Αρκαδισμός (καλλιτεχνικό ρεύμα): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

'''Αρκαδισμός''' (καλλιτεχνικό ρεύμα): Πρόκειται για λογοτεχνικό και ευρύτερο καλλιτεχνικό ρεύμα. Με αφαιτηρία την Αναγέννηση χαρακτηρίστηκε από την διάκριση της Ελληνικής Αρκαδίας ως ιδεατού τόπου. Τα καταπράσινα βουνά, τα πλούσια νερά, οι μυθικές τοποθεσίες, οι εκθαμβωτικές κοιλάδες έκαναν τους ανθρώπους να πιστεύουν ήδη από την αρχαιότητα ότι η Αρκαδία ήταν ένας ονειρικός τόπος. Η εμφάνιση του Πάνα στην Ελληνική Μυθολογία ανάγεται στον 7ο αιώνα π.Χ. σύμφωνα με την οποία γεννήθηκε στο Λύκαιον όρος της Αρκαδίας. Ποιητές όπως ο Θεόκριτος και ο Βιργίλιος έπλασαν ουσιαστικά μια ουτοπική χώρα, όπου οι βοσκοί διατηρούσαν τα αγνά ήθη τους και επικρατούσε η γοητεία της ανέμελης ζωής. Αργότερα, ο Αρκαδισμός απέκτησε νέο ερέθισμα σε μια ενέργεια της περιγραφής της Αρκαδίας από τον Δάντη (θεία κωμωδία).<ref name=":0">{{Cite web|url=http://kollineslexiko.blogspot.com/2014/06/et-in-arcadia-ego.html|title=Το Λεξικό της Κολλίνας : Et in Arcadia ego|last=Vasilis|first=|ημερομηνία=Τρίτη, 17 Ιουνίου 2014|website=Το Λεξικό της Κολλίνας|publisher=|archiveurl=|archivedate=|accessdate=2019-03-19 Μαρτίου 2019}}</ref>

Περιοχή η οποία κατά την αρχαιότητα έγινε στην τέχνη το σύμβολο της βουκολικής λιτότητας, της ευημερίας, της ανεμελιάς και του έρωτα κοντά στη φύση. Για να δείξουν την άφθαστη αγγαλίαση πολλοί καλλιτέχνες χρησιμοποιούσαν την έκφραση "et in Arcadia ego" ("ήμουν και εγώ στην Αρκαδία").<ref name=":1">{{Cite web|url=http://conference.arcadians.gr/index.php?itemid=32|title=Α' ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΟ ΠΑΝΑΡΚΑΔΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ|last=|first=|ημερομηνία=|website=conference.arcadians.gr|publisher=|archiveurl=|archivedate=|accessdate=2019-03-19}}</ref>

Συγχρόνως με την λογοτεχνική τάση της βουκολικής ποίησης αναπτύχθηκε ένα αξιόλογο ρεύμα ζωγραφικής, όπου ζωγραφικοί πίνακες και σχέδια απεικόνιζαν ποιμένες μέσα σε ένα βουκολικό και ειδυλλιακό τοπίο, πλαισιωμένο με δάση και λόφους. Πιο ειδικά, τον 17ο αιώνα, ο Γάλλος ζωγράφος Νικόλας Πουσέν (Nicolas Poussin, 1594-1665) βασιζόμενος στο καλλιτεχνικό αυτό ρεύμα ζωγράφισε έναν από τους σημαντικότερους πίνακές του, γνωστό σαν "Οι ποιμένες της Αρκαδίας" ή "ET IN ARCADIA EGO" (1647), που εκτίθεται στο Μουσείο του Λούβρου. Στον πίνακα αυτόν αναπαριστώνται στοχαστικά και μελαγχολικά τρεις ποιμένες αρκάδες, ντυμένοι προκλασικά, στεκούμενοι συμμετρικά γύρω από ένα τάφο στο μοτίβο ενός όμορφου τοπίου. Ένας από τους ποιμένες είναι γονατισμένος στο έδαφος και διαβάζει την λατινική επιγραφή που είναι χαραγμένη πάνω στον τάφο: ''"Et in Arcadia Ego",'' που κατά λέξη μεταφράζεται σαν ''"και εγώ στην Αρκαδία"'' και συνάδει με την κεντρική παραβολή του έργου.