Λούγδουνο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Ο Legion μετακίνησε τη σελίδα Λούγδουνο (ρωμαϊκή πόλη) στην Λούγδουνο: σημερινή Λυών
Γραμμή 16:
== Η ρωμαϊκή πόλη ==
[[Αρχείο:France_map_Lambert-93_topographic-ancient_Roman_roads.svg|μικρογραφία|Οι κύριες οδικές αρτηρίες που κατασκευάστηκαν από τους Ρωμαίους στη Γαλατία]]
Η ίδρυση το 43 π.Χ. του Λούγδουνου από τον Λούκιο Μουνάτιο Πλάνκο, τότε διοικητήςδιοικητή της Gallia comataΓαλατίας, έγινε στην ταραγμένη περίοδο μετά τη δολοφονία του Ιούλιου Καίσαρα στις 15 Μαρτίου του προηγούμενου έτους.
 
Η Ρώμη βρισκόταν σε πλήρη εμφύλιο πόλεμο, με κύριους αντιπάλους τον [[Μάρκος Αντώνιος|Μάρκο Αντώνιο]] και τη Σύγκλητο. Ο ιστορικός [[Δίων Κάσσιος]] αναφέρει ότι το 43 π.Χ., η [[Ρωμαϊκή σύγκλητος|Ρωμαϊκή Σύγκλητος]] ανέθεσε στον Μουνάτιο Πλάνκο και στον [[Μάρκος Αιμίλιος Λέπιδος|Μάρκο Αιμίλιο Λέπιδο]], κυβερνήτεςδιοικητές της κεντρικής και της Ναρβωνικής Γαλατίας αντίστοιχα, να ιδρύσουν την πόλη για να εγκατασταθεί μια ομάδα Ρωμαίων προσφύγων που είχαν εκδιωχθεί από τη Βιέν από τους Αλλόβριγες και είχαν κατασκηνώσει στη συμβολή των ποταμών Σον και Ροδανού. Σύμφωνα με τον Δίωνα τον Κάσσιο, αυτό συνέβη για να κρατήσει τους δύο αξιωματούχους και τα στρατεύματά τους σε απόσταση από τον [[Μάρκος Αντώνιος|Μάρκο Αντώνιο]], εναντίον του οποίου η Σύγκλητος μάχονταν.
 
Μέσα σε 50 χρόνια το Λούγδουνο αυξήθηκε σε μέγεθος και σημασία, και έγινε διοικητικό κέντρο της Ρωμαϊκής Γαλατίας. Φαίνεται να είχε πληθυσμό έως και 200.000 κατοίκους τους πρώτους δύο αιώνες μ.Χ. <ref name=":0" />, καθώς το υδραγωγείο του Monts d'Or, που ολοκληρώθηκε γύρω στο 20 π.Χ., ήταν ένα από τα τουλάχιστον τέσσερα υδραγωγεία που τροφοδοτούσαν με νερό την πόλη.
Γραμμή 24:
Ο [[Στράβων|Στράβωνας]] ανέφερε ότι το Λούγδουνο προς το τέλος της κυριαρχίας του [[Οκταβιανός Αύγουστος|Οκταβιανού]] ήταν η διασταύρωση τεσσάρων μεγάλων οδών (Via Agrippa) που συνέδεαν την πόλη: νότια με τη Ναρβωνική, τη Μασσαλία και την Ιταλία, βόρεια με τον ποταμό Ρήνο και τη Γερμανία, βορειοδυτικά με τη Μάγχη και δυτικά με την Ακουιτανία.
 
Η γειτνίαση με τα σύνορα με τη Γερμανία κατέστησε το Λούγδουνο στρατηγικά σημαντικό για τους επόμενους τέσσερις αιώνες για την περαιτέρω επέκταση της Ρώμης στη Γερμανία, καθώς και πρωτεύουσα και διοικητικό κέντρο των γαλλικών επαρχιών. Ο μεγάλος και κοσμοπολίτικος πληθυσμός του το έκανε την εμπορικήεμπορικό και οικονομική καρδιά τωνοικονομικό βορειοδυτικώνκέντρο επαρχιώντης επίσηςΓαλατίας. Το αυτοκρατορικό νομισματοκοπείο δημιούργησε εκεί παράρτημα το 15 π.Χ. κατά τη διάρκεια της ηγεμονίας του Οκταβιανού και παρήγαγε νομίσματα για τους επόμενους τρεις αιώνες.
 
== Πρωτεύουσα της Γαλατίας ==
Γραμμή 39:
 
== Παρακμή ==
Κατά τον εμφύλιο πόλεμο της Ρώμης ανάμεσα στον Κλαύδιο Αλβίνο και τον [[Σεπτίμιος Σεβήρος|Σεπτίμιο ΣεβήρουΣεβήρο]], το Λούγδουνο τάχθηκε στο πλευρό του Αλβίνου. Μετά την επικράτηση του Σεβήρου το 197 μ.Χ., η πόλη λεηλατήθηκε και ερημώθηκε, η οικονομική της δραστηριότητα εξασθένησε και έπαψε να είναι πρωτεύουσα. Η πόλη πάνω στο λόφο Φουβριέρ εγκαταλείφθηκε και περιορίσθηκε σε έναν οχυρωμένο οικισμό στις όχθες του ποταμού Σον. Κατά την περίοδο της παρακμής και λίγο πριν την πτώση της [[Δυτική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία|Δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας]] κατελήφθη από τους [[Βουργουνδοί|Βουργουνδούς]] το 457 και αργότερα, το 500, από τους [[Φράγκοι|Φράγκους]].
 
== Παραπομπές ==