Παγκοσμιοποίηση: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

είναι η αυτονόμηση όλων εκείνων των παραμέτρων ([[οικονομία]], [[επικοινωνία]] κλπ) οι οποίες μέχρι πρόσφατα (μερικές δεκαετίες) επεδίωκαν να έχουν [[σύνορα]] μέσα σε ένα [[κράτος]] - προστάτη. Παράμετροι που τείνουν να ελευθερώνονται και να διαχέονται, ακολουθώντας την παγκοσμιοποίηση, είναι το [[εμπόριο]], η [[κοινωνία|κοινωνική δομή]], η [[τεχνολογία]], η [[κουλτούρα]], το [[πολιτική|πολιτικό σύστημα]], η [[γνώση]] κλπ. Ο όρος συχνά χρησιμοποιείται στην επιχειρηματολόγηση για την ανάγκη μιας νέας καθολικού τύπου ηγεμονίας στον κόσμο. Ο όρος χρησιμοποιείται τουλάχιστον από το [[1944]] και ο πρώτος που τον χρησιμοποίησε σε οικονομικό πλαίσιο ήταν ο [[Θήοντορ Λέβιτ]].<ref>Levitt, Theodore. ''Globalization of markets'', Harvard Business Review, 1983</ref>

'''Ορισμός''' Ένας τυπικός, αν και περιοριστικός, ορισμός είναι αυτός που δίνει το [[Διεθνές Νομισματικό Ταμείο]], ο οποίος δίνει έμφαση στην αυξανόμενη οικονομική αλληλεξάρτηση των χωρών παγκόσμια μέσω του αυξανόμενου όγκου και ποικιλίας διεθνών συναλλαγών αγαθών και υπηρεσιών, της ελεύθερης ροής κεφαλαίου διεθνώς, και της γρήγορης και ευρείας διάχυσης της τεχνολογίας. Παρόλο που η παγκοσμιοποίηση είναι ένα ιδιαίτερα περίπλοκο σύμπλεγμα φαινομένων και σχέσεων, εντούτοις μπορεί κάποιος να διαχωρίσει διάφορες πτυχές της:

* ''βιομηχανική'' παγκοσμιοποίηση - η ενίσχυση και επέκταση των [[πολυεθνικές εταιρείες|πολυεθνικών εταιρειών]]