Καταλανική Αναγέννηση: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αντικατάσταση παρωχημένου προτύπου με references tag |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
Η '''Καταλανική Αναγέννηση''' ([[καταλανικά]]: Renaixença) ήταν ρομαντικό πολιτιστικό κίνημα που έλαβε χώρα στην [[Καταλονία]] και, σε μικρότερο βαθμό στις υπόλοιπες [[Καταλανικές Χώρες]], κατά τον 19ο αιώνα. Η κορύφωσή του
== Ιστορική εξέλιξη ==
Γραμμή 6:
Εντούτοις, οι παραπάνω συγγραφείς δεν αντιπροσώπευαν παρά μόνο την ανώτερη καταλανική τάξη που σε μεγάλο βαθμό συνέχιζε να χρησιμοποιεί την ισπανική γλώσσα στην καθημερινότητά της. Η σημαντικότερη βάση ανάκτησης της καταλανικής γλώσσας υπήρξε η πλειοψηφία των μέσων και κατώτερων στρωμάτων της καταλανικής κοινωνίας που ποτέ δεν είχαν πάψει να τη χρησιμοποιούν τόσο στην καθημερινότητα όσο και σε μη γραπτές λογοτεχνικές μορφές όπως το λαϊκό θέατρο. Ιδιαίτερη δημοφιλής απεδείχθη ο θεατρικός συγγραφέας [[Ανσέλμ Κλαβέ]]<ref>Fontana, Josep (2014), ''La formació d'una identitat''. Eumo, Βαρκελώνη. σελ. 307.</ref> που πρωτοπόρησε στην ανανέωση του καταλανικού θεάτρου.
Από το 1860 η καταλανόφωνη λογοτεχνία και θέατρο αποκτούν αποφασιστικά μια λιγότερο ελιτιστική και περισσότερο πραγματική όψη, με το θέατρο του Φρεδερίκ Σολέ, γνωστού ως ''Pitarra'' και την ομάδα νέων συγγραφέων γύρω από το περιοδικό Un tros de paper. Σταδιακά οι διάφορες δημοσιεύσεις μίκρυναν το χάσμα μεταξύ της ελίτ και των λαϊκότερων συγγραφέων και έφεραν σε επαφή τους μέσους Καταλανούς με την ποίηση του Γκιμερά και του Μπερδαγέ, γεγονός που τους καθιέρωσε ως τους πρωτοπόρους της νέα εθνικής καταλανικής λογοτεχνίας.<ref>Fontana, Josep (2014), ''La formació d'una identitat''. Eumo, Βαρκελώνη. σελ. 308.</ref> Παράλληλα, ανέκυψε το ζήτημα της ενοποίησης και κανονικοποίησης της γλώσσας, ενώ τα καταλανικά προσέλκυσαν διεθνές επιστημονικό ενδιαφέρον, με τις πρώτες μελέτες να πραγματοποιούνται από φιλολόγους όπως τον [[Μανουέλ Μιλά ι Φοντανάλς]].
== Παραπομπές ==
|