Renault 25: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 12:
| engine = <u>Βενζίνη</u>: 1.995 cm³ και 2.165 cm³ 4-κύλινδροι σε σειρά (Ι4)<br />2.458 cm³ / 2.664 cm³ / 2.853 cm³ 6-κύλινδροι V6<br /><u>Diesel</u>: 2.068 cm³ 4-κύλινδρος σε σειρά, σε απλή και turbodiesel εκδοχή
| transmission = 5-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο<br />3-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο (1984 - 1988)<br />4-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο (1988 - 1992)
| length = 4.620 χιλιοστά (1984 - 1988)<br />4.710 χιλιοστά (1988 - 1992)
| width = 1.770 χιλιοστά
| height = 1.400 χιλιοστά
| weight = 1.155 - 1.470 κιλά
| fuel_capacity = 72 λίτρα
| designer = Gaston Juchet<br />Robert Opron
}}
Το '''Renault 25''' ήταν ένα μεσαίο πολυτελές [[αυτοκίνητο]] της κατηγορίας Ε, που παρήχθη από τη [[Γαλλία|γαλλική]] αυτοκινητοβιομηχανία [[Renault]], από τον Απρίλιο του [[1984]] έως τον Φεβρουάριο του [[1992]]. Συνολικά κατασκευάστηκαν 779.687 αντίτυπα σειράς 25 κατά τη διάρκεια των 8 ετών παραγωγής του. Αντικατέστησε τα Renault 20 / 30 και αντικαταστάθηκε το [[1992]] από το [[Renault Safrane]].
== Κύρια πλεονεκτήματα ==
Το [[1977]], η Renault ξεκίνησε το '''«πρότζεκτ X-29»''', με σκοπό τη δημιουργία ενός νέου μοντέλου που θα είχε ως βασικό στόχο να σπάσει το γερμανικό κατεστημένο των [[Mercedes-Benz]], [[BMW]] και [[Audi]] στην κατηγορία των πολυτελών μοντέλων της ευρωπαϊκής αγοράς. Το μοντέλο παραγωγής αποκαλύφθηκε για πρώτη φορά στον Τύπο αυτοκινήτου στις 25 Νοεμβρίου [[1983]] και η επίσημη παρουσίαση έγινε στις 21 Μαρτίου [[1984]], στο Σαλόνι Αυτοκινήτου της [[Γενεύη]]ς, με την παραγωγή του να ξεκινάει τον Απρίλιο.
Το Renault 25 ήταν ένα μεγάλο βήμα προς τα εμπρός, σχεδόν σε κάθε πτυχή, σε σύγκριση με τα Renault 20 / 30 που αντικατέστησε. Το 5-πορτο liftback αμάξωμά του, είχε σχεδιαστεί από τους Gaston Juchet και Robert Opron (ο τελευταίος ήταν εξαιρετικά διάσημος, ως ο σχεδιαστής του [[Citroën SM]] του [[1970]]) και έφερε πολλά εντυπωσιακά στοιχεία, με κυριότερο το καμπυλωτό πίσω [[παρμπρίζ]], που του έδιναν ένα ύφος notchback. Το σχέδιό του, αποσκοπούσε στο να δώσει στο αυτοκίνητο μια ξεχωριστή προσωπικότητα, προκειμένου να επιτύχει προτίμηση των καταναλωτών ακόμα και εκτός
[[Αρχείο:Renault25ts.jpg|thumb|275px|left|Η βασική έκδοση TS του Renault 25 Φάσης 1.]]
Επιπρόσθετα, το 25 ήταν ένα από τα πρώτα αυτοκίνητα που σχεδιάστηκαν εξ αρχής για αεροδυναμική απόδοση. Ο [[Αεροδυναμική|αεροδυναμικός συντελεστής]] Cd στις περισσότερες εκδόσεις ήταν μόλις 0,31 και ήταν βασικός παράγοντας για τη βελτίωση της οικονομίας καυσίμου. Κατά το λανσάρισμα, το 25 ήταν σαφώς το καλύτερο μοντέλο της κατηγορίας Ε στην οικονομία καυσίμου, με τιμές που κυμαίνονταν από 7 έως 13 λίτρα / 100 χιλιόμετρα, ανάλογα με την έκδοση. Η βασική έκδοση TS για ένα μικρό χρονικό διάστημα έφερε τον ανεπίσημο τίτλο του πιο αεροδυναμικού αυτοκινήτου μαζικής παραγωγής παγκοσμίως, με αεροδυναμικό συντελεστή Cd μόλις 0,28 - αν και πρέπει να τονιστεί ότι η έκδοση αυτή δεν είχε εξωτερικό καθρέπτη συνοδηγού και πίσω υαλοκαθαριστήρα τα πρώτα χρόνια, ενώ και τα ελαστικά της ήταν πιο στενά.
Το Renault 25 επαινέθηκε επίσης για την άνεσή του κατά την οδήγηση και τον εύκολο χειρισμό του, παρά την ελαφρά υποστροφή στις εκδόσεις V6 Turbo. Ένα πρόσφατα σχεδιασμένο μηχανικό κιβώτιο απέσπασε εγκωμιαστικά σχόλια για την ομαλότητα και ακρίβειά του. Επίσης, αν και το [[Φουτουρισμός|φουτουριστικό]] εσωτερικό του (που είχε σχεδιαστεί από τον Ιταλό σχεδιαστή [[Μαρτσέλλο Γκαντίνι]], με εξαιρετικά υψηλό ίματζ από την μακροχρόνια καριέρα του στην [[Lamborghini]]) θεωρήθηκε ως αμφιλεγόμενο, το 25 κέρδισε μεγάλη εκτίμηση για τον ήσυχο, ευρύχωρο και καλοφωτισμένο θάλαμο επιβατών.
[[Αρχείο:Renault 25 Baccara 001.JPG|thumb|300px|right|Η κορυφαία έκδοση Baccara του Renault 25. Φαίνεται το καμπυλωτό πίσω παρμπρίζ του μοντέλου.]]
Τα επίπεδα εξοπλισμού ήταν επίσης υψηλά για τα δεδομένα της [[δεκαετία 1980|δεκαετίας του 1980]] και έθεσαν νέα πρότυπα για τα γαλλικά αυτοκίνητα. Το 25 προσέφερε μεταξύ άλλων, ηλεκτρικά παράθυρα εμπρός και πίσω, με δυνατότητα one-touch πάνω και κάτω για το παράθυρο του οδηγού, φωνητικά προειδοποιητικά σήματα και, από τα πρώτα σε παγκόσμια κλίμακα, πλήκτρα / χειριστήρια στο τιμόνι για το στερεοφωνικό ηχοσύστημα. Για πρώτη φορά μετά τον [[Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος|Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο]], η Renault φαινόταν να έχει μια ρεαλιστική πιθανότητα να σπάσει το γερμανικό κατεστημένο της αγοράς πολυτελών μοντέλων στα κράτη εκτός Γαλλίας.
== Προβλήματα αναξιοπιστίας ==
[[Αρχείο:R25 baccie.jpg|thumb|300px|left|Το πολυτελές σαλόνι του Renault 25 Baccara.]]
Γραμμή 45:
[[Αρχείο:Renault 25 Cabriolet.jpg|thumb|300px|right|Εξαιρετικά σπάνια μετατροπή του Renault 25 Φάσης 1 σε Cabriolet.]]
Το πιο μελανό σημείο του Renault 25 όμως, ήταν το προαιρετικό αυτόματο κιβώτιο ταχυτήτων. Αρχικά έφερε τα 3-τάχυτα αυτόματα κιβώτια MJ3 και 4141, ενώ από το [[1988]] το 4-τάχυτο αυτόματο AR4, το οποίο μεταγενέστερα χρησιμοποιήθηκε και στο [[Renault Safrane]], ως AD4 / AD8. Σχεδόν όλα τα Renault 25 που κυκλοφορούν ακόμα και σήμερα, φέρουν το στάνταρ 5-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο, επειδή ελάχιστα αυτοκίνητα με αυτόματα κιβώτια ταχυτήτων έχουν διασωθεί. Η αυτόματη μετάδοση από μόνη της δεν ήταν τόσο κακή, αλλά η κακή ποιότητα και ο άστοχος σχεδιασμός και τοποθέτηση του ψύκτη ATF στο Renault 25, ιδίως όσον αφορά το μεταγενέστερο 4-τάχυτο AR4, οδήγησε σε ένα από τα χειρότερα κρούσματα αναξιοπιστίας αυτόματων κιβωτίων. Η διαρροή του [[Ψυκτικό|ψυκτικού]] συστήματος ATF του κιβωτίου, οδηγούσε σε σύντομο χρονικό διάστημα την αυτόματη μετάδοση σε «ξαφνικό θάνατο», χωρίς καμία σχεδόν προειδοποίηση, εκτός από λίγες κηλίδες κάτω από το όχημα, στις οποίες δεν έδιναν όλοι οι οδηγοί σημασία ή έστω όχι αρκετά γρήγορα. Τα αποτελέσματα ήταν καταστροφικά. Τα πρώτα αυτόματα κιβώτια άρχισαν να αυτοκαταστρέφονται μέσα σε λίγα χρόνια, ενώ το 25 ήταν ακόμα στην παραγωγή. Η Renault προετοίμασε τότε ένα πακέτο αντικατάστασης για το αρχικά κακής ποιότητας ψυκτικό σύστημα ATF του κιβωτίου, ανεξάρτητα από την ηλικία των οχημάτων και τα χιλιόμετρα. Ωστόσο, η συνυπεύθυνη ολέθρια τοποθεσία του ψυγείου, μπροστά από τον δεξιό τροχό, δεν μπορούσε πλέον να αλλάξει, και η κατάληξη ήταν ότι οι περισσότεροι ιδιοκτήτες έφτασαν στο σημείο να αντικαταστήσουν το αυτόματο κιβώτιο με το μηχανικό. Αυτός είναι ο λόγος που είναι εξαιρετικά δύσκολο, αν όχι εντελώς αδύνατο, να βρεθούν σήμερα Renault 25 με το 4-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο AR4.
== Ανανέωση του 1988 ==
[[Αρχείο:Renault 25 greybraun vl.jpg|thumb|300px|left|Renault 25 Φάσης 2 (1988 - 1992).]]
Γραμμή 54:
Η παραγωγή του Renault 25 έληξε στις 13 Φεβρουαρίου [[1992]], ενόψει της έλευσης του νέου [[Renault Safrane]] λίγους μήνες μετά, αλλά οι πωλήσεις στη Γαλλία είχαν διατηρηθεί ακόμα και τότε σταθερές, ιδιαίτερα στις εκδόσεις με τους 4-κύλινδρους κινητήρες βενζίνης. Αν ληφθούν υπόψη οι μέτριες έως κακές πωλήσεις των διαδόχων του 25 ([[Renault Safrane|Safrane]], [[Renault Avantime|Avantime]] και [[Renault Vel Satis|Vel Satis]]), μπορεί να ειπωθεί ότι το 25 ήταν το πιο επιτυχημένο μεταπολεμικό πολυτελές μοντέλο της Renault.
== Κινητήρες ==
[[Αρχείο:Renault 25 Olympique 2.jpg|thumb|300px|right|Η ειδική έκδοση Renault 25 Olympique του 1992.]]
Γραμμή 143:
|}
== Επίσημο προεδρικό αυτοκίνητο ==
[[Αρχείο:Renault - R 25 - 1985 (M.A.R.C.).jpg|thumb|300px|right|Ειδική έκδοση του Renault 25 V6 των 2.7 λίτρων, που διαμορφώθηκε το 1985 από τον ελβετικό σχεδιαστικό οίκο Franco Sbarro. Έφερε διαφορετική γρίλια και πολυτελέστερο σαλόνι, ενώ κάποιες από τις σχεδιαστικές ιδέες στο σαλόνι υιοθετήθηκαν και στα επίσημα προεδρικά αυτοκίνητα.]]
Το Renault 25 ήταν το πρώτο στην ιστορία μοντέλο της Renault που επελέγη για χρήση από την κυβέρνηση της [[Γαλλία]]ς. Υπήρξε το συνηθέστερο επίσημο αυτοκίνητο του [[Φρανσουά Μιτεράν]], ο οποίος στη [[Δεκαετία 1980|δεκαετία του 1980]] χρησιμοποίησε κυρίως διάφορα αντίτυπα του 25, στα οποία έδειχνε έντονη προτίμηση, μολονότι χρησιμοποίησε και ένα [[Citroën CX]], ενώ στη [[Δεκαετία 1990|δεκαετία του 1990]] στράφηκε επίσης και προς το [[Citroën XM]].
Γραμμή 150:
Οι περισσότεροι Γάλλοι μάλιστα, έχουν νοητά συνδέσει το Renault 25 με την εξουσία των Σοσιαλιστών στη δεκαετία του 1980, καθώς ήταν γενικότερα το επίσημο αυτοκίνητο του συνόλου των Γάλλων [[Κεντροαριστερά|κεντροαριστερών]] πολιτικών.
== Βιβλιογραφία ==
* Renault - Un siècle de création automobile - C. Le Maître e J.L. Loubet - ETAI, ISBN 978-2-85120-702-9.
* Renault - L'aventure automobile, Hachette Collections.
* «Report» Magazin der dt. Renault- und Alpine Clubs, Ausgabe 4/2004.
== Εξωτερικοί σύνδεσμοι ==
{{commonscat|Renault 25}}
* [http://www.autoevolution.com/renault/25/ Ιστορία και τεχνικά χαρακτηριστικά του Renault 25 (στα αγγλικά)]
| |||