Μπεράτ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μ μβελτιώσεις |
||
Γραμμή 1:
{{πηγές|30|12|2011}}{{ανακατεύθυνση|Βεράτι|για το σουλτανικό διάταγμα|Βεράτιον}}
{{πόλη
Το '''Μπεράτ''', γνωστό και ως '''Βεράτιο''' ή '''Βεράτι''' ([[Αλβανική γλώσσα|αλβανικά]]: ''Berati''), είναι πόλη της νοτιοκεντρικής [[Αλβανία|Αλβανίας]], πρωτεύουσα τόσο της Επαρχίας όσο και του [[Νομός Μπεράτ|Νομού Μπεράτ]]. Ο πληθυσμός της πόλης είναι περίπου 71.000 (εκτίμηση 2009). Toν Ιούλιο του 2008 η παλιά πόλη (συνοικία Μάγκαλεμ) κατεγράφη εντός του [[Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς|Καταλόγου Παγκόσμιας Κληρονομιάς]] της ΟΥΝΕΣΚΟ.▼
| Εικόνα = [[File:Berat Albania bridge.jpg|Berat Albania bridge|200px]]
| Έμβλημα =
Γραμμή 16 ⟶ 14 :
| ΤαχυδρομικόςΚωδικός = 5001
| Ιστοσελίδα = [http://bashkiaberat.gov.al/]
}}
▲Το '''Μπεράτ''', γνωστό και ως '''Βεράτιο''' ή '''Βεράτι''' ([[Αλβανική γλώσσα|αλβανικά]]: ''Berati''), είναι πόλη της νοτιοκεντρικής [[Αλβανία
{{Πληροφορίες Παγκόσμια Πολιτισμική Κληρονομιά
| ΜΠΚ = Ιστορικό Κέντρο του Μπεράτ
| Εικόνα = [[Αρχείο:Berat_Unesco_2016_Albania.jpg|250px]]
Γραμμή 28 ⟶ 29 :
| Επεκτάσεις = 2008
| Σύνδεσμος = http://whc.unesco.org/en/list/569
}}
==
Το όνομα της πόλης στα Αλβανικά είναι Berat ή Berati, που προέρχεται από την ονομασία ''Бѣлградъ'' (Bel(i)grad, Βελιγράδι) που έδωσαν οι Βούλγαροι στην πόλη τον 9<sup>ος</sup> αιν. εκ των λέξεων βιέρο & γράδ ή γρόδ (=λευκή πόλη, ωραία πόλη), όνομα με το οποίο ήταν γνωστή σε Ελληνικά, Λατινικά και Σλαβικά έγγραφα κατά το Μέσο και Ύστερο Μεσαίωνα. Το όνομα αυτό αποδόθηκε στα Ελληνικά ως '''Βελλέγραδα'''. Οι Μητροπολίτες της πόλης αναφέρονταν ως Βελαγράδων, Βελλαγράδων, Βελογράδων και Βελεγράδων προς διαχωρισμός τους από τους Μητροπολίτες Βελιγράδων ή Βελιγραδίου της Σερβίας. Πιστεύεται ότι ήταν θέση [[Αρχαίοι Μακεδόνες|Αρχαίου Μακεδονικού]] οχυρού, της '''Αντιπάτρειας''' (πόλη του [[Αντίπατρος|Αντίπατρου]]), ενώ κατα την [[Βυζαντινή αυτοκρατορία|πρωτοβυζαντινή]] περίοδο το όνομα της πόλης ήταν '''Πουλχεριόπολις''' (πόλη της [[Πουλχερία]]ς). Σε λατινικά κείμενα της εποχής η πόλη αναφέρεται ως ''Alba Graeca''<ref>{{Cite book|title = The Siege of Shkodra: Albania's Courageous Stand Against Ottoman Conquest, 1478 (Originally published in Latin as De obsidione Scodrensi, 1504 MARIN BARLETI)|last = Hosaflook|first = David|publisher = © Onufri Publishing House|year = 2012|isbn = 978-99956-87-77-9|location = |pages = [Σελ.60, Επεξήγηση 73]}}</ref> και ως ''Belgrad di Romania''. Στην Οθωμανική Αυτοκρατορία η πόλη ήταν επίσης γνωστή και ως Arnaut Belgrad, (Βελιγράδι των Αλβανών), ή και απλώς Μπελγράτ, εξού και η συγκοπή σε Μπεράτ. Το Βεράτιο είναι γνωστό στους Αλβανούς ως ''Πόλη των Χιλίων Παραθύρων'' (ένα όμοιο επίθετο χρησιμοποιείται μερικές φορές και για το [[Αργυρόκαστρο]]. Ανακηρύχθηκε «Πόλη-Μουσείο» από τον [[Ενβέρ Χότζα]] τον Ιούνιο του 1961.
==Γεωγραφία==
[[File:Berat Albania 17.jpg|thumb|left|250px|Ο ποταμός
Το Μπεράτ είναι χτισμένο στη δεξιά όχθη του ποταμού
==Ιστορία==
=== Aρχαία ===
[[
Οι αρχαιότεροι καταγεγραμμένοι κάτοικοι της πόλης ήταν η Ελληνική φυλή των [[Δεξάροι|Δεξάρων]], η βορειότερη υποομάδα των [[Χάονες|Χαόνων]], και η περιοχή ήταν γνωστή, από αυτούς, ως ''Δεξαρίτις''. Το σημερινό Μπεράτ κταλαμβάνει τη θέση της ''Αντιπάτρειας'', που αρχικά ήταν οικισμός των Δεξάρων και αργότερα Μακεδονικό οχυρό στη νότια [[Ιλλυρία]].
===Μεσαιωνική===
[[
Η πόλη έγινε μέρος των ασταθών συνόρων της [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία|Βυζαντινής Αυτοκρατορίας]], μετά την πτώση της [[Ρωμαϊκή αυτοκρατορία|Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας]], και, μαζί με το μεγαλύτερο μέρος της υπόλοιπης [[Βαλκάνια|Βαλκανικής]], υπέφερε από επανειλημμένες εισβολές [[Σλάβοι|Σλάβων]]. Κατά τη Ρωμαϊκή και πρώιμη Βυζαντινή περίοδο η πόλη ήταν γνωστή ως ''Πουλχεριόπολις''.
Η [[Βουλγαρία|Πρώτη Βουλγαρική Αυτοκρατορία]] υπό τον Πρεσιάν Α΄
Η πόλη έγινε μια από τις σημαντικότερες της Βουλγαρικής περιοχής Κουτμιτσέβιτσα. Ο Βούλγαρος κυβερνήτης Ελεμάγος παρέδωσε την πόλη στον αυτοκράτορα [[Βασίλειος Β´|Βασίλειο Β´]] το 1018 και η πόλη παρέμεινε στα χέρια των Βυζαντινών μέχρι που η [[Βουλγαρία|Δεύτερη Βουλγαρική Αυτοκρατορία]] την κατέλαβε το 1203, επί της βασιλείας του [[Καλογιάν της Βουλγαρίας|Καλογιάν]]. Το 13ο αιώνα ανήκε στο [[Δεσποτάτο της Ηπείρου]], στο οποίο την προσάρτησε ο [[Μιχαήλ Α΄ Κομνηνός Δούκας|Μιχαήλ Α΄ Δούκας]].
Ο Βυζαντινός Αυτοκράτορας [[Μιχαήλ Η´ Παλαιολόγος]] έστειλε επιστολές στους Αλβανούς ηγεμόνες του Βερατίου και του [[Δυρράχιο|Δυρραχίου]] το 1272 ζητώντας τους να εγκαταλείψουν τη συμμαχία τους με τον [[Κάρολος ο Ανδεγαυός|Κάρολο Α΄ της Νεάπολης]], ηγεμόνα του Βασιλείου της Αλβανίας, που τα είχε καταλάβει και τα είχε ενσωματώσει εκείνη την περίοδο στο Βασίλειο
▲[[File:Berat Albania 15.jpg|thumb|left|250px|Η είσοδος της ακρόπολης του Μπεράτ, με τη 13ου αιώνα Βυζαντινή εκκλησία της Αγίας Τριάδας.]]
▲Ο Βυζαντινός Αυτοκράτορας [[Μιχαήλ Η´ Παλαιολόγος]] έστειλε επιστολές στους Αλβανούς ηγεμόνες του Βερατίου και του [[Δυρράχιο|Δυρραχίου]] το 1272 ζητώντας τους να εγκαταλείψουν τη συμμαχία τους με τον [[Κάρολος ο Ανδεγαυός|Κάρολο Α΄ της Νεάπολης]], ηγεμόνα του Βασιλείου της Αλβανίας, που τα είχε καταλάβει και τα είχε ενσωματώσει εκείνη την περίοδο στο Βασίλειο της Αλβανίας. Εκείνοι όμως έστειλαν τις επιστολές στον Κάρολο ως δείγμα της αφοσίωσής τους σ' αυτόν. Το 1274 ο Μιχαήλ Η΄ ανακατέλαβε το Βεράτιο και, αφού ενισχύθηκε από Αλβανούς που υποστήριζαν τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία, βάδισε ανεπιτυχώς κατά του Δυρραχίου, πρωτεύουσας των Ανδεγαυών. Το 1280-81 οι Σικελικές δυνάμεις υπό τον Ούγο Κόκκινο του Συλί πολιόρκησαν το Βεράτιο. Το 1281 μια ανακουφιστική δύναμη από την [[Κωνσταντινούπολη]], υπό τη διοίκηση του Μιχαήλ Ταρχανειώτη, κατάφερε να εκδιώξει τον πολιορκούντα Σικελικό στρατό. Το 1345 η πόλη πέρασε στους [[Σέρβοι|Σέρβους]]. Το δεύτερο μισό του 14ου αιώνα η οικογένεια Αλβανών ευγενών Μουζάκα ίδρυσε το Πριγκιπάτο του Βερατίου.
Το 1417 καταλήφθηκε από την Οθωμανική Αυτοκρατορία, ενώ το 1455 ο [[Σκεντέρμπεης]] προσπάθησε να καταλάβει την πόλη χωρίς επιτυχία. Κατά την πρώιμη Τουρκοκρατία το Μπεράτ παρήκμασε: στα τέλη του 16ου αιώνα είχε μόλις 710 σπίτια.
===Νεότερη===
Ανοικοδομήθηκε κατά τον επόμενο αιώνα, όταν έγινε κέντρο τεχνιτών που κατεργάζονταν το ξύλο. Το 18ο αιώνα ήταν μια από τις σημαντικότερες
Στην πόλη λειτουργούσε ήδη ένα Ελληνικό σχολείο από το 1835. Το 19ο αιώνα, το Βεράτι έπαιξε σημαντικό ρόλο στην αναγέννηση του αλβανικού έθνους.
▲Ανοικοδομήθηκε κατά τον επόμενο αιώνα, όταν έγινε κέντρο τεχνιτών που κατεργάζονταν το ξύλο. Το 18ο αιώνα ήταν μια από τις σημαντικότερες Αλβανικές πόλεις της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Η οικονομία και η κοινωνία της ήταν στενά συνδεδεμένη με τις συντεχνίες της, που εν μέρει είχαν να κάνουν με διάφορες φορολογικές απαλλαγές που υπήρχαν από τον ύστερο Μεσαίωνα. Το 1750 υπήρχαν είκοσι δύο συντεχνίες, σημαντικότερες από τις οποίες εκείνες των βυρσοδεψών, των τσαγκάρηδων και άλλων σχετικών με την κατεργασία των δερμάτων. Αλλες συντεχνίες ήταν των μεταλλουργών, των αργυροχόων και των μεταξουργών. Στην πρώιμη νεότερη εποχή η πόλη ήταν πρωτεύουσα του ομώνυμου πασαλικίου, που ίδρυσε ο [[Κουρτ Αχμέτ πασάς|Κουρτ Αχμέτ Πασάς]]. Το Μπεράτ ενσωματώθηκε στο Πασαλίκι των [[Ιωάννινα|Ιωαννίνων]] μετά την ήττα του Ιμπραήμ Πασά του Μπεράτ από τον [[Αλή πασάς|Αλή Πασά]] το 1809. Το [[1867]] το Μπεράτ έγινε [[σαντζάκιο]] στο [[βιλαέτι]] των Ιωαννίνων.
▲Στην πόλη λειτουργούσε ήδη ένα Ελληνικό σχολείο από το 1835. Το 19ο αιώνα, το Βεράτι έπαιξε σημαντικό ρόλο στην αναγέννηση του αλβανικού έθνους. Εγινε σημαντική βάση υποστήριξης της [[Πρίζρεν|Λίγκας του Πρίζρεν]], μιας Αλβανικής εθνικής συμμαχίας στα τέλη του 19ου αιώνα, ενώ η πόλη εκπροσωπήθηκε επίσης στη δημιουργία του νότιου τομέα της λίγκας στο Αργυρόκαστρο. Το 1914 περιήλθε για λίγες ημέρες [[Κατάληψη του Βερατίου|στον έλεγχο των βοειοηπειρωτικών δυνάμεων]]. Το [[αυτοκέφαλο]] της [[Ορθόδοξη Εκκλησία της Αλβανίας|Ορθόδοξης Εκκλησίας της Αλβανίας]] ανακηρύχθηκε εδώ το [[1922]]. Από τις 23 ως τις 30 Οκτωβρίου 1944 συνήλθε στο Βεράτι η δεύτερη σύνοδος του Συμβουλίου Εθνικής Απελευθέρωσης της Αλβανίας, κατά την οποία η ελεγχόμενη από το Εθνικό Απελευθερωτικό Κίνημα Αντιφασιστική Εθνική Επιτροπή Απελευθέρωσης έγινε η Προσωρινή Δημοκρατική Κυβέρνηση της Αλβανίας, με τον [[Ενβέρ Χότζα]] πρωθυπουργό της και υπουργό άμυνας.
== Μνημεία και έργα τέχνης ==
[[Αρχείο:02Berat00060.JPG|thumb|right|250px|Η Συνοικία Γκοριτσά όπως φαίνεται από το Κάστρο]]
[[Αρχείο:Byzantinische Kirche (Berat).jpg|thumb|left|250px|Μία από τις Βυζαντινές Εκκλησίες μέσα στο Κάστρο]]
[[Αρχείο:Albanien (09).jpg|thumb|left|250px|Tο Ορος Τομόρι στο βάθος]]
Το [[Κάστρο του Βερατίου]], κτισμένο σε βραχώδη λόφο στη δεξιά όχθη του ποταμού Άψου, είναι προσβάσιμο μόνο από τον νότο. Μετά την πυρπόληση από τους Ρωμαίους το 200 π.Χ. τα τείχη ενισχύθηκαν τον 5ο αιώνα μ.Χ. από το Βυζαντινό [[Θεοδόσιος Β´|Αυτοκράτορα Θεοδόσιο Β΄]], ξαναχτίστηκαν τον 6ο αιώνα επί [[Ιουστινιανός Α´|Αυτοκράτορα Ιουστινιανού]] και πάλι τον 13ο αιώνα από τον Δεσπότη της Ηπείρου Μιχαήλ Α΄ Κομνηνό Δούκα, εξάδελφο του βυζαντινού Αυτοκράτορα. Η κύρια είσοδος, στη βόρεια πλετρά, προστατεύεται από ένα οχυρωμένο προαύλιο και υπάρχουν τρεις μικρότερες είσοδοι. Παρότι έχει υποστεί αρκετή φθορά, το φρούριο του Βερατίου παραμένει ένα μεγαλόπρεπο θέαμα. Η έκτασή του είναι αρκετή ώστε μπορούσε να φιλοξενήσει ένα σημαντικό μέρος του πληθυσμού της πόλης. Τα κτήρια που υπάρχουν σήμερα μέσα του είναι του 13ου αιώνα και ανακηρύχθηκαν διατηρητέα μνημεία εξαιτίας της χαρακτηριστικής αρχιτεκτονικής τους. Ο πληθυσμός του φρούριου ήταν Χριστιανικός και είχε περί τις 20 εκκλησίες, κυρίως του 13ου αιώνα, και μόνο ένα τζαμί, για τη χρήση των μελών της τουρκικής φρουράς (από το οποίο απομένουν μόνο λίγα ερείπια και η βάση του μιναρέ). ΟΙ εκκλησίες του φρουρίου έχουν καταστραφεί με τα χρόνια και διατηρούνται μόνο μερικές. Η εκκλησία της Παναγίας της Βλαχέρνας (13ος αιώνας) έχει αγιογραφίες του 16ου αιώνα από τον αγιογράφο Νικόλα, γιο του διασημότερου υστερομεσαιωνικού Αλβανού ζωγράφου, του Ονούφρι. Σε μια μικρή δενδροφυτευμένη πλατεία, σε μια λοφοπλαγιά, μέσα στα όρια των τειχών, υπάρχει και ο ναός της Αγίας Τριάδας του 14ου αιώνα. Είναι σταυροειδής με βυζαντινές τοιχογραφίες. Εκτός των τειχών του φρουρίου βρίσκεται ο ναός του Αγίου Μιχαήλ (Shen Mehill, 13ος αιώνας), με πρόσβαση από απότομο αλλά ασφαλές μονοπάτι. Κοντά στην είσοδο του φρουρίου, μετά από ένα φυλάκιο, είναι το παρεκκλήσιο του Αγίου Θεοδώρου (Shen Todher), αγιογραφημένο από τον ίδιο τον Ονούφρι. Ο πλέον ενδιαφέρων είναι ο καθεδρικός ναός του Αγίου Νικολάου, που έχει αναστηλωθεί και αποτελεί τώρα μουσείο αφιερωμένο στον Ονούφρι. Ο Ονούφρι ήταν ο σημαντικότερος από τους ζωγράφους του 16ου αιώνα στην Αλβανία. Δεν ήταν απλώς δάσκαλος της τεχνικής της νωπογραφίας και των εικόνων, αλλά ήταν και ο πρώτος που εισήγαγε ένα νέο χρώμα στη ζωγραφική, το γυαλιστερό κόκκινο, που οι Γάλλοι ονομάζουν
Στον ναό-μουσείο υπάρχουν έργα δικά του, του γιου του Νικόλα, και άλλων ζωγράφων. Επίσης,
Το «Τζαμί των Εργένηδων» (Xhami e Beqareve), κοντά στο δρόμο προς το φρούριο, έργο του 1827, έχει όμορφο πρόπυλο και ενδιαφέροντα εξωτερικό διάκοσμο με άνθη, φυτά, σπίτια, κλπ.. Οι «Εργένηδες» ήταν οι νεαροί παραγιοί των μαγαζιών (στην πράξη γενικώς ανύπαντροι), που οι έμποροι στο Βεράτιο χρησιμοποιούσαν ως ιδιωτική σωματοφυλακή τους. Το Τζαμί του Σουλτάνου (Xhamia e Mbretit), το αρχαιότερο στην πόλη, ανεγέρθη κατά την εποχή του [[Βαγιαζήτ Β΄]] (1481 - 1512), και είναι αξιοσημείωτο για τη θαυμάσια οροφή του.▼
▲[[Αρχείο:Kalaja_e_beratit.jpg|μικρογραφία|268x268εσ|Μια φωτογραφία του κάστρου του Μπεράτ.]]
▲Η εκκλησία της Παναγίας της Βλαχέρνας (13ος αιώνας) έχει αγιογραφίες του 16ου αιώνα από τον αγιογράφο Νικόλα, γιο του διασημότερου υστερομεσαιωνικού Αλβανού ζωγράφου, του Ονούφρι. Σε μια μικρή δενδροφυτευμένη πλατεία, σε μια λοφοπλαγιά, μέσα στα όρια των τειχών, υπάρχει και ο ναός της Αγίας Τριάδας του 14ου αιώνα. Είναι σταυροειδής με βυζαντινές τοιχογραφίες. Εκτός των τειχών του φρουρίου βρίσκεται ο ναός του Αγίου Μιχαήλ (Shen Mehill, 13ος αιώνας), με πρόσβαση από απότομο αλλά ασφαλές μονοπάτι. Κοντά στην είσοδο του φρουρίου, μετά από ένα φυλάκιο, είναι το παρεκκλήσιο του Αγίου Θεοδώρου (Shen Todher), αγιογραφημένο από τον ίδιο τον Ονούφρι. Ο πλέον ενδιαφέρων είναι ο καθεδρικός ναός του Αγίου Νικολάου, που έχει αναστηλωθεί και αποτελεί τώρα μουσείο αφιερωμένο στον Ονούφρι. Ο Ονούφρι ήταν ο σημαντικότερος από τους ζωγράφους του 16ου αιώνα στην Αλβανία. Δεν ήταν απλώς δάσκαλος της τεχνικής της νωπογραφίας και των εικόνων, αλλά ήταν και ο πρώτος που εισήγαγε ένα νέο χρώμα στη ζωγραφική, το γυαλιστερό κόκκινο, που οι Γάλλοι ονομάζουν "Κόκκινο του Ονούφρι". Ο Ονούφρι εισήγαγε επίσης ένα κάποιο ρεαλισμό και ένα βαθμό ατομικότητας στην έκφραση των προσώπων.[[File:02Berat00060.JPG|thumb|right|250px|Η Συνοικία Γκοριτσά όπως φαίνεται από το Κάστρο.]]Το «Μολυβένιο Τζαμί» (Xhamia e Plumbit), χτισμένο το [[1555]] και επονομαζόμενο έτσι από την επένδυση του θόλου του (πρβλ. τη [[Μονή Μολυβδοσκεπάστου]]), βρίσκεται στο κέντρο του Μπεράτ.[[File:Byzantinische Kirche (Berat).jpg|thumb|left|250px|Μία από τις Βυζαντινές Εκκλησίες μέσα στο Κάστρο.]]Το Τζαμί αποτελεί το κέντρο της πόλης.[[File:Albanien (09).jpg|thumb|left|250px|Tο Ορος Τομόρι στο βάθος.]]
▲Στον ναό-μουσείο υπάρχουν έργα δικά του, του γιου του Νικόλα, και άλλων ζωγράφων. Επίσης, φυλάσσονταιαρκετές εικόνες και εξαιρετικά δείγματα θρησκευτικής αργυροχοΐας (ιερά σκεύη, επενδύσεις εικονισμάτων, καλύμματα Ευαγγελίων, κλπ.). Τα Ευαγγέλια του Βερατίου που βρίσκονται εδώ είναι αντίγραφα (τα πρωτότυπα, που χρονολογούνται από τον 4ο αιώνα, φυλάσσονται στα Εθνικά Αρχεία στα Τίρανα). Ο ίδιος ο ναός έχει θαυμάσιο ξυλόγλυπτο [[τέμπλο]] με δύο πολύ καλές εικόνες του Χριστού και της Παναγίας. Ο επισκοπικός θρόνος και ο άμβωνας είναι επίσης εξαιρετικής ποιότητας.
▲Το «Τζαμί των Εργένηδων» (Xhami e Beqareve), κοντά στο δρόμο προς το φρούριο, έργο του 1827, έχει όμορφο πρόπυλο και ενδιαφέροντα εξωτερικό διάκοσμο με άνθη, φυτά, σπίτια, κλπ.. Οι «Εργένηδες» ήταν οι νεαροί παραγιοί των μαγαζιών (στην πράξη γενικώς ανύπαντροι),που οι έμποροι στο Βεράτιο χρησιμοποιούσαν ως ιδιωτική σωματοφυλακή τους. Το Τζαμί του Σουλτάνου (Xhamia e Mbretit), το αρχαιότερο στην πόλη, ανεγέρθη κατά την εποχή του [[Βαγιαζήτ Β΄]] (1481 - 1512), και είναι αξιοσημείωτο για τη θαυμάσια οροφή του.
▲[[File:LEAD MOSQUE IN DOWNTOWN BERAT, ALBANIA.jpg|thumb|right|Tο Μολυβένιο Τζαμί]]
Ο [[Τεκές]] Χαλβετί
{{wide image|Panorama Albania Tour 003.jpg|1020px|<center>Μπεράτι</center>}}
== Αξιοθέατα ==
[[Αρχείο:Berat Albania 5.jpg|thumb|left|250px|Χαρακτηριστικό σοκάκι στο Μπεράτ]]
[[File:Berat Albania 5.jpg|thumb|left|250px|Χαρακτηριστικό σοκάκι στο Μπεράτ.]]Η πόλη είναι ακόμα γνωστή για την ομορφιά και την ιστορική αρχιτεκτονική της. Η προσωνυμία «Πόλη των Χιλίων Παραθύρων» οφείλεται στα πολλά μεγάλα παράθυρα των παλαιών διακοσμημένων σπιτιών που κοιτούν από ψηλά την πόλη. Ωστόσο είναι αβέβαιο αν πράγματι σημαίνει «χίλια» (një mijë) ή «το ένα πάνω στο άλλο» (një mbi një) παράθυρα. Πραγματικά, εξαιτίας της μεγάλης κλίσεως του εδάφους, τα παράθυρα μοιάζουν να είναι το ένα πάνω στο άλλο. Παρόμοιες εικόνες μπορούμε να δούμε στο Αργυρόκαστρο, καθώς και στο [[Καταντζάρο]] στην Ιταλία, όπου ζούσε κάποτε μια Αλβανική μειονότητα.[[File:Mangalem.jpg|thumb|right|250px|Κοντινότερο πλάνο στη Συνοικία Μαγκαλέμι.]]▼
[[Αρχείο:Mangalem.jpg|thumb|right|250px|Κοντινότερο πλάνο στη Συνοικία Μαγκαλέμι]]
▲
Το [[Κάστρο του Βερατίου|Κάστρο του Μπεράτ]] είναι βυζαντινό κάστρο που χρονολογείται κυρίως από τον 13ο αιώνα και περιέχει πολλές βυζαντινές εκκλησίες και οθωμανικά τζαμιά. Είναι χτισμένο πάνω σε ένα βραχώδη λόφο, στην αριστερή όχθη του ποταμού
Το σημερινό Μπεράτ αποτελείται από τρία τμήματα διαχωριζόμενα από τον ποταμό
== Παραπομπές ==
<references />
{{commons|Berat|Βεράτιο}} == Εξωτερικοί σύνδεσμοι ==
|