Διάλυση της Γιουγκοσλαβίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 74:
Σε μια προσπάθεια να εξασφαλίσει την κληρονομιά του, ο Τίτο με το Σύνταγμα του του 1974 καθιέρωσε ένα σύστημα ετήσιων προεδριών, εκ περιτροπής, από τους οκτώ ηγέτες των δημοκρατιών και των αυτόνομων επαρχιών. Ο θάνατος του Τίτο θα έδειχνε ότι τέτοιοι βραχυπρόθεσμοι όροι ήταν εξαιρετικά αναποτελεσματικοί. Ουσιαστικά άφησε ένα κενό ισχύος το οποίο έμεινε έτσι στο μεγαλύτερο μέρος της δεκαετίας του '80.
===Ο θάνατος του Τίτο και η αποδυνάμωση του Κομμουνισμού===
===Στήνοντας το σκηνικό===▼
Στις 4 Μαΐου 1980 ο θάνατος του Τίτο ανακοινώθηκε από το κρατικό ραδιόφωνο σε όλη τη Γιουγκοσλαβία. Ο θάνατός του αφαίρεσε αυτό που πολλοί διεθνείς πολιτικοί παρατηρητές θεωρούσαν ως κύρια ενοποιητική δύναμη της Γιουγκοσλαβίας και στη συνέχεια άρχισαν να αναπτύσσονται στη χώρα εθνοτικές εντάσεις. Η κρίση που εμφανίστηκε στη Γιουγκοσλαβία συνδεόταν με την αποδυνάμωση των [[Ανατολικό Μπλοκ|Κομμουνιστικών κρατών της Ανατολικής Ευρώπης]] προς το τέλος του [[Ψυχρός Πόλεμος|Ψυχρού Πολέμου]], που οδήγησε στην πτώση του [[Τείχος του Βερολίνου|Τείχους του Βερολίνου]] το 1989. Στη Γιουγκοσλαβία το κομμουνιστικό κόμμα της χώρας, που ονομαζόταν Ενωση Γιουγκοσλάβων Κομμουνιστικών είχε χάσει την ιδεολογική του ισχύ.<ref name="Pešić-USIP-LCY-potency">{{cite journal | publisher = [[United States Institute for Peace]] | url = http://www.usip.org/publications/serbian-nationalism-and-origins-yugoslav-crisis | title = Serbian Nationalism and the Origins of the Yugoslav Crisis | author= Vesna Pešić | authorlink=Vesna Pešić | journal= Peaceworks | issue= 8 | page= 12 |date=April 1996 | accessdate=10 December 2010}}</ref>
Το 1986 η [[Σερβική Ακαδημία Επιστημών και Τεχνών]] συνέβαλε σημαντικά στην άνοδο των εθνικιστικών αισθημάτων, καθώς συνέταξε το αμφιλεγόμενο Μνημόνιό της, διαμαρτυρόμενη για την αποδυνάμωση της κεντρικής κυβέρνησης της Σερβίας.
Τα προβλήματα στη [[Σοσιαλιστική Αυτόνομη Επαρχία του Κοσσυφοπεδίου|Σερβική αυτόνομη επαρχία του Κοσσυφοπεδίου]] μεταξύ Σέρβων και Αλβανών αυξήθηκαν εκθετικά. Αυτό, σε συνδυασμό με οικονομικά προβλήματα στο Κοσσυφοπέδιο και τη Σερβία συνολικά, οδήγησε σε ακόμη μεγαλύτερη δυσαρέσκεια της Σερβίας για το Σύνταγμα του 1974. Οι Αλβανοί του Κοσσυφοπεδίου άρχισαν να ζητούν να αναγνωριστεί για το Κοσσυφοπέδιο το καθεστώς της συνιστώσας δημοκρατίας από τις αρχές της δεκαετίας του 1980, ιδιαίτερα με τις διαμαρτυρίες του 1981. Αυτό θεωρήθηκε από τους Σέρβους ως καταστροφικό πλήγμα για την υπερηφάνεια της Σερβίας λόγω των ιστορικών δεσμών που είχαν με το Κοσσυφοπέδιο. Θεωρήθηκε ότι αυτή η απόσχιση θα ήταν καταστροφική για τους Σέρβους του Κοσσυφοπεδίου και αυτό τελικά οδήγησε στην καταστολή επί της Αλβανικής πλειοψηφίας στο Κοσσυφοπέδιο<ref name="NYTimes-Kosovo-Repression">{{cite news | newspaper = [[The New York Times]] | url = http://topics.nytimes.com/top/news/international/countriesandterritories/serbia/kosovo/index.html | title = Kosovo | date = 23 July 2010 | accessdate=10 December 2010}}</ref>.
Εν τω μεταξύ οι πιο ευημερούσες δημοκρατίες της [[Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Σλοβενίας|Σλοβενίας]] και της [[Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Κροατίας|Κροατίας]] ήθελαν να προχωρήσουν προς την αποκέντρωση και τη δημοκρατία<ref name="NYT-Croatia-Prosperity-1985">{{cite news | newspaper = The New York Times | url = https://www.nytimes.com/1985/12/08/world/yugoslav-republic-jealously-guards-its-gains.html?ref=croatia | title = Yugoslav republic jealously guards its gains | author= Henry Kamm | authorlink= Henry Kamm | date= 8 December 1985 | accessdate=10 December 2010}}</ref>.
Ο ιστορικός Μπάζιλ Ντάβιντσον υποστηρίζει ότι η προσφυγή στην "εθνότητα" ως εξήγηση [της σύγκρουσης] είναι ψευδοεπιστημονική ανοησία ... "Ακόμη και ο βαθμός των γλωσσικών και θρησκευτικών διαφορών" ήταν λιγότερο σημαντικοί από ό, τι οι πρόσκαιροι σχολιαστές επαναλαμβάνουν" . Μεταξύ των δύο μεγάλων κοινοτήτων, των Σέρβων και των Κροατών, υποστηρίζει ο Ντάβιντσον, «ο όρος« εθνοκάθαρση »δεν μπορεί να έχει καθόλου νόημα». Ο Ντάβιντσον συμφωνεί με τη Σούζαν Γούντγουορντ, ειδική για τα θέματα των Βαλκανίων, που εντόπισε τις «αιτίες που προκάλεσαν τη διάλυση στην οικονομική κατάσταση και τις φοβερές πιέσεις της»<ref>{{cite web|url=https://www.lrb.co.uk/v18/n10/basil-davidson/misunderstanding-yugoslavia|author=Basil Davidson|title= ''Misunderstanding Yugoslavia''|date=23 May 1996|website=London Review of Books, Vol.18 No.10}}</ref>.
▲===Στήνοντας το σκηνικό===
Το [[1983]] καταδικάζονται για διάδοση "εθνικιστικού μίσους" μια ομάδα [[ισλάμ|μουσουλμάνων]] ακτιβιστών με αρχηγό τον [[Αλίγια Ιζετμπέκοβιτς]].
| |||