Ελληνική ιστορία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Προσθήκη τελικού συνδέσμου
Γραμμή 118:
Τη στέρεη οικονομική βάση των Μυκηναίων αποτελούσαν η [[γεωργία]] και η [[κτηνοτροφία]]. Παράλληλα από πολύ νωρίς, και με ρυθμιστικό παράγοντα τα ανάκτορα, αναπτύχθηκαν διάφοροι [[Βιοτεχνία|βιοτεχνικοί κλάδοι]].
 
== τουρκοκρατία ==
== Τουρκοκρατία ==
Κατά τη χρονική περίοδο την ονομαζόμενη και "τ'''''Τουρκοκρατίαουρκοκρατία'''''", ο χώρος της σημερινής [[Ελλάδα|Ελλάδας]] και γενικά πολλές περιοχές κατοικούμενες, σε μικρό ή μεγάλο βαθμό, από Έλληνες βρισκόταν υπό την κυριαρχία της [[Οθωμανική Αυτοκρατορία|Οθωμανικήςοθωμουνικής Αυτοκρατορίας]].
 
Συμβατικά η Τουρκοκρατία αρχίζει με την [[Άλωση της Κωνσταντινούπολης (1453)|Άλωσηάλωση της Κωνσταντινούπολης]] το [[1453]] , αν και η διείσδυση των Οθωμανών στον ευρύτερο ελληνικό χώρο, [[Μικρά Ασία]] και Νότια Βαλκανική, ξεκινάει από παλαιότερα. Εάν θεωρήσουμε ότι αυτός ο χώρος ήταν όλη η [[Μικρά Ασία]] και η Ελληνική χερσόνησος, τότε η Τουρκοκρατία μπορούμε να θεωρήσουμε ότι αρχίζει από το [[1071]] μ.Χ., αν και η παρουσία των Τούρκων στην περιοχή εδραιώνεται μόνο κατά τον 15ο αιώνα. Η εξάπλωση των Οθωμανών στον χώρο αυτόν ήταν σταδιακή και προοδευτικά κατέκτησαν όλη την έκταση της σημερινής Ελλάδας, εκτός των [[Ιόνια νησιά|Ιονίων νήσων]]. Η Ελλάδα ξεκίνησε τον αγώνα για την ανεξαρτησία από τους Τούρκους με την [[Επανάσταση του 1821]].
 
Οι Τούρκοι Οθωμανοί έφτασαν στην περιοχή όταν η [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία]] ήταν ήδη αποδυναμωμένη από την [[Δ' Σταυροφορία|τέταρτη σταυροφορία]] και την προσωρινή κατάλυση της υπόστασής της το [[1204]]. Παράλληλα με τις νίκες τους επί των [[Βούλγαροι|Βουλγάρων]] το [[1371]] και των Σέρβων το [[1389]], οι Οθωμανοί προωθήθηκαν και στη νότια Βαλκανική και κατέλαβαν την [[Αθήνα]] το 1458. Οι Έλληνες άντεξαν στην Πελοπόννησο μέχρι το 1460, και οι [[Βενετοί]] και οι [[Γενουάτες]] παρέμειναν σε μερικά από τα νησιά του Αιγαίου και στο Ιόνιο, αλλά από το 1500 το μεγαλύτερο τμήμα των πεδιάδων και των νησιών της Ελλάδας ήταν στα οθωμανικά χέρια. Τα βουνά της Ελλάδας ήταν κατά ένα μεγάλο μέρος άθικτα, και ήταν ένα καταφύγιο για τους Έλληνες που ήθελαν να ξεφύγουν από την ξένη κυριαρχία. Η Κύπρος έπεσε στα χέρια των Οθωμανώνοθωμουνιών το 1571, και οι Βενετοί διατήρησαν την Κρήτη μέχρι το 1669. Μόνο τα Επτάνησα, που κυβερνήθηκαν από τη Βενετία, δεν κατακτήθηκαν από τουςτα Οθωμανούςοθωμουνια.
 
Στο διάστημα της Τουρκοκρατίας δημιουργήθηκαν μια σειρά από ελληνικά σχολεία τα οποία και φρόντισαν<ref>Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια του Παύλου Δρανδάκη</ref> για την ελληνική παιδεία των ελληνοφώνων. Τα σχολεία αυτά λόγω της ποιότητας και πληρότητας των σπουδών που παρείχαν ονομάζονταν Σχολές ή Ακαδημίες καθώς επίσης Φροντιστήρια ή Γυμνάσια, παραπέμποντας στους αντίστοιχους αρχαιοελληνικούς όρους. Από πολλά τέτοια Σχολεία αποφοιτούσαν οι δάσκαλοι των ελληνικών κοινοτήτων. Κορυφαίο εκπαιδευτικό ίδρυμα του Ελληνισμού αποτελούσε η [[Ευαγγελική Σχολή Σμύρνης]], οι απόφοιτοι της οποίας εισέρχονταν χωρίς εξετάσεις στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Άλλα σημαντικά σχολεία ήταν το [[Φιλολογικό γυμνάσιο Σμύρνης]] με πνευματικό ηγέτη τον Αδαμάντιο Κοραή, η [[Ακαδημία Κυδωνιών]] (στο [[Αϊβαλί]] της Μικράς Ασίας), η [[Αθωνιάδα Ακαδημία]], το [[Φροντιστήριο Τραπεζούντας]], το [[Φροντιστήριο Χερσώνος]], η Αστική Σχολή Ξηροκρήνης (στην συνοικία Ξηροκρήνη της Κωνσταντινούπολης), το Ελληνικόν Παιδαγωγείον [[Σμύρνη]]ς (το οποίο ιδρύθηκε το 1851), το Ελληνικόν Εκπαιδευτήριον Ικονίου (στο [[Ικόνιο]] της Μικράς Ασίας), η Αστική Σχολή [[Ντεμιρτάς Προύσας|Δεμιρδεσίου]] Προύσης<ref>[https://mikrasiatwn.wordpress.com/2016/02/20/%CE%B7-%CE%B5%CE%BA%CF%80%CE%B1%CE%AF%CE%B4%CE%B5%CF%85%CF%83%CE%B7-%CF%83%CF%84%CE%B7-%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CF%81%CE%AC-%CE%B1%CF%83%CE%AF%CE%B1/ Η Εκπαίδευση στη Μικρά Ασία - Σχολές, Ακαδημίες, Σχολεία, Αρρεναγωγεία και Παρθεναγωγεία της Μικράς Ασίας]</ref> κ.ά. Ειδική μέριμνα είχε ληφθεί και για την εκπαίδευση των κοριτσιών με κορυφαία σχολεία το [[Ομήρειο Παρθεναγωγείο Σμύρνης]] και το [[Κεντρικό Παρθεναγωγείο Σμύρνης]].
 
Η σταθεροποίηση της οθωμανικήςοθωμουνικής εξουσίας ακολουθήθηκε από δύο ευδιάκριτα ρεύματα ελληνικής μετανάστευσης. Το πρώτο αποτελούνταν από τους Έλληνες διανοούμενους, όπως ο [[Βησσαρίων|Ιωάννης Βησσαρίων]], ο [[Γεώργιος Γεμιστός Πλήθων|Γεώργιος Γεμιστός Πλήθωνας]] και ο [[Μάρκος Μουσούρος]], που μεταναστεύουν στη δυτική Ευρώπη, διδάσκουν εκεί τα αρχαία ελληνικά έργα και την επηρεάζουν στην αυγή της [[Αναγέννηση|Αναγέννησης]] . Το δεύτερο αποτελούνταν από Έλληνες που άφηναν τις πεδιάδες της ελληνικής χερσονήσου για να εγκατασταθούν στα βουνά, όπου το τραχύ τοπίο έκανε δύσκολο για τους Οθωμανούς να ασκήσουν αποτελεσματική στρατιωτική ή διοικητική παρουσία.
 
== Εξωτερικοί σύνδεσμοι ==