Μάρκος Μπότσαρης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
→Δράση στην Ήπειρο (1820-1821): Διόρθωσα τυπογραφικό λάθος Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό |
Αναίρεση έκδοσης 7475079 από τον 94.69.11.195 (Συζήτηση) Ετικέτα: Αναίρεση |
||
Γραμμή 31:
[[Αρχείο:Flag of Botsaris.JPG |μικρογραφία|αριστερά|Η σημαία του Μάρκου Μπότσαρη.]]
=== Δράση στην Ήπειρο (1820-1821) ===
O Μάρκος Μπότσαρης, μαζί με τον θείο του Νότη
Όταν ξέσπασε η Επανάσταση, νίκησε τους Τούρκους στη [[Μάχη της Βογόρτσας|Βογόρτσα]] και στα [[Μάχη στα Δερβίζιανα|Δερβίζιανα]], όπου εξόντωσε ένα ισχυρό μισθοφορικό σώμα με ένα απίστευτο τέχνασμα.<ref>ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ, τεύχος 138, Φεβρουάριος 2008, σελ. 12.</ref> Καταλήφθηκαν τα Λέλοβα, η Καντσά και το παραθαλάσσιο φρούριο της Ρηνιάσας.<ref>ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ, τεύχος 138, Φεβρουάριος 2008, σελ. 12.</ref> Στις αρχές Μαΐου απειλήθηκε και η ίδια η [[Πρέβεζα]].<ref>ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ, τεύχος 138, Φεβρουάριος 2008, σελ. 12.</ref> Στη συνέχεια, επιτέθηκε με 600 πολεμιστές σε δύο χιλιάδες γενίτσαρους που στάθμευαν στους Δραμεσούς, κατέλαβε τα Κοσμηρά, δύο ώρες μακριά από τα Ιωάννινα και νίκησε τον Γιασμήλ Πασά στο μοναστήρι της Ραψίνας. <ref>[http://anemi.lib.uoc.gr/php/pdf_pager.php?rec=/metadata/b/2/3/metadata-02-0000302.tkl&do=99563_08.pdf&pageno=100&pagestart=1&width=368&height=575&maxpage=510&lang=en Γούδας Aν., ''Bίοι Παράλληλοι, Ήρωες της ξηράς,'' Εν Aθήναις 1876, Τ. 8, σ. 62]</ref>Ακολούθησαν οι νικηφόρες μάχες στο [[Κομπότι]] ([[3 Ιουλίου]] [[1821]]), στους [[Μάχη των Βαριάδων|Βαριάδες]] ([[14 Ιουλίου]] [[1821]]), όπου εκδίωξε τους Τούρκους από το φρούριο που μόλις είχαν καταλάβει, και στην Πλάκα ([[17 Ιουλίου]] [[1821]]) όπου χάρη στην αποφασιστικότητα του και την ορμητική του επίθεση με 125 άντρες στοίχισε τους Τούρκους πάνω από διακόσιους νεκρούς.<ref>''Ιστορία του Ελληνικού Έθνους'', Εκδοτική Αθηνών, τ. ΙΒ', σ. 160, 162.</ref><ref>Χρ.Περραιβός "Ιστορία του Σουλίου και της Πάργας", Αθήνα 1857, σελ. 302</ref> Ένα μήνα αργότερα διέλυσε τις υπέρτερες εχθρικές δυνάμεις στις [[Μάχη των Κομψάδων|Κομψάδες]] και συμμετείχε στη [[πολιορκία της Άρτας]] η οποία άρχισε στις 12 Νοεμβρίου και τέλειωσε άδοξα στις [[4 Δεκεμβρίου]] [[1821]].<ref>ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ, τεύχος 138, Φεβρουάριος 2008, σελ. 13.</ref>
=== Μάχη του Πέτα και υπεράσπιση του Μεσολογγίου (1822) ===
Την άνοιξη του 1822 το Σούλι πολιορκήθηκε από τους Τούρκους και ο Μπότσαρης ζήτησε βοήθεια από τους οπλαρχηγούς της Στερεάς Ελλάδας. Έλαβε μέρος στην εκστρατεία του Μαυροκορδάτου στην Ήπειρο η οποία απέτυχε ολοσχερώς στις μάχες της [[Μάχη της Πλάκας|Πλάκας]] και του [[μάχη του Πέτα|Πέτα]] ([[4 Ιουλίου]] [[1822]]), κι έτσι τους επόμενους μήνες το Σούλι παραδόθηκε.<ref>ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ, τεύχος 138, Φεβρουάριος 2008, σελ. 14-16.</ref> Βρέθηκε μεταξύ των υπερασπιστών του [[Μεσολόγγι|Μεσολογγίου]] στην [[Πρώτη πολιορκία του Μεσολογγίου|πρώτη του πολιορκία]] στα τέλη του [[1822]], όπου παρέσυρε τους Τούρκους σε πλαστές συνομιλίες (τις λεγόμενες "καπάκια") και έδωσε χρόνο στους πολιορκημένους να ενισχύσουν τις οχυρώσεις. Τα Χριστούγεννα υπερασπίστηκε με μόνο 35 άνδρες το τοίχος της πόλης από τα στρατεύματα του [[Ομέρ Βρυώνης|Ομέρ Βρυώνη]]. Τότε με παρέμβαση του Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου του έδωσαν τον τίτλο του στρατηγού της Δυτικής [[Στερεά Ελλάδα|Στερεάς Ελλάδας]]. Μάλιστα το γεγονός αυτό προκάλεσε την αντιζηλία των άλλων οπλαρχηγών κάτι το οποίο εξόργισε τον Μπότσαρη, ο οποίος μπροστά τους έσκισε το χαρτί του διορισμού του λέγοντας: ''"Όποιος είναι άξιος παίρνει το δίπλωμα με το σπαθί του από τον πασά!"''. Αυτή η μεγαλοπρεπής πράξη του αποδεικνύει την ανιδιοτέλειά του και την αγάπη του για την πατρίδα.<ref>ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ, τεύχος 138, Φεβρουάριος 2008, σελ. 16.</ref>
|