Άλωση της Κωνσταντινούπολης (1204): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Προσθήκη πληροφοριών
Γραμμή 20:
 
Η '''Άλωση της Κωνσταντινούπολης''' υπήρξε το αποτέλεσμα της πολιορκίας της βυζαντινής πρωτεύουσας, της οποίας Αυτοκράτορες ήταν ο [[Αλέξιος Δ' ]], ο [[Αλέξιος Ε' Μούρτζουφλος]] και ο [[Θεόδωρος Α΄ Λάσκαρης|Θεόδωρος Α']], από την [[Δ' Σταυροφορία]], με επικεφαλής τον [[Ερρίκος Δάνδολος|Ερρίκο Δάνδολο]], τον [[Βονιφάτιος ο Μομφερρατικός|Βονιφάτιο τον Μομφερρατικό]] και τον [[Βαλδουίνος Α΄ της Κωνσταντινούπολης|Βαλδουίνο Α']]. Η σταυροφορία διήρκεσε μέχρι τις 12-13 Απριλίου [[1204]], όταν τελικά η [[Κωνσταντινούπολη]] αλώθηκε.
 
H Άλωση του 1204 είναι γνωστή για την πρωτοφανή σε έκταση λεηλάτηση του δημοσίου πλούτου, με αποτέλεσμα το Βυζαντινό κράτος να χάσει το μεγαλύτερο μέρος της δύναμής του σε πλούτο και να μην επανακάμψει ποτέ από τότε στην προηγούμενη ισχύ του.
 
Είναι επίσης γνωστό ότι στόχος της [[Δ' Σταυροφορία]] ήταν η κατάληψη της [[Ιερουσαλήμ]], αλλά μια σειρά από λόγους, που δεν είναι απολύτως τεκμηριωμένοι, κατέληξαν στην Άλωση της Βυζαντινής πρωτεύουσας.
 
==Οι Σταυροφόροι φτάνουν στην Κωνσταντινούπολη==
Κατά τα τέλη του Ιουνίου του 12041203, ο στόλος των Σταυροφόρων έφτασε στην Κωνσταντινούπολη, η οποία την εποχή εκείνη κατά τον [[Νικήτας Χωνιάτης|Νικήτα Χωνιάτη]], θύμιζε στους Δυτικοευρωπαίους «την [[Σύβαρις|Σύβαρι]], που ήταν γνωστή για την μαλθακότητά της»<ref>Historia, έκδοση Bonn, σελ. 717. Νικήτα Χωνιάτη.</ref>. Από σύγχρονες δυτικές πηγές, αναφέρεται ο απεριόριστος θαυμασμός που έτρεφαν οι Σταυροφόροι για το πλούτο που κατείχε η Πόλη.
 
== Άλωση ==
Φαινόταν πιθανό ότι η βυζαντινή πρωτεύουσα θα μπορούσε να αντισταθεί με επιτυχία στους Σταυροφόρους, των οποίων ο αριθμός δεν ήταν τόσο μεγάλος. Οι τελευταίοι, όμως, αποβιβάστηκαν στην ευρωπαϊκή ακτή και κατέλαβαν τον [[Γαλατάς|Γαλατά]], έσπασαν την αλυσίδα που έκλεινε τον [[Κεράτιος κόλπος|Κεράτιο κόλπο]] και εισχώρησαν σε αυτόν πυρπολώντας τα πλοία που βρίσκονταν εκεί. Ταυτόχρονα οι ιππότες επιτέθηκαν κατά της πόλης, που παρά την απεγνωσμένη αντίσταση, ιδιαίτερα από τους μισθοφόρους [[Βαράγγοι|Βαράγγους]], καταλήφθηκε τον ΙούλιοΑπρίλιο του 1204 από τους Σταυροφόρους.
 
Ο Αλέξιος Γ΄, που δεν είχε ούτε τη θέληση ούτε τη δύναμη να αντισταθεί, εγκατέλειψε την πόλη και διέφυγε παίρνοντας μαζί του το δημόσιο θησαυροφυλάκιο. Ο [[Ισαάκιος Β΄ Άγγελος]] απελευθερώθηκε από τη φυλακή και επανήλθε στον θρόνο, ενώ ο γιος του Αλέξιος που είχε φτάσει μαζί με τους Σταυροφόρους ανακηρύχθηκε συν-αυτοκράτορας (Αλέξιος Δ΄). Η πρώτη αυτή πολιορκία και κατάληψη της Κωνσταντινούπολης από τους Σταυροφόρους έγινε με σκοπό την αποκατάσταση του Ισαακίου Β΄ στον θρόνο.
 
Ο Αλέξιος Δ' αναδείχθηκε αυτοκράτορας έχοντας την υποστήριξη των Σταυροφόρων, που στους οποίους υποσχέθηκε χρήματα και υλικά αγαθά, κάτι που εξόργισε τους Βυζαντινούς, ενώ οι αυλικοί του τον εκθρόνισαν σκοτώνοντάς τον, αντικαθιστώντας τον με τον πρωτοβεστιάριο Αλέξιο Ε' Μούρτζουφλο.
 
Η θανάτωση του Αλέξιου Δ' εξόργισε τους Σταυροφόρους, που με αυτή την αφορμή οδηγήθηκαν στην Άλωση και στην οριστική κατάκτηση της Κωνσταντινούπολης.
 
==Παραπομπές==