Διάλυση της Γιουγκοσλαβίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

Οι διαδηλώσεις των Σέρβων συνεχίστηκαν στο Βελιγράδι απαιτώντας δράση στο Κοσσυφοπέδιο. Ο Μιλόσεβιτς έδωσε εντολή στον κομμουνιστή εκπρόσωπο Πέταρ Γκράτσανιν να βεβαιωθεί ότι οι διαδηλώσεις συνεχίζονταν, ενώ συζητούσε θέματα στο συμβούλιο της Ένωσης Κομμουνιστών, ως μέσο για να παρακινήσει τα υπόλοιπα μέλη να συνειδητοποιήσουν ότι είχε με το μέρος του αυτή την τεράστια υποστήριξη για την καταστολή της αλβανικής απεργίας στο Κοσσυφοπέδιο. Ο βουλευτής του Σερβικού κοινοβουλίου Μπόρισαβ Γιόβιτς, ισχυρός σύμμαχος του Μιλόσεβιτς, συναντήθηκε με τον τότε Πρόεδρο της Γιουγκοσλαβικής Προεδρίας, το Βόσνιο εκπρόσωπο [[Ράιφ Ντιζντάρεβιτς]] και ζήτησε από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση να δεχθεί τα σερβικά αιτήματα. Ο Ντιζντάρεβιτς διαφώνησε με το Γιόβιτς, λέγοντας «Εσείς [Σέρβοι πολιτικοί] οργανώαατε τις διαδηλώσεις, εσείς να τις ελέγξετε», αλλά ο Γιόβιτς αρνήθηκε να αναλάβει την ευθύνη για τις ενέργειες των διαδηλωτών. Ο Ντιζνταρέβιτς αποφάσισε τότε να προσπαθήσει να ηρεμήσει την κατάστασηο ίδιος μιλώντας με τους διαδηλωτές, κάνοντας μια παθιασμένη ομιλία για την ενότητα της Γιουγκοσλαβίας.

 

==Τελική πολιτική κρίση (1990-92)==