Γάτα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Οι γάτες έχουν επτά αυχενικούς [[Σπόνδυλος|σπονδύλους]], όπως όλα σχεδόν τα [[θηλαστικό|θηλαστικά]], δεκατρείς θωρακικούς σπονδύλους (οι άνθρωποι έχουν δώδεκα), επτά οσφυϊκούς σπονδύλους (οι άνθρωποι έχουν πέντε), τρεις ιερούς σπονδύλους (οι άνθρωποι έχουν πέντε επειδή διαθέτουν δύο πόδια) και, με εξαίρεση τη ''Γάτα του Μαν'', είκοσι δύο ή είκοσι τρεις ουραίους σπονδύλους (οι άνθρωποι έχουν τρεις με πέντε, συγχωνευμένους σε έναν εσωτερικό [[Κόκκυγας|κόκκυγα]]). Οι επιπλέον οσφυϊκοί και θωρακικοί σπόνδυλοι εξασφαλίζουν τη μεγαλύτερη ευκινησία και ευλυγισία της γάτας, σε σύγκριση με τους ανθρώπους. Οι ουραίοι σπόνδυλοι σχηματίζουν την [[ουρά]], που χρησιμοποιείται από τη γάτα ως αντίβαρο για το σώμα της όταν εκτελεί γρήγορες κινήσεις. Οι γάτες έχουν επίσης ελεύθερα κλειδαία [[Οστό|οστά,]] που τους επιτρέπουν να διαπερνούν από οποιοδήποτε χώρο μέσα στον οποίο μπορούν να χωρούν τα κεφάλια τους.<ref>{{cite web | title = Cat Skeleton | url = http://bioweb.uwlax.edu/zoolab/Table_of_Contents/Lab-9b/Cat_Skeleton_1/cat_skeleton_1.htm | archiveurl = http://web.archive.org/web/20070926225449/http://bioweb.uwlax.edu/zoolab/Table_of_Contents/Lab-9b/Cat_Skeleton_1/cat_skeleton_1.htm | archivedate = 2007-09-26 | accessdate = 122006-12-200612}}</ref>

Αναφορικά με τα όργανα της [[ακοή]]ς, οι γάτες μπορούν και ακούν προς όλες τις κατευθύνσεις χάρη σε τριάντα δύο [[Μυς|μύες]].<ref>{{cite web | title = At Home: Care / Health: Understanding Cats | url = http://www.hgtv.com/hgtv/ah_pets_care_health/article/0,1801,HGTV_3152_1380540,00.html | accessdate = 152005-08-200515}}{{dead link|date=June 2015}}</ref> Η γάτα μπορεί να κινεί το ένα της αυτί ανεξάρτητα από το άλλο. Εξαιτίας αυτής της κινητικότητας, το ζώο κινεί το σώμα του προς μία κατεύθυνση και στρέφει τα αυτιά του σε άλλη. Οι περισσότερες γάτες έχουν όρθια αυτιά που είναι στραμμένα προς τα πάνω. Σε αντίθεση με τα σκυλιά, οι ράτσες που έχουν τα αυτιά προς τα κάτω είναι σπάνιες. Μια τέτοια εξαίρεση αποτελεί ένα είδος γάτας που ζει στη [[Σκωτία]] (''Scottish Fold''). Όταν εξοργίζεται ή φοβάται, η γάτα κουνά τα αυτιά της προς τα πίσω, για να συνοδεύσει το γρύλισμα ή το σύριγμα που παράγει. Επίσης, τα ζώα αυτά γυρίζουν τα αυτιά τους προς τα πίσω όταν παίζουν ή όταν ακούν έναν ήχο προερχόμενο από πίσω. Η γωνία των αυτιών τους δείχνει κατά πολύ τη διάθεσή τους.

Όπως όλα σχεδόν τα μέλη της [[οικογένεια (βιολογία)|οικογένειας]] των αιλουροειδών, οι γάτες έχουν [[νύχι]]α, που μπαίνουν και βγαίνουν κατά βούληση. Έτσι, όταν ηρεμούν, τα νύχια τους βρίσκονται σε ένα είδος θήκης από δέρμα και γούνα, γύρω από τα "μαξιλαράκια" που έχουν στις πατούσες. Κατ' αυτόν τον τρόπο, τα νύχια δεν φθείρονται άσκοπα από τις τριβές με το έδαφος και ταυτόχρονα τα ζώα έχουν τη δυνατότητα να πλησιάζουν προσεκτικά και αθόρυβα τη λεία τους. Τα νύχια στα μπροστινά πόδια είναι κατά κανόνα πιο μυτερά από εκείνα των πίσω ποδιών.<ref>{{cite journal|title=Outline of Cat Lessons|journal=The School Journal|date=1900-12-22|first=Annetta F.|last=Armes|coauthors=|volume=LXI|issue=|pages=659|id= |url=http://books.google.com/books?id=-_gBAAAAYAAJ|format=|accessdate=122007-11-2007 12}}</ref> Οι γάτες μπορούν να βγάλουν τα νύχια τους εκούσια στο ένα ή σε περισσότερα πόδια κατά βούληση. Αυτό γίνεται όταν κυνηγούν, όταν βρίσκονται σε [[αυτοάμυνα]], όταν σκαρφαλώνουν και όταν κάνουν [[μασάζ]], ή για να γαντζώσουν μαλακές επιφάνειες (σεντόνια, χαλιά κλ. π.). Μια συνεργάσιμη γάτα μπορεί να βγάλει προς τα έξω τα νύχια της, εάν της πιέσει κάποιος με προσοχή το πάνω και το κάτω μέρος του ποδιού (υπάρχει όμως η περίπτωση να επιτεθεί). Τα κυρτά νύχια μπορεί να εμπλακούν σε μοκέτες ή σε σκληρό ύφασμα, πράγμα που μπορεί να προκαλέσει τραυματισμό αν η γάτα δεν μπορεί από μόνη της να ελευθερωθεί.

Το [[δέρμα]] στις γάτες είναι χαλαρής υφής. Αυτό τους παρέχει μεγάλη ευκινησία ώστε να αντιμετωπίζουν τη λεία ή μια άλλη γάτα στη διάρκεια μάχης, ακόμη και αν βρίσκονται σε δυσχερή θέση. Το δέρμα τους διευκολύνει επίσης τους κτηνιάτρους να τους κάνουν ενέσεις.<ref>{{cite web | title = Vaccinate Your Cat at Home | url = http://www.drsfostersmith.com/pic/article.cfm?aid=87 | accessdate = 182006-10-200618}}</ref> Αυτό είναι ζωτικό για τις γάτες που έχουν προβλήματα στα νεφρά, καθότι η επιβίωσή τους εξαρτάται από την τακτική χορήγηση μεγάλων ποσοτήτων υγρού με υποδόρια ένεση.

Στο πίσω μέρος του λαιμού βρίσκεται ο [[αυχένας]] και είναι το μέρος από το οποίο πιάνει η μητέρα γάτα τα γατάκια της για να τα μεταφέρει. Ως αποτέλεσμα, οι γάτες τείνουν να ηρεμούν και να γίνονται παθητικές όταν κανείς τις πιάνει από εκεί. Η συμπεριφορά αυτή επίσης επεκτείνεται μέχρι την ενηλικίωση, όταν το αρσενικό πιάνει το θηλυκό από τον αυχένα για να την κινητοποιήσει προς την ερωτική πράξη και για να την εμποδίσει από το να αποχωρήσει στη διάρκεια του ζευγαρώματος.<ref>{{cite web | title = Scruffing your dog or cat | url = http://www.pets.ca/articles/article_scruffing.htm | accessdate = 262008-02-200826}}</ref>

Οι άνθρωποι και οι γάτες έχουν παρόμοιο εύρος ακοής σε χαμηλή κλίμακα, ωστόσο οι τελευταίες μπορούν να ακούν σε υψηλότερες συχνότητες, μέχρι και 64&nbsp;kHz, δηλαδή 1,6 [[οκτάβα]] πάνω από το μέσο εύρος ακοής ενός ανθρώπου και επίσης μία οκτάβα περισσότερη από το εύρος ακοής ενός σκύλου.<ref>{{cite web | url = http://www.lsu.edu/deafness/HearingRange.html | author=Strain, G.M. | title=How Well Do Dogs and Other Animals Hear? | publisher=Κρατικό Πανεπιστήμιο της Λουιζιάνας | accessdate=152007-05-200715}}</ref>

Η όσφρηση μιας οικόσιτης γάτας είναι γύρω στις δεκατέσσερις φορές μεγαλύτερη από αυτήν του ανθρώπου.<ref name="senseofsmell">{{cite web | url = http://cats.about.com/cs/felineanatomy/a/catsnose_scent.htm | title = The Nose Knows | publisher = About.com | accessdate = 292006-11-200629}}</ref>

Εξαιτίας κάποιας μετάλλαξης σε έναν αρχαίο πρόγονο της γάτας, η οικογένεια των γατών πιθανότατα έχει απωλέσει ένα από τα δύο γονίδια που είναι απαραίτητα σε αυτές για τη γεύση του γλυκού.<ref name=sugar>{{cite journal | last = Li | first = Xia | coauthors = Weihua Li, Hong Wang, Jie Cao, Kenji Maehashi, Liquan Huang, Alexander A. Bachmanov, Danielle R. Reed, Véronique Legrand-Defretin, Gary K. Beauchamp, Joseph G. Brand | title = Pseudogenization of a Sweet-Receptor Gene Accounts for Cats' Indifference toward Sugar | journal = PLOS Genetics | volume = 1 | issue = 1 | publisher = [[Public Library of Science]] | month = Ιούλιος | year = 2005 | doi = 10.1371/journal.pgen.0010003 | accessdate = 082006-11-200608 | pages = e3}}</ref>

Εξαιτίας του γεγονότος ότι δραστηριοποιούνται μετά τη δύση του ηλίου, οι γάτες πολλές φορές εισέρχονται σε φάση αυξημένης δραστηριότητας με παιχνίδια όλο το βράδυ και νωρίς το πρωί, κάτι που ορισμένοι το αποκαλούν "νυχτερινές τρέλες" ή "ημίωρο της τρέλας".<ref>Animal Doctor (9 Ιουλίου 2002). "Dear Dr. Fox". ''The Washington Post'', p. C10.</ref><ref>{{cite book | author = Ring, Ken and Romhany, Paul | date = 011999-08-199901 | title = Pawmistry: How to Read Your Cat's Paws | publisher = Ten Speed Press | location = Berkeley, California | pages = p. 10 | id = ISBN 1-58008-111-8}}</ref>

Η φυσιολογική θερμοκρασία του σώματος σε μια γάτα είναι μεταξύ 38 και 39 βαθμών Κελσίου.<ref>{{cite web | title = Normal Values For Dog and Cat Temperature, Blood Tests, Urine and other information in ThePetCenter.com | url = http://www.thepetcenter.com/exa/nv.html | accessdate = 012005-08-200501}}{{dead link|date=June 2015}}</ref> Για τη γάτα θεωρείται ότι έχει πυρετό αν η θερμοκρασία της φτάσει τους 39,5 βαθμούς Κελσίου και άνω. Αν η θερμοκρασία της είναι μικρότερη από 37,5 βαθμούς, τότε η γάτα είναι υποθερμική. Συγκριτικά αναφέρουμε ότι η κανονική θερμοκρασία ενός ανθρώπου είναι γύρω στους 36,8 βαθμούς Κελσίου. Οι φυσιολογικοί καρδιακοί παλμοί μιας κατοικίδιας γάτας είναι από 120 ως 220 το λεπτό και εξαρτώνται από το αν βρίσκεται το ζώο σε έξαψη. Για μία γάτα σε ηρεμία, ο φυσιολογικός ρυθμός των παλμών της καρδιάς της είναι μεταξύ 150 και 180 χτύπων το λεπτό, διπλάσιος σχεδόν από εκείνον του ανθρώπου (μέσος όρος 80 καρδιακοί παλμοί το λεπτό).