Σικελία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 35:
==Ιστορία==
===Αρχαιότητα===
===Προϊστορικά φύλλα===▼
▲====Προϊστορικά φύλλα====
Οι προϊστορικοί κάτοικοι της Σικελίας ήρθαν στο νησί σε τρία κύματα, οι παλιότεροι ήταν οι Σικανοί, όπως γράφει ο [[Θουκυδίδης]] ήρθαν από την [[Ιβηρική Χερσόνησος|Ιβηρική]] πιθανότατα την [[Καταλονία]].<ref>https://www.best-italian-wine.com/best-beach-in-Sicily.html</ref><ref>https://web.archive.org/web/20131231001248/http://www.experiencefestival.com/a/Sicily_-_History/id/5462681</ref> Πολλοί σύγχρονοι μελετητές έχουν εκφράσει την άποψη ότι ίσως να ήταν Ιλλυρικό φύλο.<ref>https://books.google.gr/books?id=A7kGAAAAQAAJ&pg=PA11&lpg=PA11&dq=segre+sicano&source=web&ots=nafG4zc6s6&sig=x-ViYce3dJazDQqY72a3_4RHjVc&redir_esc=y#v=onepage&q=segre%20sicano&f=false</ref> Οι μελέτες των σπηλαίων της Σικελίας έχουν χρονολογήσει την ύπαρξη τους στο νησί από το [[Πλειστόκαινο]] γύρω στο 8.000 π.χ., την ίδια εποχή είχε εξαφανιστεί ο Σικελικός ιπποπόταμος και το είδος του ελέφαντα που υπήρχε στο νησί.<ref>https://books.google.gr/books?id=NjeM0kcp8swC&pg=PA72&dq=most+scholars+now+believe+that+the+sicans+and+Sicels,+as+well+as+the&redir_esc=y&hl=el#v=onepage&q=most%20scholars%20now%20believe%20that%20the%20sicans%20and%20Sicels%2C%20as%20well%20as%20the&f=false</ref> Το δεύτερο κύμα από το [[Αιγαίο Πέλαγος]] ήταν οι Έλυμοι, ενώθηκαν με το παλιότερο κύμα των Σικανών.<ref>http://www.bestofsicily.com/mag/art141.htm</ref>
Γραμμή 43 ⟶ 45 :
Οι Φοίνικες είχαν και αυτοί αρκετές αποικίες, όπως η Μοτύη, ο Σολούς, το ''Zis'' (Πάνορμος για τους Έλληνες, σημερινό [[Παλέρμο]]), το [[Λιλύβαιο]] κλπ. Ο ανταγωνισμός Ελλήνων και Φοινίκων για το έλεγχο της [[Μεσόγειος|Μεσογείου]] τους έφερε αντιμέτωπους και η Σικελία ήταν το μέρος όπου οι δύο πολιτισμοί ήταν πιο κοντά. Η Καρχηδόνα ήταν πολύ κοντά στο νοτιοδυτικό άκρο του νησιού και το 480 π.Χ., πιθανότατα σε συνεννόηση με τους [[Πέρσες]], επιχείρησαν την κατάληψη ολόκληρου του νησιού αλλά ηττήθηκαν στη [[Μάχη της Ιμέρας (480 π.Χ.)|Μάχη της Ιμέρας]]. Από τότε και μέχρι την κατάληψη του νησιού από τους [[Αρχαία Ρώμη|Ρωμαίους]] (242 π.Χ.), Έλληνες και Καρχηδόνιοι αποκτούσαν, άλλοτε περισσότερο και άλλοτε λιγότερο, τον έλεγχο του νησιού, με τις Συρακούσες και το Λιλύβαιο να παραμένουν οι πυρήνες αντίστασης για τους Έλληνες και για τους Καρχηδονίους αντίστοιχα.
====Ελληνικός εποικισμός====
Οι [[Φοίνικες]] εγκαταστάθηκαν στο δυτικό τμήμα του νησιού λίγο πριν από τους [[Έλληνες]].<ref>Piccolo, Salvatore; Woodhouse, Jean (2013). Ancient Stones: The Prehistoric Dolmens of Sicily</ref> Οι Φοίνικες ίδρυσαν πολλές αποικίες όπως η Μοτύη, ο Σολούς, το Πάνορμο μετέπειτα Παλέρμο και το [[Λιλύβαιο]]. Ο θρυλικός Ελληνικός εποικισμός ξεκίνησε το 750 π.χ. με πρώτη σημαντική αποικία τις [[Συρακούσες]] που ίδρυσαν οι Κορίνθιοι, ακολούθησε η ίδρυση μιας μεγάλης σειράς πόλεων όπως το [[Αγκριτζέντο]], ο [[Σελινούντας Σικελίας]], η [[Τζέλα]], η [[Ιμέρα]] και η [[Μεσίνα]].<ref>Herbermann, Charles, ed. (1913). "Sicily" . Catholic Encyclopedia. New York: Robert Appleton Company.</ref> Οι γηγενείς κάτοικοι Σικανοί και Σικελοί εξαφανίστηκαν ή ενσωματώθηκαν με τον Ελληνικό πληθυσμό, η γη ήταν πολύ εύφορη και οι Έλληνες είχαν απέραντες καλλιέργειες με ελιές και αμπέλια που τους έφεραν τεράστια εμπορικά κέρδη.<ref>E. Zuppardo-S.Piccolo, Terra Mater: sulle sponde del Gela greco, Betania Ed., Caltanissetta 2005</ref> Οι μεγάλοι Έλληνες επιστήμονες της αρχαιότητας Αρχιμήδης και [[Εμπεδοκλής]] ήταν Σικελοί. Οι κάτοικοι ασπάστηκαν στην συντριπτική τους πλειοψηφία την Ελληνική θρησκεία, οι Έλληνες οικοδόμησαν αμέτρητους ναούς σε ολόκληρο το νησί με σημαντικότερη τοποθεσία την ''"Κοιλάδα των Ναών"'' στο Αγκριτζέντο.<ref>https://web.archive.org/web/20030801195242/http://knowital.com/history/sicily/sicily-history.html</ref> Την εποχή που είχε ξεσπάσει ο [[Πελοποννησιακός Πόλεμος]] η [[Αθήνα]] είχε έντονο ενδιαφέρον να κατακτήσει το νησί και ξεκίνησε την [[Εκστρατεία στη Σικελία]]. Οι Συρακούσες συμμάχησαν με τους [[Αρχαία Σπάρτη|Σπαρτιάτες]] και τους [[Αρχαία Κόρινθος|Κορίνθιους]] και οι Αθηναίοι γνώρισαν φοβερή συντριβή, όσοι επέζησαν πουλήθηκαν δούλοι.<ref>http://italiansrus.com/articles/temples.htm</ref>
Γραμμή 50 ⟶ 52 :
Από τότε και μέχρι την κατάληψη του νησιού από τους [[Αρχαία Ρώμη|Ρωμαίους]] (242 π.Χ.), Έλληνες και Καρχηδόνιοι αποκτούσαν, άλλοτε περισσότερο και άλλοτε λιγότερο, τον έλεγχο του νησιού, με τις Συρακούσες και το Λιλύβαιο να παραμένουν οι πυρήνες αντίστασης για τους Έλληνες και για τους Καρχηδονίους αντίστοιχα. Οι Έλληνες συμμάχησαν με την [[Ρωμαϊκή Δημοκρατία]] (262 π.χ.) που είχε στόχο να κατακτήσει το νησί. Η [[Ρώμη]] όταν ξέσπασε ο [[Α΄ Καρχηδονιακός Πόλεμος]] επιτέθηκε στους Καρχηδόνιους της Σικελίας και τους νίκησε, η Καρχηδόνα έγινε η πρώτη Ρωμαϊκή επαρχία πέρα από την [[Ιταλική χερσόνησος|Ιταλική χερσόνησο]] (242 π.χ.).<ref>Miles, Richard (2010). Carthage Must Be Destroyed: The Rise and Fall of an Ancient Civilization. New Y ork: Viking.</ref> Όταν ξέσπασε ο [[Β΄ Καρχηδονιακός Πόλεμος]] οι Καρχηδόνιοι προσπάθησαν να ανακτήσουν την Σικελία από τους Ρωμαίους, πολλοί Έλληνες συμμάχησαν μαζί τους. Ο [[Αρχιμήδης]] ήταν σύμμαχος των Καρχηδονίων αλλά σκοτώθηκε όταν επιτέθηκαν οι Ρωμαίοι στις Συρακούσες (213 π.χ.)<ref>https://web.archive.org/web/20081202051716/http://encyclopedia.farlex.com/Sicily</ref> Οι Ρωμαίοι έγιναν από τότε οριστικά κυρίαρχοι στο νησί, ο [[Ύπατος (Αρχαία Ρώμη)|Ύπατος]] Βαλεριανός έστειλε αναφορά στην [[Ρωμαϊκή σύγκλητος|Ρωμαϊκή Σύγκλητο]] ότι ''"δεν υπάρχει ούτε ένας Καρχηδόνιος στην Σικελία"'' (210 π.χ.).<ref>Miles, Richard (2010). Carthage Must Be Destroyed. New York: Viking.</ref>
====Ρωμαϊκή αυτοκρατορία====
Η Σικελία χωρίστηκε σε δύο επαρχίες τις Συρακούσες στα ανατολικά και την [[Μαρσάλα]] στα δυτικά.<ref>Piccolo, Salvatore; Woodhouse, Jean (2013). Ancient Stones: The Prehistoric Dolmens of Sicily</ref> Ο [[Οκταβιανός Αύγουστος]] προσπάθησε να καθιερώσει τα Λατινικά αλλά απέτυχε, η Σικελία παρέμεινε στην γλώσσα και στα έθιμα Ελληνική. Η ευημερία που γνώρισε η Σικελία σημείωσε πτώση όταν την κυβέρνησε ο Βέρρες, ο [[Μάρκος Τύλλιος Κικέρων]] καταδίκασε τον Βέρρες στο έργο του ''"Ιν Βέρρεμ"''.<ref>https://web.archive.org/web/20071218214904/http://www.10000bc.tv/</ref> Στην Σικελία σημειώθηκαν πολλές εξεγέρσεις ειδικά από σκλάβους όπως η πρώτη και η δεύτερη δουλική εξέγερση και η εξέγερση του [[Σέξτος Πομπήιος|Σέξτου Πομπήιου]]. Ο [[Χριστιανισμός]] εμφανίστηκε για πρώτη φορά γύρω στο 200 αλλά ο [[Κωνσταντίνος Α΄]] τον καθιέρωσε σαν επίσημη θρησκεία μετά από πολλούς μάρτυρες όπως η [[Αγία Αγάθη]], η Αγία Λουκία και ο Εύπλος.<ref>https://books.google.gr/books?id=JqsqlajAPCoC&pg=PA43&lpg=PA43&dq=in+verrem+cicero+verres&redir_esc=y&hl=el#v=onepage&q=in%20verrem%20cicero%20verres&f=false</ref> Τους επόμενους δύο αιώνες ο χριστιανισμός διαδόθηκε ταχύτατα, η Ρωμαϊκή κυριαρχία διατηρήθηκε στο νησί περίπου 700 χρόνια.<ref>https://books.google.gr/books?id=JqsqlajAPCoC&pg=PA43&lpg=PA43&dq=in+verrem+cicero+verres&redir_esc=y&hl=el#v=onepage&q=in%20verrem%20cicero%20verres&f=false</ref>
Γραμμή 56 ⟶ 58 :
Όταν κατέρρευσε η [[Δυτική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία]] οι [[Βάνδαλοι]] και ο αρχηγός τους [[Γιζέριχος]], Γερμανική φυλή κατέλαβαν την Σικελία (440) αλλά σύντομα ο [[Οδόακρος]] ανακατέλαβε το νησί και κυβέρνησε την περίοδο 476 - 493 ολόκληρη την Ιταλικά χερσόνησο για λογαριασμό του Βυζαντινού αυτοκράτορα. Οι Βάνδαλοι είχαν κατακτήσει πολλές περιοχές στην Γαλλία, την [[Ισπανία]] και την [[Πορτογαλία]] και έγιναν ισχυρή δύναμη σε ολόκληρη την δυτική Ευρώπη.<ref>http://www.bestofsicily.com/history2.htm</ref> Οι [[Οστρογότθοι]] ωστόσο μία νέα Γερμανική δύναμη και ο αρχηγός τους [[Θεοδώριχος ο Μέγας]] κατέκτησαν την Σικελία μαζί με την υπόλοιπη Ιταλία (488). Ο Θεοδώριχος αν και ήταν Γερμανός διατήρησε την Ρωμαϊκή θρησκεία και παράδοση και κήρυξε την ανεξιθρησκεία.<ref>Privitera, John (2002). Sicily: An Illustrated History. Hippocrene Books.</ref>
===Μεσαίωνας===
====Βυζαντινή αυτοκρατορία==== Την περίοδο 535 - 554 ξέσπασαν οι Γοτθικοί πόλεμοι ανάμεσα στους Οστρογότθους και την [[Βυζαντινή αυτοκρατορία]] που κυβερνούσε το ανατολικό τμήμα της παλαιάς Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Ο [[Βελισάριος]] σαν απεσταλμένος του Βυζαντινού αυτοκράτορα [[Ιουστινιανός Α´|Ιουστινιανού του Μέγα]] κατέλαβε την Σικελία και την χρησιμοποίησε σαν βάση για να κατακτήσει ολόκληρη την Ιταλική χερσόνησο.<ref>https://www.britannica.com/biography/Theodoric-king-of-Italy#949802.hook</ref> Τα επόμενα πέντε χρόνια έπεσαν στους Βυζαντινούς η [[Νάπολη]], η Ρώμη, το Μιλάνο και η πρωτεύουσα των Οστρογότθων [[Ραβέννα]].<ref>https://www.history.ac.uk/reviews/review/276</ref> Ο δυναμικός Οστρογότθος βασιλιάς [[Τωτίλας]] ανακατέλαβε σύντομα την Ιταλία, με αποκορύφωμα την κατάκτηση και την λεηλασία της Σικελίας (550). Ο Τωτίλας ηττήθηκε ωστόσο και σκοτώθηκε από τον νέο απεσταλμένο του Ιουστινιανού τον Αρμένιο στρατηγό [[Ναρσής (Καμσαρακάν)|Ναρσή]] (552).<ref>https://www.history.ac.uk/reviews/review/276</ref> Ο αυτοκράτορας Ιουστινιανός Α΄ μεταβίβασε την Σικελία στην Ιταλική επαρχία, η Ελληνική γλώσσα ήταν η κύρια γλώσσα εκείνη την εποχή σε όλους τους κατοίκους. Με την εξάπλωση του [[Ισλάμ]] η Σικελία δέχθηκε επίθεση από τον Άραβα χαλίφη [[Οθμάν ιμπν Αφφάν]] (652) αλλά απέτυχαν να κατακτήσουν το νησί, επέστρεψαν στην [[Συρία]] με πολλά λάφυρα.<ref>https://web.archive.org/web/20071102223028/http://www.historynet.com/magazines/military_history/3025271.html</ref> Οι επιδρομές των Αράβων με στόχο τις λεηλασίες συνεχίστηκαν μέχρι τα μέσα του 8ου αιώνα.<ref>Kazhdan, Alexander, ed. (1991). Oxford Dictionary of Byzantium. Oxford University Press. σ. 1892</ref>
Γραμμή 64 ⟶ 68 :
Ο Ευφήμιος πρόσφερε την Σικελία στον εμίρη των [[Αγλαβίδες|Αγλαβιδών]] με αντάλλαγμα να τον κάνει στρατηγό ή να του δώσει κάποιο ψηλό αξίωμα, ένας Ισλαμικός στρατός στον οποίο συμμετείχαν [[Άραβες]], [[Βέρβεροι]], [[Κρήτη|Κρήτες]] και [[Πέρσες]] επιτέθηκε στην Σικελία.<ref>https://web.archive.org/web/20070609094555/http://archaeology.stanford.edu/MountPolizzo/handbookPDF/MPHandbook5.pdf</ref>
====Άραβες====
Η Ισλαμική κατάκτηση της Σικελίας από τους Άραβες ήταν πολύ δύσκολη υπόθεση με σημαντική αντίσταση, χρειάστηκε τουλάχιστον ένας αιώνας για να ολοκληρωθεί. Αρχικά κατακτήθηκαν οι Συρακούσες (878), στην συνέχεια η Ελληνική πόλη [[Ταορμίνα]] (962) μέχρι να ολοκληρωθεί η κατάκτηση ολόκληρης της Σικελίας (965).<ref>https://web.archive.org/web/20070609094555/http://archaeology.stanford.edu/MountPolizzo/handbookPDF/MPHandbook5.pdf</ref> Ο [[Γεώργιος Μανιάκης]] σαν αρχηγός του Βυζαντινού στρατού προσπάθησε τον 11ο αιώνα με Νορμανδούς μισθοφόρους να ανακαταλάβει το νησί αλλά συνάντησε μεγάλες δυσκολίες, οι Βυζαντινοί ολοκλήρωσαν την ανακατάληψη στα τέλη του 11ου αιώνα. Οι Άραβες άλλαξαν το καθεστώς γής ευνοοώντας σημαντικά τους μικρούς ιδιοκτήτες και βελτίωσαν τα αρδευτικά συστήματα. Η γλώσσα που δημιουργήθηκε στο νησί επί Αραβικής κυριαρχίας ήταν τα [[Σικελοαραβικά]], είναι εμφανή σε πολλές λέξεις σε τοπικές διαλέκτους, τα Σικελοαραβικά εξαφανίστηκαν σήμερα αλλά εξελίχτηκαν στην [[Μαλτεζική γλώσσα]] που ομιλείται στην [[Μάλτα]] και τα γύρω νησιά.
Γραμμή 75 ⟶ 79 :
Οι Νορμανδοί ολοκλήρωσαν την κατάκτηση με το νοτιότερο τμήμα του νησιού (1091), το Παλέρμο εξακολουθούσε να είναι πρωτεύουσα της Σικελίας και με τους Νορμανδούς όπως με τους Άραβες.
====Νορμανδοί====
Η Νορμανδική οικογένεια του Ωτβίλ ήταν απόγονοι των [[Βίκιγκ]], σεβάστηκαν τους πολιτισμούς που βρήκαν στο νησί αλλά προσπάθησαν να μεταδώσουν και τον δικό τους, ασπάστηκαν τις συνήθειες, τα έθιμα και την πολιτική των προκατόχων τους. Πολλοί Νορμανδοί είχαν την ενδυμασία, την ομιλία και την κόμμωση των Βυζαντινών και των Αράβων ενώ οι βασιλιάδες είχαν στα ανάκτορα τους ευνούχους και χαρέμια.<ref>http://www.initaly.com/regions/sicily/chronol.htm</ref><ref>Johns, Jeremy (2002). Arabic Administration in Norman Sicily: The Royal Diwan. Cambridge studies in Islamic civilization. Cambridge, England: Cambridge University Press. σσ. 249–250</ref>
Γραμμή 85 ⟶ 89 :
Η εκκλησία της Σικελίας η οποία μέχρι την Νορμανδική κατάκτηση ανήκε στην [[Ορθόδοξη Εκκλησία]] μετέβη στην [[Καθολική Εκκλησία]].<ref>Loud, G. A. (2007). The Latin Church in Norman Italy. Cambridge University Press. σ. 494.</ref>
====Αραγωνέζοι και Σικελικός Εσπερινός====
Η δυναστεία των Ωτβίλ κυβέρνησε την Σικελία περίπου έναν αιώνα, η τελευταία διάδοχος του Ρογήρου [[Κωνσταντία Ωτβίλ της Σικελίας]] παντρεύτηκε τον αυτοκράτορα [[Ερρίκος ΣΤ΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας|Ερρίκο ΣΤ΄]].<ref>http://www.bestofsicily.com/mag/art171.htm</ref>
Με τον γάμο ο [[Οίκος των Χοενστάουφεν]] που ήταν Γερμανοί από την [[Σουηβία]] κληρονόμησαν το βασίλειο της Σικελίας, ο γιος τους [[Φρειδερίκος Β΄ Χοενστάουφεν]] ήταν ένας από τους κορυφαίους και τους πιό καλλιεργημένους μονάρχες του Μεσαίωνα. Η Κωνσταντία Ωτβίλ ανέθεσε την κηδεμονία του γιου της στον πάπα [[Πάπας Ιννοκέντιος Γ΄|Ιννοκέντιο Γ΄]] που βρήκε την ευκαιρία να αποσπάσει την Σικελία από την [[Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία]]. Ο Φρειδερίκος Β΄ στέφτηκε στο Παλέρμο βασιλιάς της Σικελίας σε ηλικία τεσσάρων ετών (1198), δέχτηκε ευρύτατη εκπαίδευση και μπορούσε να κυκλοφορήσει ελεύθερα στους δρόμους του Παλέρμο, έμαθε πολλές ξένες γλώσσες όπως Αραβικά και Ελληνικά και πολλά μυστικά των Ιουδαίων. Σε ηλικία 12 ετών καθαίρεσε τον εκπρόσωπο του πάπα και ανέλαβε ο ίδιος την εξουσία, σε ηλικία 15 ετών παντρεύτηκε την [[Κωνσταντία της Αραγωνίας]] και ξεκίνησε τις προσπάθειες του να αποκαταστήσει την αυτοκρατορική εξουσία. Την περίοδο 1221 - 1226 μετακίνησε όλους τους Μουσουλμάνους της Σικελίας στην Απουλία.<ref>http://www.dieli.net/SicilyPage/History/SicilianHist.html</ref> Οι συγκρούσεις ανάμεσα στον πάπα και τον αυτοκράτορα ανάγκασαν τον πάπα [[Πάπας Ιννοκέντιος Δ΄|Ιννοκέντιο Δ΄]] να στέψει τον πρίγκηπα [[Κάρολος ο Ανδεγαυός|Κάρολο, κόμη του Ανζού και της Προβηγκίας]] βασιλιά της Σικελίας και της Νεαπόλεως.<ref>http://www.bestofsicily.com/mag/art171.htm</ref>
Η αυταρχική διακυβέρνηση των Ανδεγαυών και η ψηλή φορολογία οδήγησαν τους κατοίκους σε επανάσταση, οι περισσότεροι Γάλλοι στο νησί θανατώθηκαν όταν ξέσπασε ο [[Σικελικός Εσπερινός]] (1282).<ref>http://www.bestofsicily.com/mag/art171.htm</ref> Ο [[Πέτρος Γ΄ της Αραγωνίας]] που είχε παντρευτεί την εγγονή του Φρειδερίκου Β΄ [[Κωνσταντία Χοενστάουφεν της Σικελίας]] έγινε βασιλιάς της Σικελίας με την υποστήριξη του πάπα. Ο [[Πάπας Μαρτίνος Δ΄]] με καταγωγή από το [[Ιλ-ντε-Φρανς]] ανακήρυξε Σταυροφορία εναντίον του [[Οίκος της Βαρκελώνης|Οίκου της Βαρκελώνης]] αλλά απέτυχε. Ο πόλεμος έληξε με την ''"Συνθήκη της Κλαταμπελλόττας"'' (1302) σύμφωνα με την οποία ο γιός του Πέτρου Γ΄ [[Φρειδερίκος Β΄ της Σικελίας]] αναγνωρίστηκε βασιλιάς της Σικελίας ενώ ο γιος του Καρόλου του Ανδεγαυού [[Κάρολος Β΄ της Νεαπόλεως]] αναγνωρίστηκε από τον πάπα [[Πάπας Βονιφάτιος Η΄|Βονιφάτιο Η΄]] [[Κατάλογος μοναρχών της Νεαπόλεως|Βασιλιάς της Νεαπόλεως]].<ref>http://www.bestofsicily.com/mag/art171.htm</ref> Η Σικελία κυβερνήθηκε από συγγενείς των [[Κατάλογος μοναρχών της Αραγωνίας|Βασιλέων της Αραγωνίας]] μέχρι το 1409, στην συνέχεια πέρασε στο [[Στέμμα της Αραγωνίας]].<ref>E. Zuppardo-S.Piccolo, Terra Mater: sulle sponde del Gela greco, Betania Ed., Caltanissetta 2005</ref> Η Μεσσήνη ήταν η πρώτη πόλη στην Σικελία στην οποία έφτασε τον Οκτώβριο του 1347 η [[Μαύρη πανώλη]] από την Ευρώπη.<ref>Taylor, Julie (19 August 2003). Muslims in Medieval Italy: The Colony at Lucera</ref>
===Νεώτερα χρόνια===
====Βουρβόνοι====
Ο [[Φερδινάνδος Β' της Αραγώνας]] ανακήρυξε στην Ισπανία την [[Ιερά Εξέταση]] και διέταξε να εκδιωχθούν όλοι οι [[Ιουδαϊσμός|Εβραίοι]] από την Σικελία (1492).<ref>http://www.bestofsicily.com/mag/art171.htm</ref> Το ανατολικό νησί συγκλονίστηκε από δύο ισχυρούς σεισμούς (1542, 1693), λίγο πρίν η Σικελία είχε πληγεί από επιδημία πανώλης.<ref>http://www.bestofsicily.com/mag/art171.htm</ref> Ο ισχυρότατος σεισμός του 1693 κόστισε στην Σικελία 60.000 νεκρούς.<ref>https://www.thoughtco.com/spread-of-the-black-death-through-europe-4123214</ref> Τον 17ο αιώνα σημειώθηκαν πολλές εξεγέρσεις αλλά συνετρίβησαν με μεγάλη βιαιότητα ιδιαίτερα στο Παλέρμο και την Μεσσήνη.<ref>E. Zuppardo-S.Piccolo, Terra Mater: sulle sponde del Gela greco, Betania Ed., Caltanissetta 2005</ref> Οι επιδρομές των σκλάβων από την βόρεια Αφρική ερήμωσαν τις ακτές μέχρι τις αρχές του 19ου αιώνα.<ref>http://news.bbc.co.uk/2/hi/europe/2381585.stm</ref><ref>http://www.bbc.co.uk/history/british/empire_seapower/white_slaves_01.shtml</ref> Με την [[Συνθήκη της Ουτρέχτης]] (1713) ο [[Οίκος της Σαβοΐας]] ανέλαβε την διακυβέρνηση της Σαρδηνίας αλλά μόνο 7 χρόνια, στην συνέχεια έγινε η ανταλλαγή της με το [[Βασίλειο της Σαρδηνίας]] με τον αυτοκράτορα [[Κάρολος ΣΤ΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας|Κάρολο ΣΤ΄]] του [[Οίκος των Αψβούργων|Οίκου των Αψβούργων]].<ref>Robert Davis (2004), "Christian Slaves, Muslim Masters: White Slavery in the Mediterranean, the Barbary Coast and Italy, 1500–1800".</ref>
Την εποχή που οι Αυστριακοί ήταν απασχολημένοι με τον Πόλεμο της Πολωνικής Διαδοχής ο [[Κάρολος Γ΄ της Ισπανίας]] κατέκτησε τα βασίλεια της Σικελίας και της Νεαπόλεως.<ref>https://www.heraldica.org/topics/france/utrecht.htm</ref> Η Σικελία και η Νεάπολη παρέμειναν ένα ανεξάρτητο βασίλειο που κυβερνήθηκε από τους Βουρβόνους της Ισπανίας αλλά όταν ο [[Ναπολέων Α΄]] δημιούργησε την [[Πρώτη Γαλλική Αυτοκρατορία]] κατέλαβε την Νάπολη και παρέδωσε τον θρόνο της πόλης στον μεγαλύτερο αδελφό του [[Ιωσήφ Βοναπάρτης|Ιωσήφ Βοναπάρτη]]. Ο [[Φερδινάνδος Α΄ των Δύο Σικελιών]] οπισθοχώρησε μονάχα στην Σικελία που την κράτησε με την προστασία του ισχυρού Βρετανικού ναυτικού.<ref>https://web.archive.org/web/20030804170901/http://www.realcasadiborbone.it/uk/archiviostorico/cs_04.htm</ref> Η Σικελία συμμετείχε στους [[Ναπολεόντειοι Πόλεμοι|Ναπολεόντιους Πολέμους]] με την παρουσία του Άγγλου λόρδου Ουίλιαμ Μπέντινκ που τοποθέτησε ισχυρό στρατό στο νησί για να το προστατέψει από τους Γάλλους. Η Σικελία και η Νάπολη ενώθηκαν στο [[Βασίλειο των Δύο Σικελιών]] με τον [[Οίκος των Βουρβόνων|Οίκο των Βουρβόνων]]. Ακολούθησαν ισχυρά επαναστατικά κινήματα εναντίον των Βουρβόνων (1820, 1848) ιδιαίτερα στην Σικελία που απαιτούσε την εκδίωξη τους και την ανεξαρτησία του νησιού, στην δεύτερη (1848) πέτυχαν μία σύντομη περίοδο ανεξαρτησίας. Οι Βουρβόνοι ανέλαβαν ξανά τον έλεγχο στην Σικελία και κυβέρνησαν μέχρι το 1860.<ref>http://www.clash-of-steel.co.uk/conflicts/entry/?battle=CAMPOTENES01</ref>
====Ιταλική ενοποίηση====
Στην ''"Εκστρατεία των Χιλίων"'' που ακολούθησε ο επαναστάτης [[Τζουζέπε Γκαριμπάλντι]] κατέλαβε την Σικελία (1860) που συμμετείχε στην [[Ιταλική ενοποίηση]] μαζί με τις υπόλοιπες περιοχές της Ιταλικής χερσονήσου.<ref>https://web.archive.org/web/20101127225428/http://oah.org/pubs/magazine/migrations/townsend.html</ref> Η κατάκτηση ξεκίνησε από τα [[Μαρσάλα]], πολλοί γηγενείς Σικελοί τον βοήθησαν να κατακτήσει ολόκληρη την νότια Ιταλία. Οι στρατιωτικές επιχειρήσεις του Γκαριμπάλντι ολοκληρώθηκαν με την πολιορκία της [[Γκαέτα]], οι τελευταίοι Βουρβόνοι εκδιώχθηκαν και ολόκληρη η νότια Ιταλία πέρασε στον [[Κατάλογος μοναρχών της Σαρδηνίας|Βασιλιά της Σαρδηνίας]] [[Βίκτωρ Εμμανουήλ Β΄]].<ref>https://www.britannica.com/place/Sicily</ref> Η Σικελία πέρασε στο [[Βασίλειο της Ιταλίας]] ύστερα από δημοψήφισμα, ο πληθυσμός του νησιού ψήφισε σε ποσοστό 75% υπέρ της Ένωσης (17 Μαρτίου 1861). Το βασίλειο της Ιταλίας προσπάθησε να κάνει επενδύσεις στην Σικελία αλλά η ανάπτυξη στο νησί ήταν μηδενική, αυτό προκάλεσε ένα μεγάλο τμήμα μετανάστευσης των κατοίκων.<ref>https://web.archive.org/web/20101127225428/http://oah.org/pubs/magazine/migrations/townsend.html</ref>
Πολλοί εργάτες και χωρικοί διοργανώθηκαν στις [[Ιταλικές Φάσι Μάχης]] και οργάνωσαν πολλές εξεγέρσεις που έγινε εύκολα η καταστολή τους.<ref>https://web.archive.org/web/20071018230534/http://www.geocities.com/capitolHill/rotunda/2209/Sicily.html</ref><ref>https://www.britannica.com/topic/fascio-siciliano</ref> Ο μεγάλος σεισμός της Μεσσήνης σκότωσε περισσότερους από 80.000 ανθρώπους (28 Δεκεμβρίου 1908).<ref>https://www.britannica.com/event/Messina-earthquake-and-tsunami-of-1908</ref> Την ίδια εποχή παρατηρήθηκαν οι πρώτες συγκρούσεις ανάμεσα στην Ιταλική κυβέρνηση και την [[Σικελική μαφία]]. Η καταγωγή της Σικελικής μαφίας είναι άγνωστη, πολλοί την παραπέμπουν στους ιδιωτικούς φύλακες που προσέλαβαν τον 18ο αιώνα οι μεγάλοι έμποροι και οι γαιοκτήμονες για να προστατεύσουν την περιουσία τους από τους ληστές. Οι μάχες ανάμεσα στην Σικελική μαφία και τον στρατό της Ιταλικής κυβέρνησης είχαν πολλές διακυμάνσεις. Οι [[Καραμπινιέροι]] ο κυβερνητικός αστυνομικός στρατός δεν μπόρεσε να τους υποτάξει επειδή η Μαφία είχε στενές σχέσεις με τον πληθυσμό και την τοπική αυτοδιοίκηση του νησιού αλλά και χάρη στο αδύναμο Ιταλικό δικαστικό σύστημα.<ref>https://web.archive.org/web/20071111034455/http://www.carabinieri.it/Internet/Arma/Ieri/Storia/Vista%2Bda/Fascicolo%2B22/01_Fascicolo%2B22.htm</ref>
====20oς αιώνας====
Την δεκαετία του 1920 ο [[Φασισμός]] αποφάσισε να αντιμετωπίσει δυναμικά την Μαφία με τον νομάρχη Σεζάρ Μόρι που έμεινε γνωστός σαν ''"Σιδηρούς νομάρχης"'', είχε για πρώτη φορά σημαντικές επιτυχίες απέναντι στην δράση της.<ref>https://web.archive.org/web/20101127225428/http://oah.org/pubs/magazine/migrations/townsend.html</ref> Όταν ξέσπασε ο [[Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος]] η Μαφία βοήθησε τους [[Συμμαχικές δυνάμεις (Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος)|Συμμάχους]] με αποτέλεσμα να επιτεθούν στις 25 Ιουλίου και να καταλάβουν εύκολα το νησί.<ref>http://www.bestofsicily.com/history3.htm</ref> Η Σικελία συμμετείχε στην Ιταλική Δημοκρατία σαν μία από την 20 Ιταλικές Περιφέρειες, ήταν μία από τις 5 Περιφέρειες που είχαν αυτονομία.<ref>http://www.grifasi-sicilia.com/regione_sicilia_gbr.html</ref> Οι μεταρρυθμίσεις της Ιταλικής κυβέρνησης και τα προγράμματα για τον νότο την περίοδο 1950 - 1984 διέκοψαν την παρακμή και έφεραν ανάπτυξη με πολλές βιομηχανίες, αεροδρόμια και οδικούς άξονες. Την δεκαετία του 1980 η Μαφία δέχτηκε σκληρό πλήγμα με την δράση δύο διακεκριμένων δικαστών του [[Τζοβάνι Φαλκόνε]] και του Πάολο Μπορσελίνο.<ref>http://www.scudit.net/mdfalcone.htm</ref> Την περίοδο 1990 - 2005 η ανεργία έπεσε από το 23% στο 11%.<ref>https://www.britannica.com/place/Italy#319101.hook</ref>
== Διοίκηση ==
Γραμμή 163 ⟶ 175 :
*Stockton, David (1971). Cicero: A Political Biography. Oxford University Press.
*Takayama, Hiroshi (1993). The Administration of the Norman Kingdom of Sicily. Leiden, the Netherlands: E.J. Brill.
*Taylor, Julie (19 August 2003). Muslims in Medieval Italy: The Colony at Lucera
*Robert Davis (2004), "Christian Slaves, Muslim Masters: White Slavery in the Mediterranean, the Barbary Coast and Italy, 1500–1800".
==Εξωτερικοί σύνδεσμοι==
Γραμμή 187 ⟶ 201 :
*[http://www.initaly.com/regions/sicily/chronol.htm Χρονολογίες της Σικελίας]
*[https://web.archive.org/web/20091001173814/http://www.boisestate.edu/courses/crusades/Europe/italy/02.shtml Νορμανδική Σικελία]
*[http://www.bestofsicily.com/mag/art171.htm Οι Νορμανδοί της Σικελίας]
*[http://www.dieli.net/SicilyPage/History/SicilianHist.html Ιστορία της Σικελίας]
*[https://www.thoughtco.com/spread-of-the-black-death-through-europe-4123214 Η εξάπλωση του Μαύρου Θανάτου στην Ευρώπη]
*[http://news.bbc.co.uk/2/hi/europe/2381585.stm Οι σεισμοί στην Ιταλία]
*[https://www.heraldica.org/topics/france/utrecht.htm Η Συνθήκη της Ουτρέχτης]
*[https://web.archive.org/web/20030804170901/http://www.realcasadiborbone.it/uk/archiviostorico/cs_04.htm Κάρολος των Βουρβόνων]
*[https://web.archive.org/web/20101127225428/http://oah.org/pubs/magazine/migrations/townsend.html Η μετανάστευση των Ιταλών]
*[https://www.britannica.com/place/Sicily Σικελία]
*[https://web.archive.org/web/20071018230534/http://www.geocities.com/capitolHill/rotunda/2209/Sicily.html Βασίλειο της Σικελίας]
*[https://www.britannica.com/topic/fascio-siciliano Ο φασισμός στην Σικελία]
*[https://www.britannica.com/event/Messina-earthquake-and-tsunami-of-1908 Ο σεισμός στην Μεσσήνη]
*[http://www.bestofsicily.com/history3.htm Σύγχρονη Σικελία]
{{Περιφέρειες της Ιταλίας}}
| |||