Ατμοστρόβιλος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
[[Αρχείο:Dampfturbine_Laeufer01.jpg|μικρογραφία|Ο ρότορας ενός σύγχρονου ατμοστρόβιλου σε εργοστάσιο παραγωγής ενέργειας.]]
Οι '''ατμοστρόβιλοι''' είναι κινητήριες μηχανές που χρησιμοποιούν ατμό υψηλής πίεσης για την παραγωγή κινητικής ενέργειας. Ο ατμοστρόβιλος αποτελείται από τον ρότορα. Ο ρότορας είναι περιστρεφόμενο τύμπανο που έχει εφοδιαστεί περιφερειακά με πτερύγια. Η σύγχρονη μορφή του εφευρέθηκε από τον Σερ [[Τσαρλς Πάρσονς]] το 1884..<ref>[[Aurel Stodola|A Stodola]] (1927) ''Steam and Gas Turbines''. McGraw-Hill.</ref><ref>{{cite web|url=http://www.britannica.com/EBchecked/topic/444719/Sir-Charles-Algernon-Parsons|title=Sir Charles Algernon Parsons (British engineer) - Britannica Online Encyclopedia|date=1931-02-11|publisher=Britannica.com|archiveurl=https://web.archive.org/web/20100616163233/http://www.britannica.com/EBchecked/topic/444719/Sir-Charles-Algernon-Parsons|archivedate=2010-06-16|accessdate=2010-09-12|author=Encyclopædia Britannica|deadurl=no|df=}}</ref>
 
Στον ατμοστρόβιλο η θερμική ενέργεια του ατμού γίνεται μηχανική ενέργεια που κινεί τη γεννήτρια. Ο ατµός εκτονώνεται και έτσι αποκτά ταχύτητα ροής. Επειδή ο [[στρόβιλος]] παράγει περιστροφική κίνηση, είναι ιδιαίτερα κατάλληλος για να χρησιμοποιηθεί για την οδήγηση μιας ηλεκτρογεννήτριας. Περίπου το 90% της συνολικής παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας στις [[Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής|Ηνωμένες Πολιτείες]] το έτος 1996 ήταν με τη χρήση ατμοστρόβιλων.<ref name="Wiser">{{cite book|title=Energy resources: occurrence, production, conversion, use|first=Wendell H.|last=Wiser|authorlink=|publisher=Birkhäuser|isbn=978-0-387-98744-6|year=2000|page=190|url=https://books.google.com/?id=UmMx9ixu90kC&pg=PA190&dq=electrical+power+generators+steam+percent#v=onepage&q=steam&f=false}}</ref> Ο ατμοστρόβιλος είναι μορφή [[Θερμική μηχανή|θερμικής μηχανής]] που αποκομίζει μεγάλο μέρος της βελτίωσης της θερμοδυναμικής απόδοσης από τη χρήση πολλαπλών σταδίων στην επέκταση του ατμού, πράγμα που οδηγεί σε πλησιέστερη προσέγγιση στην ιδανική αναστρέψιμη διαδικασία επέκτασης.