Η χρήση της μουστάρδας (δηλαδή του φυτού) ως [[μπαχαρικό|μπαχαρικού]], τουλάχιστον με τη μορφή σκόνης, αναφέρεται σε ινδικά και [[Σουμερία (προ-κατακλυσμιαία περίοδος)|σουμεριακά]] κείμενα ήδη από το 3.000 π.Χ. Αργότερα έχουμε συχνότερες αναφορές σε [[Αρχαία Ελλάδα|ελληνικά]] και [[Αρχαία Ρώμη|ρωμαϊκά]] κείμενα και στη [[Βίβλο]]. Στην [[Καινή Διαθήκη]] το σπέρμα της μουστάρδας ("κόκκος σινάπεως", Λουκ. 13, 18-19) αναδεικνύεται ως σύμβολο πίστης. Τέλος τα σπέρματα της μουστάρδας χρησιμοποιούντο ως [[φάρμακο]] από τον [[Ιπποκράτης|Ιπποκράτη]] ενώ έμπλαστρα μουστάρδας εθεωρούντο από την παλαιότερη ιατρική, χρήσιμα για τις επιπαστικές τους ιδιότητες και τη θεραπεία του κρυολογήματος . Από τον 20ο αιώνα έως και σήμερα η μουστάρδα είναι από τα πλέον εμπορεύσιμα καρυκεύματα στον δυτικό κόσμο.
Η λέξη προέρχεται από τα λατινικά mustum + ardens (μούστος + καυτερός) γιατί στην αρχαιότητα η σκόνη του φυτού γινόταν πάστα σε ανάμιξη με μούστο.
