Βικιπαίδεια

Γιώργος Φούντας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 17:
}}
 
Ο '''Γιώργος Φούντας''' ([[3 Ιουνίου]] [[1924]] - [[28 Νοεμβρίου]] [[2010]]) ήταν [[Έλληνες|Έλληνας]] [[ηθοποιός]] του θεάτρουκινηματογράφου, του κινηματογράφουθεάτρου και της τηλεόρασης, γνωστός κυρίως για τον ρόλο του στην ταινία ''[[Στέλλα (ταινία)|Στέλλα]]'' (1955) του [[Μιχάλης Κακογιάννης|Μιχάλη Κακογιάννη]].<ref name=":0">{{Cite web|url=https://www.lifo.gr/articles/san_simera/170709|title=Γιώργος Φούντας, το ευθύ και άγριο παλληκάρι του ελληνικού σινεμά|last=Μποσκοΐτης|first=Αντώνης|ημερομηνία=2017-11-28|website=LiFO|publisher=|language=el|archiveurl=|archivedate=|accessdate=2019-03-01}}</ref> Πρωταγωνίστησε ή συμμετείχεΣυμμετείχε σε πολλές ακόμη διακεκριμένες ταινίες των δεκαετιών του 1950 και 1960, μεταξύ των οποίων οι ''[[Μαγική Πόλη]]'' (1954), ''[[Το κορίτσι με τα μαύρα]]'' (1956), ''[[Ποτέ την Κυριακή]]'' (1960) και ''[[Τα κόκκινα φανάρια|Τα Κόκκινα Φανάρια]]'' (1963), ενώ εμφανίστηκε και στις ξένες παραγωγές ''[[Αμέρικα, Αμέρικα]]'' (1963) και ''[[Αλέξης Ζορμπάς (ταινία)|Αλέξης Ζορμπάς]]'' (1964). Η σημαντικότερη στιγμή του στην τηλεόραση είναι ο ρόλος του στην σειρά ''[[Ο Χριστός Ξανασταυρώνεται (τηλεοπτική σειρά)|Ο Χριστός Ξανασταυρώνεται]]'' (1975-1976).
 
==Βιογραφικό==
Ο Γιώργος Φούντας γεννήθηκε το 1924 στο [[Μαυρολιθάρι Φωκίδας]],<ref name=":1">{{Cite web|url=https://www.tanea.gr/2010/11/28/lifearts/culture/pethane-o-giwrgos-foyntas/|title=Πέθανε ο Γιώργος Φούντας|last=|first=|ημερομηνία=2010-11-28|website=Τα Νέα|publisher=|language=el|archiveurl=|archivedate=|accessdate=2019-03-01}}</ref> σε μια οικογένεια με πέντε αδέρφια.<ref name=":0" /> Ενώ ήταν ακόμη μικρός, εγκαταστάθηκαν του στην [[Αθήνα]] και συγκεκριμένα στη [[Ριζούπολη]]. Τελειώνοντας το Δημοτικό, άρχισε να εργάζεται στο γαλατάδικο του πατέρα του στου [[Ψυρρή]].<ref name=":2">{{Cite web|url=https://www.sansimera.gr/biographies/1636|title=Γιώργος Φούντας|last=|first=|ημερομηνία=|website=Σαν Σήμερα|publisher=|language=el|archiveurl=|archivedate=|accessdate=2019-03-01}}</ref>
Γεννήθηκε στο χωριό της μητέρας του, στο [[Μαυρολιθάρι Φωκίδας]]. Στο διπλανό χωριό, την [[Καστριώτισσα Φωκίδας]], είναι το πατρικό του σπίτι. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του [[Ωδείο Αθηνών|Ωδείου Αθηνών]]. Έπαιξε για κάποια χρόνια ποδόσφαιρο στην [[ΑΕΚ Αθηνών (ποδόσφαιρο)|ΑΕΚ]].
 
Το 1944, ο Φούντας εμφανίστηκε στην ταινία ''[[Χειροκροτήματα (ταινία, 1944)|Χειροκροτήματα]]'' του [[Γιώργος Τζαβέλλας|Γιώργου Τζαβέλλα]], που θεωρείται η σημαντικότερη ταινία που γυρίστηκε κατά τη διάρκεια της [[Κατοχή της Ελλάδας 1941-1944|Κατοχής]].<ref>Karalis (2012), σελ. 36.</ref> Στη συνέχεια, σπούδασε υποκριτική στη Δραματική Σχολή του [[Ωδείο Αθηνών|Ωδείου Αθηνών]], όπου μαθήτευσε κοντά στον [[Αιμίλιος Βεάκης|Αιμίλιο Βεάκη]],<ref name=":1" /> ενώ παράλληλα ασχολούνταν με το ποδόσφαιρο, ως παίκτης της [[ΑΕΚ]]. Στο θέατρο εμφανίστηκε για πρώτη φορά στην παράσταση ''Νυφιάτικο τραγούδι'' του [[Νότης Περγιάλης|Νότη Περγιάλη]].<ref name=":2" />
Εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο θέατρο στο ''Νυφιάτικο τραγούδι'' και στον κινηματογράφο στην ταινία ''Τα Χειροκροτήματα'' το [[1944]]. Βραβεύτηκε από το [[Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης]] τις χρονιές [[Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης 1966|1966]] και [[Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης 1967|1967]] για την ερμηνεία του στις ταινίες ''[[Με τη λάμψη στα μάτια]]'' και ''[[Πυρετός στην άσφαλτο]]''<ref>[http://www.filmfestival.gr/default.aspx?lang=el-GR&loc=1&page=650&tiff=8&m=2 Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (Οργανισμός)<!-- Αυτόματα δημιουργημένος τίτλος -->]</ref><ref>[http://www.filmfestival.gr/default.aspx?lang=el-GR&loc=1&page=650&tiff=7&m=2 Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (Οργανισμός)<!-- Αυτόματα δημιουργημένος τίτλος -->]</ref>.
 
Σταδιακά, άρχισε να εμφανίζεται όλο και περισσότερο σε κινηματογραφικές ταινίες, όπως η ''[[Καταδρομή στο Αιγαίο]]'' (1946) του [[Μ. Καραγάτσης|Μ. Καραγάτση]] και ''[[Νεκρή πολιτεία]]'' (1951) του [[Φρίξος Ηλιάδης|Φρίξου Ηλιάδη]]. Το 1954 πρωταγωνίστησε στην πρώτη ταινία του [[Νίκος Κούνδουρος|Νίκου Κούνδουρου]], ''[[Μαγική πόλη]]'', μέσω της οποίας έγινε ευρύτερα γνωστός.<ref name=":2" />
Ιδιαίτερα γνωστή και αγαπητή στον κόσμο ήταν η ερμηνεία του στην ταινία ''[[Στέλλα (ταινία)|Στέλλα]]'' του [[1955]] με τη [[Μελίνα Μερκούρη]] και κυρίως η τελευταία σκηνή με την περίφημη ατάκα: «Φύγε Στέλλα, κρατάω μαχαίρι!» ενώ πλαισίωσε τη Μελίνα και στο ''[[Ποτέ την Κυριακή]]''.
 
Το 1955, ο Φούντας εμφανίστηκε στη ''[[Στέλλα (ταινία)|Στέλλα]]'', σε σκηνοθεσία του [[Μιχάλης Κακογιάννης|Μιχάλη Κακογιάννη]]. Στην ταινία αυτή περιέχεται μια από τις πλέον εμβληματικές σκηνές του ελληνικού κινηματογράφου, κατά την οποία ακούγεται η ατάκα «Φύγε Στέλλα, κρατάω μαχαίρι!». Η ''Στέλλα'' προκάλεσε ιδιαίτερη αίσθηση σε διεθνές επίπεδο, ιδιαίτερα για την ερμηνεία της [[Μελίνα Μερκούρη|Μελίνας Μερκούρη]], και προτάθηκε για το [[Χρυσός Φοίνικας|Χρυσό Φοίνικα]] στο [[Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Καννών|Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών]] και βραβεύτηκε με [[Χρυσή Σφαίρα Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας]].<ref>Karalis (2012), σελ. 187.</ref> Ο Φούντας ξανασυνεργάστηκε με τον Κακογιάννη λίγο αργότερα, για το ''[[Το κορίτσι με τα μαύρα|Κορίτσι με τα μαύρα]]'' (1956).
Κορυφαία θεωρείται και η ερμηνεία του στα ''[[Τα κόκκινα φανάρια|Κόκκινα Φανάρια]]'', στο ρόλο του σκληρού Πειραιώτη προαγωγού της [[Τρούμπα]]ς. Εμφανίστηκε και στην [[τηλεόραση]] το [[1975]], στην τηλεοπτική μεταφορά του μυθιστορήματος του [[Νίκος Καζαντζάκης|Ν. Καζαντζάκη]] "''[[Ο Χριστός ξανασταυρώνεται (τηλεοπτική σειρά)|Ο Χριστός ξανασταυρώνεται]]''".
 
Την περίοδο 1960-1964, ο Φούντας εμφανίστηκε σε πολλές ταινίες που έτυχαν διεθνούς προβολής. Το 1960 συμμετείχε στο ''[[Ποτέ την Κυριακή]]'' (1960) του [[Ζυλ Ντασέν]], πλάι και πάλι στη Μερκούρη. Το 1963 έπαιξε σε δύο ταινίες που συμμετείχαν στα [[Όσκαρ|36<sup>α</sup> Βραβεία Αμερικανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου]]. Η μία ήταν τα ''[[Τα κόκκινα φανάρια|Κόκκινα φανάρια]]'' (1963), σε σκηνοθεσία του [[Βασίλης Γεωργιάδης|Βασίλη Γεωργιάδη]], η οποία θεωρείται μία από τις χαρακτηριστικότερες ερμηνείες του Φούντα,<ref name=":3">{{Cite web|url=https://www.tovima.gr/2010/11/28/culture/pethane-o-ithopoios-giwrgos-foyntas/|title=Πέθανε ο ηθοποιός Γιώργος Φούντας|last=Ζουμπουλάκης|first=Γιάννης|ημερομηνία=2010-11-28|website=Το Βήμα Online|publisher=|language=el|archiveurl=|archivedate=|accessdate=2019-03-02}}</ref> και άλλη το ''[[Αμέρικα, Αμέρικα]]'' του [[Ελία Καζάν]]. Το 1964, ο Φούντας συνεργάστηκε ξανά με τον Κακογιάννη, για το βραβευμένο ''[[Αλέξης Ζορμπάς (ταινία)|Αλέξης Ζορμπάς]]''.
Διετέλεσε αντιδήμαρχος [[Πειραιάς|Πειραιά]] για δύο τετραετίες. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του έπασχε από τη [[Νόσος Αλτσχάιμερ|νόσο Αλτσχάιμερ]].<ref>{{cite web|url=http://news.in.gr/culture/article/?aid=1231069253|title=«Έφυγε από τη ζωή, σε ηλικία 88 ετών, ο ηθοποιός Γιώργος Φούντας»|date=28 Νοεμβρίου 2010|work=Ιστότοπος In.gr|publisher=Newsroom ΔΟΛ|accessdate=2010-11-28}}</ref><ref>[http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=4&artId=370251&dt=28/11/2010 Εφημ. ''ΤΟ ΒΗΜΑ'', 27/11/2010]</ref>
 
Επόμενες σημαντικές στιγμές του Φούντα ήταν οι ''[[Με τη λάμψη στα μάτια]]'' (1966) και ''[[Πυρετός στην άσφαλτο]]'' (1967), των [[Πάνος Γλυκοφρύδης|Πάνου Γλυκοφρύδη]] και [[Ντίνος Δημόπουλος|Ντίνου Δημόπουλου]] αντίστοιχα. Για τις ερμηνείες του στις ταινίες αυτές, τιμήθηκε με Βραβεία Α' Ανδρικού Ρόλου στο έβδομο και όγδοο [[Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης]].<ref>{{Cite web|url=https://www.filmfestival.gr/el/festival-gr/archive/tiff-archive/212-7o-festival-ellinikoy-kinimatografou|title=7ο Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου|last=|first=|ημερομηνία=|website=www.filmfestival.gr|publisher=|language=el-gr|archiveurl=|archivedate=|accessdate=2019-03-02}}</ref><ref>{{Cite web|url=https://www.filmfestival.gr/el/festival-gr/archive/tiff-archive/213-8o-festival-ellinikoy-kinimatografou|title=8ο Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου|last=|first=|ημερομηνία=|website=www.filmfestival.gr|publisher=|language=el-gr|archiveurl=|archivedate=|accessdate=2019-03-02}}</ref>
 
Από το 1970 και έπειτα, η παρουσία του Γιώργου Φούντα στον κινηματογράφο άρχισε να μειώνεται. Το 1973 έκανε την πρώτη του εμφάνιση στην τηλεόραση, για τη σειρά ''Κατοχή'', που προβαλλόταν στην [[Υπηρεσία Ενημερώσεως Ενόπλων Δυνάμεων|ΥΕΝΕΔ]]. Δύο χρόνια αργότερα, έλαβε βασικό ρόλο στη σειρά ''[[Ο Χριστός Ξανασταυρώνεται (τηλεοπτική σειρά)|Ο Χριστός Ξανασταυρώνεται]]''. Η τελευταία του ταινία ήταν το δραματοποιημένο ντοκιμαντέρ της Βίκυ Πεζίρη, ''Οι λεβέντες της θάλασσας'' (1997).
 
== Προσωπική ζωή ==
Ο Γιώργος Φούντας ήταν παντρεμένος με τη χορεύτρια Χρυσούλα Ζώκα από το 1954, με την οποία απέκτησε έναν γιο.<ref name=":0" />
 
Τα τελευταία χρόνια της ζωής του, ο Φούντας έπασχε από τη [[Νόσος Αλτσχάιμερ|νόσο Αλτσχάιμερ]].<ref name=":3" /> Πέθανε στις 28 Νοεμβρίου 2010 και ετάφη στο [[Πρώτο Νεκροταφείο Αθηνών]].<ref name=":1" />
 
==Συμμετοχές==
Γραμμή 37 ⟶ 46 :
|-
|1944
|''[[Χειροκροτήματα (ταινία, 1944)|Χειροκροτήματα]]''
|-
|1946
|''[[Καταδρομή στο Αιγαίο]]''
|-
|1951
|''[[Νεκρή πολιτεία]]''
|-
|1952
|''Η μαύρη γη''
|-
|1954
|''Ανοιχτή θάλασσα''
''Ο άνεμος του μίσους''
 
''Γυναίκες δίχως άντρες''
 
''Το κορίτσι της γειτονιάς''
 
''[[Μαγική πόλη]]''▼
|-
|1955
|''[[Στέλλα (ταινία)|Στέλλα]]''
''[[Ο αγαπητικός της βοσκοπούλας (ταινία, 1955)|Ο αγαπητικός της βοσκοπούλας]]''
▲Μαγική πόλη
 
Ο αγαπητικός της βοσκοπούλας
|-
|1956
|''[[Οι άσσοι του γηπέδου]]''
''[[Το κορίτσι με τα μαύρα]]''
|-▼
|1957
|''Η λίμνη των πόθων''▼
|-
|1958
|''Γαλήνη''
''Γερακίνα''
 
''Μόνο για μια νύχτα''▼
▲Η λίμνη των πόθων
 
▲Μόνο για μια νύχτα
|-
|1959
|''Η ζαβολιάρα''
|-
|1960
|''Αν ήξερες παιδί μου''▼
|''Αντίο ζωή''
Πόθοι στα στάχυα▼
 
''[[Η αυγή του θριάμβου]]''▼
▲Αν ήξερες παιδί μου
''Λύτρωσέ με αγάπη μου''▼
 
▲''Πόθοι στα στάχυα''
▲Λύτρωσέ με αγάπη μου
 
''[[Ποτέ την Κυριακή]]''
 
▲''[[Η αυγή του θριάμβου]]''
|-
|1961
|''Η κατάρα της μάνας''
|-
|1962
|''Η μεγάλη θυσία''
''Πολιορκία''▼
''Προδομένη αγάπη''
|-
|1963
|''Ζήλεια''
''Το κάθαρμα''▼
▲Πολιορκία
 
▲Το κάθαρμα
 
''[[Τα κόκκινα φανάρια]]''
 
''[[Αμέρικα, Αμέρικα]]''
|-
|1964
|''Κραυγή''
''Ανεμοστρόβιλος''
 
''Το κορίτσι της Κυριακής''
 
''[[Ο κράχτης]]''
Γραμμή 117 ⟶ 125 :
|-
|1965
|''Επαναστάτης''
|-
|1966
|''Ο ψαρόγιαννος''
''Οι στιγματισμένοι''
 
''[[Με τη λάμψη στα μάτια]]''
|-
|1967
|''Τρούμπα '67''
''[[Πυρετός στην άσφαλτο]]''
|-
|1968
|''Πολύ αργά για δάκρυα''
|-
|1969
|''Ο πρόσφυγας''
''Ο αντάρτης του βάλτου''
 
''Η λεωφόρος της προδοσίας''
|-
|1970
|''Ο μεγάλος ένοχος''
|-
|1980
Γραμμή 145 ⟶ 153 :
|-
|1981
|''17 σφαίρες για έναν άγγελο''
|-
|1986
|''Το κορίτσι της Μάνης''
▲|-
|1987
|Μολυσμένα ύδατα
|-
|1997
|''Λεβέντες της θάλασσας''
|}
 
Γραμμή 162 ⟶ 167 :
!Τίτλος
|-
|1973-1974
|''Κατοχή''
|-
|1975-1976
|[[Ο Χριστός ξανασταυρώνεται (τηλεοπτική σειρά)|''Ο Χριστός ξανασταυρώνεται'']]
|-
|1976-1977
|''Γαλήνη''
|-
|1978
|''[[Έξοδος κινδύνου (ταινίατηλεοπτική σειρά)|Έξοδος κινδύνου]]''
|-
|1982
|Κούρσα''Η κούρσα του θανάτου''
|-
|1985
|''Στον αργαλειό του φεγγαριού''
|-
|1993
|''Γόβα στιλέτο''
|}
 
== Πηγές ==
 
* Vrasidas Karalis (2012). ''A History of Greek Cinema''. New York, NY: Continuum. ISBN 9781441180902.
 
==Παραπομπές==
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Γιώργος_Φούντας"