Γεώργιος Παπαδόπουλος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 85:
 
== Δικτατορία, εξέλιξη και πτώση ==
Με την επικράτηση του [[Πραξικόπημα της 21ης Απριλίου|πραξικοπήματος της 21ης Απριλίου 1967]], συμμετείχε στην [[Κυβέρνηση Κωνσταντίνου Κόλλια 1967|κυβέρνηση Κ. Κόλλια]], που ορκίστηκε την ίδια ημέρα ώρα 19.30, στα Ανάκτορα Αθηνών, υπό τον [[Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος Β΄|Αρχιεπίσκοπο Χρυσόστομο Β΄]], αναλαμβάνοντας το υπουργείο Προεδρίας και τον Δεκέμβριο του [[1967]] ορκίστηκε "πρωθυπουργός" και υπουργός Εθνικής Αμύνης. Για ένα διάστημα ανέλαβε και Υπουργός Παιδείας<ref>''[http://www.ggk.gov.gr/?p=1261 Κυβέρνησις Γεωργίου Παπαδόπουλου]'', Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης.</ref> και Εξωτερικών. Το [[1968]] διέφυγε απόπειρα δολοφονίας του από τον [[Αλέκος Παναγούλης|Αλέξανδρο Παναγούλη]], ο οποίος συνελήφθη και καταδικάστηκε δις εις θάνατον. Η ποινή δεν εκτελέστηκε και ο Παναγούλης παρέμεινε επί πενταετία στη φυλακή. Στις 21 Μαρτίου 1972 παύθηκε με κυβερνητική απόφαση ο αντιβασιλιάς Γ. Ζωιτάκης και τον αντικατέστησε ο ίδιος.<ref>Ορκωμοσία του Πρωθυπουργού Γεωργίου Παπαδόπουλου ως Αντιβασιλέα από τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Ιερώνυμο-Εθνικό Οπτικοακουστικό Αρχείο [http://mam.avarchive.gr/portal/digitalview.jsp?get_ac_id=3375&thid=10183]</ref> Τον Μάιο 1973 αποκαλύφθηκε η ύπαρξη εκτεταμένης συνωμοσίας στους κόλπους του Πολεμικού Ναυτικού και με την αφορμή αυτή καταργήθηκε η συνταγματική μοναρχία, που μέχρι τότε ίσχυε τυπικά, και την 1η Ιουνίου 1973 ανακηρύχθηκε ως νέο πολίτευμα η Προεδρική Δημοκρατία με προσωρινό πρόεδρο τον ίδιο. Ακολούθησε η διεξαγωγή νόθου κυρωτικού δημοψηφίσματος («ΝΑΙ» 78,4%, «ΟΧΙ» 21,6%)<ref>[http://wwk.kathimerini.gr/kath/7days/1999/12/19121999.pdf Η Ελλάδα τον 20ό αιώνα, 1970-1980], ''Καθημερινή - 7 Ημέρες'', 19/12/1999, σ. 3. {{pdf}}</ref>, σύμφωνα με το οποίο ο δικτάτορας Παπαδόπουλος εκλεγόταν πρόεδρος της νεοσύστατης Ελληνικής Δημοκρατίας και ο στρατηγός [[Οδυσσέας Αγγελής]] ως αντιπρόεδρος. Λίγο αργότερα, στις 8 Οκτωβρίου 1973, επέλεξε τον παλαιό πολιτικό αρχηγό Σπ. Μαρκεζίνη ως διάδοχό του στην πρωθυπουργία, με την εντολήλεντολή να οδηγήσει τη χώρα σε βουλευτικές εκλογές, αμνηστεύοντας όλους τους πολιτικούς κρατουμένους και δίνοντας ειδική χάρη στον Παναγούλη.
 
Κατά τον [[Πόλεμος του Γιομ Κιπούρ|Δ' αραβοϊσραηλινό πόλεμο ή πόλεμο του Γιομ Κιπούρ]] τον Οκτώβριο του [[1973]] η δικτατορική Κυβέρνηση αρνήθηκε προς τους Αμερικανούς να χρησιμοποιήσουν το αεροδρόμιο της ΚρήτλληςΚρήτης για εφοδιασμό των ισραηλινών δυνάμεων, γεγονός που προκάλεσε την δυσμένεια του Υπουργού Εξωτερικών των Η.Π.Α. [[Χένρυ Κίσινγκερ|Χένρυ Κίσσινγκερ]]<ref name="test">Χρήστου Μπάκα, ''Οι Πρωθυπουργοί της Ελλάδας, Από τον πρώτο Κυβερνήτη μέχρι σήμερα'', εκδ. Καρακώτσογλου, Αθήνα 2004, σελ. 178.</ref>
 
Ακολούθησε η εξέγερση του Πολυτεχνείου στις [[17 Νοεμβρίου]] 1973 και στη συνέχεια το [[Χούντα του Ιωαννίδη|Πραξικόπημα του Ταξιάρχου Δ. Ιωαννίδη]] στις [[25 Νοεμβρίου]] 1973, κατά το οποίο ο Παπαδόπουλος ετέθη σε κατ' οίκον περιορισμόν<ref>[http://efimeris.nlg.gr/ns/pdfwin.asp?c=124&dc=28&db=11&da=1973 Φύλλο εφημερίδας "Μακεδονία" της [[28 Νοεμβρίου]] 1973, σελ. 1: "Αυστηρά φρουρείται στην έπαυλί του ο κ. Γ. Παπαδόπουλος"]</ref>. Κατά τη διάρκεια της δικτατορικής διακυβέρνησής του διέμενε σε υπερπολυτελή έπαυλη στο Λαγονήσι, ιδιοκτησίας του Αριστοτέλη Ωνάση, την οποία είχε παραχωρήσει στον Παπαδόπουλο έναντι οικονομικών εξυπηρετήσεων.<ref>Nicholas Fraser Aristotle Onassis σελίδα 275</ref>