Μυρμήγκι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
αφαιρεση παραπ σε ΒΠ |
|||
Γραμμή 29:
Τα μυρμήγκια σχηματίζουν αποικίες με μέγεθος που ποικίλει από μερικές δεκάδες θηρευτές που ζουν σε μικρές φυσικές κοιλότητες έως κοινωνίες με υψηλή οργάνωση που καλύπτουν μεγάλες περιοχές και αποτελούνται από εκατομμύρια μέλη. Οι μεγαλύτερες αποικίες αποτελούνται κυρίως από στείρα άπτερα θηλυκά που σχηματίζουν τάξεις "εργατών", "στρατιωτών", ή άλλες εξειδικευμένες ομάδες. Σχεδόν όλες οι αποικίες μυρμηγκιών έχουν κάποια γόνιμα αρσενικά που αποκαλούνται ''[[Κηφήνας|κηφήνες]]'' και ένα ή περισσότερα γόνιμα θηλυκά που αποκαλούνται ''βασίλισσες''. Οι αποικίες περιγράφονται κάποιες φορές ως υπεροργανισμοί επειδή τα μυρμήγκια μοιάζουν να συμπεριφέρονται σαν μια ενιαία ύπαρξη, καθώς εργάζονται συλλογικά για να υποστηρίξουν την αποικία.<ref>{{cite book|author=Oster GF, Wilson EO|year=1978|title=Caste and ecology in the social insects|publisher=Princeton University Press, Princeton|pages=21–22|isbn=0-691-02361-1}}</ref> [[Αρχείο:HoneyAnt.jpg|thumb|right|250px|Τα μυρμήγκια μελιού αποθηκεύουν τροφή για να μην κινδυνέψει η αποικία από λιμό.]]
Τα μυρμήγκια έχουν αποικίσει σχεδόν κάθε ηπειρωτική περιοχή της [[Γη|Γης]]. Τα μόνα μέρη στα οποία δεν υπάρχουν αυτόχθονες πληθυσμοί μυρμηγκιών είναι η [[Ανταρκτική]] και κάποια απομακρυσμένα ή αφιλόξενα νησιά. Τα μυρμήγκια ευημερούν σχεδόν σε όλα τα οικοσυστήματα, και αποτελούν ίσως και το 15-25% της βιομάζας των ζώων της ξηράς.<ref>Schultz TR (2000). "[http://www.pnas.org/content/97/26/14028.full In search of ant ancestors]".
Όλες οι αποικίες παρουσιάζουν [[Καταμερισμός της εργασίας|καταμερισμό εργασίας]], επικοινωνία μεταξύ των ατόμων, και ικανότητα επίλυσης περίπλοκων προβλημάτων.<ref>Dicke E, Byde A, Cliff D, Layzell P (2004). "An ant-inspired technique for storage area network design". In A. J. Ispeert, M. Murata & N. Wakamiya. Proceedings of Biologically Inspired Approaches to Advanced Information Technology: First International Workshop, BioADIT 2004 LNCS 3141. pp. 364–379.</ref> Αυτοί οι παραλληλισμοί με τις ανθρώπινες κοινωνίες έχουν αποτελέσει πηγή έμπνευσης και αντικείμενο μελέτης.
| |||