Γιάννης Ιωαννίδης (στέλεχος ΚΚΕ): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 10:
 
==Στην ηγεσία του ΚΚΕ==
Στη θέση του καθοδηγητή της Κ.Ο Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης θα παραμείνει μέχρι τον Μάρτιο του 1931. Την περίοδο 1929-31 το ΚΚΕ ταλανιζόταν από την [[φραξιονισμός|φραξιονιστική πάλη χωρίς αρχές]] με αντιμαχόμενες ομάδες τη Δεξιά πτέρυγα με επικεφαλής τον τότε Γραμματέα του ΚΚΕ, [[Ανδρόνικος Χαϊτάς|Ανδρόνικο Χαϊτά]] και [[Κώστας Ευτυχιάδης|Ευτυχιάδη]] και την Αριστερή με επικεφαλής τους συνδικαλιστές [[Γιώργης Σιάντος|Σιάντο]]-[[Κώστας Θέος|Θέο]]. Στα τέλη Μάρτη του 1931 πήγε στη Θεσσαλονίκη αντιπρόσωπος της [[Κομμουνιστική Διεθνής|Κομμουνιστικής Διεθνούς]] (ΚΔ), για να δει την κατάσταση του κόμματος, καθαίρεσε την περιφερειακήΠεριφερειακή Επιτροπή και διόρισε άλλη με Γραμματέα τον Ιωαννίδη.<ref>Ιωαννίδης (1979), σελ. 50-55</ref>
 
Επίσης τον Μάρτιο του 1931 ο [[Νίκος Ζαχαριάδης]] από τη Μόσχα, με εντολή της [[Κομιντέρν|Κ.Δ]]., ζήτησε από τον Ιωαννίδη να συντάξει λίστα με τα άτομα που συμμετείχαν στην φραξιονιστική πάλη χωρίς αρχές. Αν και ο ίδιος συμμετείχε ενεργά στην φραξιονιστική πάλη<ref name="Νεφελούδης 2007, σελ. 167-168">Νεφελούδης (2007), σελ. 167-168</ref> συνέταξε μια λίστα με 38 άτομα που πήγαν στη Μόσχα για να λογοδοτήσουν, αφήνοντας τον εαυτό του απέξω.<ref>Ροδάκης (2007), σελ. 52-53</ref>
Αμέσως μετά κατεβαίνει στην Αθήνα και γίνεται μέλος της Κ.Ε και του Πολιτικού Γραφείου του ΚΚΕ, που είχε διοριστεί το Νοέμβριο του 1931 από την [[Κομμουνιστική Διεθνής|Κομμουνιστική Διεθνή]] με επικεφαλής τον Νίκο Ζαχαριάδη. Θα σπουδάσει στις κομματικές σχολές [[Κομμουνιστικό Πανεπιστήμιο Εργαζομένων της Ανατολής|ΚUΤV]]<ref>Ελεφάντης (1976), σελ. 140</ref> στη Μόσχα και θα γίνει μέλος του μπολσεβίκικου κόμματος, του [[ΚΚΣΕ]]. Μαζί με τον [[Πέτρος Ρούσος|Πέτρο Ρούσο]] θα αποτελέσουν την πλέον έμπιστη ομάδα του Ζαχαριάδη (και οι τρεις ήταν μέλη του ΚΚΣΕ) που θα καθορίζει τη γραμμή του κόμματος. Το κομματικό του ψευδώνυμο ήταν «μπάκακας».<ref name="Νεφελούδης 2007, σελ. 167-168"/>