Σηκουανοί: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Σηκουανοί |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 15:
Στη συνέχεια, οι Σηκουανοί απευθύνθηκαν για βοήθεια στον Καίσαρα, ο οποίος εκδίωξε τους Σουηβούς (58 π.Χ.), αλλά ταυτόχρονα υποχρέωσε τους Σηκουανούς να παραδώσουν στους Αιδούους όλα τα εδάφη που είχαν κερδίσει, γεγονός που οι Σηκουανοί έφεραν βαρέως και έτσι συμμετείχαν με 12.000 άνδρες στην εξέγερση του [[Βερκιγγετόριξ]] εναντίον των Ρωμαίων κατακτητών (52 π.Χ.) και μοιράστηκαν μαζί του την ήττα στην Αλέσια.<ref>Ιούλιος Καίσαρ, ''[[Απομνημονεύματα περί του Γαλατικού πολέμου]]'' βιβλίο 7ο, 75.</ref>
[[Αρχείο:Besancon_-_Porte_Noire_28.JPG|αριστερά|μικρογραφία|Η αψίδα του θριάμβου στη Μπεζανσόν]]
Οι Σηκουανοί παρενέβησαν κατά τη διάρκεια των συγκρούσεων που προκλήθηκαν από τη δολοφονία του Ιούλιου Καίσαρα το 44 π.Χ. Σύμφωνα με τον [[Τίτος Λίβιος|Τίτο Λίβιο]], συνέλαβαν τον
Υπό τον [[Οκταβιανός Αύγουστος|Αύγουστο]], η περιοχή που ήταν γνωστή ως Σηκουανία αποτελούσε μέρος της [[Βελγική Γαλατία|Βελγικής Γαλατίας]]. Μετά το θάνατο του [[Βιτέλλιος|Βιτέλλιου]] (69 μ.Χ.), οι κάτοικοι αρνήθηκαν να συμμετάσχουν στη γαλατική εξέγερση εναντίον της Ρώμης, την οποία υποκίνησαν ο Γάιος Ιούλιος Σίβιλος και ο Ιούλιος Σαβίνος, και απώθησαν τον Σαβίνο, ο οποίος είχε εισβάλει στην επικράτειά τους. Μία αψίδα θριάμβου στην κυριότερη πόλη τους, το Βεσόντιο (σημερινή [[Μπεζανσόν]]), πιθανώς να είναι προς τιμήν αυτής της νίκης.<ref name=":0" />
| |||