Δεύτερος ελληνικός αποικισμός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό
Γραμμή 38:
Στην βόρεια ακτή του Εύξεινου Πόντου κυριάρχησε η Μίλητος. Οι αποικίες της Μιλήτου σ' αυτή την περιοχή του Εύξεινου Πόντου ήταν η [[Ολβία Ποντική|Ολβία]] και το [[Παντικάπαιο]] (σημερινό Κερτς). Κατά την διάρκεια του 6ου αιώνα π.Χ. οι Μιλήσιοι ίδρυσαν στην περιοχή της σημερινής Ουκρανίας την [[Οδησσός|Οδησσό]]<ref name="meiz"/>. Βορειότερα από τις εκβολές του Δούναβη οι Έλληνες αποίκησαν ένα νησάκι, το σημερινό Μπερεζάν (πιθανόν τότε να ήταν χερσόνησος). Αυτό βρίσκεται στις εκβολές των ποταμών Μπουγκ (για τους αρχαίους Έλληνες, ποταμός [[:ru:Гипанис|Ύπανις]]) και [[Δνείπερος|Δνείπερου]] (οι αρχαίοι τον όνόμαζαν Βαρυσθένη). Η νησίδα ή χερσόνησος ονομαζόταν από τους αρχαίους Βαρυσθενίδα. Απέναντι από αυτήν, βρισκόταν ήδη ή οικοδομήθηκε αργότερα η Ολβία. Δίπλα στην Ολβία οικοδομήθηκε άλλη μία ελληνική αποικία -αυτή είχε ως μητρόπολη την Ιστρία.
 
Στη χερσόνησησο της [[Κριμαία]]ς (οι Ελληνες τότε την ονόμαζαν Ταυρική Χερσόνησο ή Χερσόνησο των Ταύρων) ιδρύθηκαν επίσης οι πόλεις Συμφερόπολη (κοντά στο σημερινό Ζολοτόι), Νυμφαίον και Ερμώνασσα (κοντά στο σημερινό Κεκουβάτσκ). Στην [[Αζοφική Θάλασσα]] (Μαιώτιδα Λίμνη για τους αρχαίους) ιδρύθηκε η [[Τάναϊς]] (στο Ροστόφ), η Τυριτάκη, το [[Μυρμήκιον]], η Κερκίνη και η [[Φαναγορία]] -η τελευταία ήταν αποικία [[Τέως|Τηίων]].
 
Στα ανατολικά παράλια που ανήκαν στην αρχαία [[Κολχίδα]] και τα οποία σήμερα στο μεγαλύτερο μέρος τους ανήκουν κυρίως στη [[Γεωργία]] και στην αυτόνομη περιοχή της [[Αμπχαζία]]ς,Έλληνες ίδρυσαν την πόλη Φάσι και τη Διουσκουριάδα. Η τελευταία ονομάστηκε Σεβαστούπολη από τους Ρωμαίους και τους Βυζαντινούς και εκεί βρίσκεται σήμερα το [[Σουχούμι]]) -τα ερείπια των αρχαίων και βυζαντινών κτισμάτων βρίσκονται κυρίως κάτω από το νερό πλέον.