζει το συντηρητικό κόμμα από τις ευρύτερες λαϊκές μάζες της Αθήνας, στην αυγή της Κλασσικής Εποχής. Ένας εξοστρακισμός του Κίμωνα δεν ήταν καθόλου εύκολος επειδή ο Κίμωνας ήταν πλούσιος και γενναιόδωρος,<ref name=auto2>Αριστοτέλης, ''Αθηναίων Πολιτεία'', {{Athpol|27}}</ref> ενώ και οι στρατιωτικές του επιτυχίες δεν ήταν καθόλου μικρές. Αυτό σήμαινε πως ο εξοστρακισμός του Κίμωνα ήταν μία τεράστια πολιτική νίκη του Περικλή.
|
