Ελληνικός κινηματογράφος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 32:
 
=== Πρώτα μεταπολεμικά χρόνια (1945-1954) ===
Παρά την δυσχερή οικονομική κατάσταση που επικρατούσε στην Ελλάδα μετά την απελευθέρωση, οι κινηματογραφικές παραγωγές αυξήθηκαν σε μεγάλο βαθμό, καθώς ιδρύθηκαν πολλές νέες εταιρείες ([[Ανζερβός]], [[Σπέντζος Φιλμ]], Μήλλας Φιλμ κ.ά.). Την πρώτη κιόλας μεταπολεμική χρονιά, το 1945, ο Ορέστης Λάσκος σκηνοθέτησε τις ''Ραγισμένες καρδιές'', ένα ρομαντικό δράμα με φόντο τον [[Ελληνοϊταλικός Πόλεμος|Ελληνοϊταλικό Πόλεμο]]. Ήταν η πρώτη από τις πολλές μεταγενέστερες μελοδραματικές και ρομαντικές ταινίες που εκτυλίσσονταν στο εν λόγω ιστορικό πλαίσιο.<ref>Σολδάτος (2015), σελ. 16.</ref>[[Αρχείο:Έλλη Λαμπέτη.jpg|μικρογραφία|210x210εσ|Η Έλλη Λαμπέτη]]Ακολούθησαν αρκετά αξιοσημείωτα έργα, μεταξύ των οποίων τα [[Μαντάμ Σουσού (ταινία)|''Μαντάμ Σουσού'']] (1948), ''[[Μαρίνος Κονταράς (ταινία)|Μαρίνος Κονταράς]]'' (1948), ''[[Ο κόκκινος βράχος (ταινία)|Ο κόκκινος βράχος]]'' (1949) και [[Τελευταία αποστολή (ταινία, 1949)|''Τελευταία αποστολή'']] (1949), η πρώτη ελληνική ταινία που συμμετείχε στο [[Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Καννών|Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών]].<ref>Τριανταφυλλίδης (2000), σελ. 55.</ref> Από το πρώτο μισό της δεκαετίας του 1950 ξεχωρίζουν οι ''[[Ένα βότσαλο στη λίμνη (ταινία)|Ένα βότσαλο στη λίμνη]]'' (1952), ''[[Σάντα Τσικίτα]]'' (1953), [[Κυριακάτικο ξύπνημα|''Κυριακάτικο ξύπνημα'']] (1954), [[Μαγική Πόλη|''Μαγική Πόλη'']] (1954) και ''[[Το ποντικάκι]]'' (1954).
[[Αρχείο:Έλλη Λαμπέτη.jpg|μικρογραφία|210x210εσ|Η Έλλη Λαμπέτη]]
Παρά την δυσχερή οικονομική κατάσταση που επικρατούσε στην Ελλάδα μετά την απελευθέρωση, οι κινηματογραφικές παραγωγές αυξήθηκαν σε μεγάλο βαθμό, καθώς ιδρύθηκαν πολλές νέες εταιρείες ([[Ανζερβός]], [[Σπέντζος Φιλμ]], Μήλλας Φιλμ κ.ά.). Την πρώτη κιόλας μεταπολεμική χρονιά, το 1945, ο Ορέστης Λάσκος σκηνοθέτησε τις ''Ραγισμένες καρδιές'', ένα ρομαντικό δράμα με φόντο τον [[Ελληνοϊταλικός Πόλεμος|Ελληνοϊταλικό Πόλεμο]]. Ήταν η πρώτη από τις πολλές μεταγενέστερες μελοδραματικές και ρομαντικές ταινίες που εκτυλίσσονταν στο εν λόγω ιστορικό πλαίσιο.<ref>Σολδάτος (2015), σελ. 16.</ref>
 
Ακολούθησαν αρκετά αξιοσημείωτα έργα, μεταξύ των οποίων τα [[Μαντάμ Σουσού (ταινία)|''Μαντάμ Σουσού'']] (1948), ''[[Μαρίνος Κονταράς (ταινία)|Μαρίνος Κονταράς]]'' (1948), ''[[Ο κόκκινος βράχος (ταινία)|Ο κόκκινος βράχος]]'' (1949) και [[Τελευταία αποστολή (ταινία, 1949)|''Τελευταία αποστολή'']] (1949), η πρώτη ελληνική ταινία που συμμετείχε στο [[Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Καννών|Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών]].<ref>Τριανταφυλλίδης (2000), σελ. 55.</ref> Από το πρώτο μισό της δεκαετίας του 1950 ξεχωρίζουν οι ''[[Ένα βότσαλο στη λίμνη (ταινία)|Ένα βότσαλο στη λίμνη]]'' (1952), ''[[Σάντα Τσικίτα]]'' (1953), [[Κυριακάτικο ξύπνημα|''Κυριακάτικο ξύπνημα'']] (1954), [[Μαγική Πόλη|''Μαγική Πόλη'']] (1954) και ''[[Το ποντικάκι]]'' (1954).
 
Πάντως οι δύο σημαντικότερες ταινίες αυτής της περιόδου είναι ''[[Οι Γερμανοί ξανάρχονται]]'' (1948) του [[Αλέκος Σακελλάριος|Αλέκου Σακελλάριου]] και ''[[Ο μεθύστακας|Ο Μεθύστακας]]'' (1950) του Γιώργου Τζαβέλλα. Η καλλιτεχνική και εισπρακτική τους επιτυχία αποτέλεσε το εναρκτήριο γεγονός για την περαιτέρω εξέλιξη του ελληνικού κινηματογράφου και την είσοδο στην Χρυσή Εποχή του.<ref>Karalis (2012), σελ. 52.</ref>
 
Μέσα από όλες αυτές τις ταινίες συστήθηκαν στο κοινό μερικά από τα γνωστότερα ονόματα του χώρου, όπως οι σκηνοθέτες-σεναριογράφοι [[Μιχάλης Κακογιάννης]], [[ΓρηγόρηςΝίκος ΓρηγορίουΤσιφόρος]], [[ΝίκοςΓρηγόρης ΚούνδουροςΓρηγορίου]] και [[Νίκος ΤσιφόροςΚούνδουρος]] και οι ηθοποιοί [[Ορέστης Μακρής]], [[Βασίλης Λογοθετίδης]], [[Βασίλης Διαμαντόπουλος]], [[ΔιονύσηςΕιρήνη ΠαπαγιαννόπουλοςΠαππά]], [[ΕιρήνηΔιονύσης ΠαππάΠαπαγιαννόπουλος]], [[Έλλη Λαμπέτη]], [[Ίλυα Λιβυκού]] και [[Αλίκη Βουγιουκλάκη]].
 
=== Η Χρυσή Εποχή (1955-1967) ===