Σικελία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

====Προϊστορικά φύλλα====

 

Οι προϊστορικοί κάτοικοι της Σικελίας ήρθαν στο νησί σε τρία κύματα, οι παλιότεροι ήταν οι Σικανοί, όπως γράφει ο [[Θουκυδίδης]] ήρθαν από την [[Ιβηρική Χερσόνησος|Ιβηρική]] πιθανότατα την [[Καταλονία]].<ref>https://www.best-italian-wine.com/best-beach-in-Sicily.html</ref><ref>https://web.archive.org/web/20131231001248/http://www.experiencefestival.com/a/Sicily_-_History/id/5462681</ref> Πολλοί σύγχρονοι μελετητές έχουν εκφράσει την άποψη ότι ίσως να ήταν Ιλλυρικό φύλο.<ref>https://books.google.gr/books?id=A7kGAAAAQAAJ&pg=PA11&lpg=PA11&dq=segre+sicano&source=web&ots=nafG4zc6s6&sig=x-ViYce3dJazDQqY72a3_4RHjVc&redir_esc=y#v=onepage&q=segre%20sicano&f=false</ref> Οι μελέτες των σπηλαίων της Σικελίας έχουν χρονολογήσει την ύπαρξη τους στο νησί από το [[Πλειστόκαινο]] γύρω στο 8.000 π.χ., την ίδια εποχή είχε εξαφανιστεί ο Σικελικός ιπποπόταμος και το είδος του ελέφαντα που υπήρχε στο νησί.<ref>https://books.google.gr/books?id=NjeM0kcp8swC&pg=PA72&dq=most+scholars+now+believe+that+the+sicans+and+Sicels,+as+well+as+the&redir_esc=y&hl=el#v=onepage&q=most%20scholars%20now%20believe%20that%20the%20sicans%20and%20Sicels%2C%20as%20well%20as%20the&f=false</ref> Το δεύτερο κύμα από το [[Αιγαίο Πέλαγος]] ήταν οι Έλυμοι, ενώθηκαν με το παλιότερο κύμα των Σικανών.<ref>http://www.bestofsicily.com/mag/art141.htm</ref>

====Ελληνικός εποικισμός====

 

Οι [[Φοίνικες]] εγκαταστάθηκαν στο δυτικό τμήμα του νησιού λίγο πριν από τους [[Έλληνες]].<ref>Piccolo, Salvatore; Woodhouse, Jean (2013). Ancient Stones: The Prehistoric Dolmens of Sicily</ref> Οι Φοίνικες ίδρυσαν πολλές αποικίες όπως η Μοτύη, ο Σολούς, το Πάνορμο μετέπειτα Παλέρμο και το Λιλύβαιο. Ο θρυλικός Ελληνικός εποικισμός ξεκίνησε το 750 π.χ. με πρώτη σημαντική αποικία τις [[Συρακούσες]] που ίδρυσαν οι Κορίνθιοι, ακολούθησε η ίδρυση μιας μεγάλης σειράς πόλεων όπως το [[Αγκριτζέντο]], ο [[Σελινούντας Σικελίας]], η [[Τζέλα]], η [[Ιμέρα]] και η [[[[Μεσσήνη (Ιταλία)]]|Μεσσήνη]].<ref>Herbermann, Charles, ed. (1913). "Sicily" . Catholic Encyclopedia. New York: Robert Appleton Company.</ref> Οι γηγενείς κάτοικοι Σικανοί και Σικελοί εξαφανίστηκαν ή ενσωματώθηκαν με τον Ελληνικό πληθυσμό, η γη ήταν πολύ εύφορη και οι Έλληνες είχαν απέραντες καλλιέργειες με ελιές και αμπέλια που τους έφεραν τεράστια εμπορικά κέρδη.<ref>E. Zuppardo-S.Piccolo, Terra Mater: sulle sponde del Gela greco, Betania Ed., Caltanissetta 2005</ref> Οι μεγάλοι Έλληνες επιστήμονες της αρχαιότητας Αρχιμήδης και [[Εμπεδοκλής]] ήταν Σικελοί. Οι κάτοικοι ασπάστηκαν στην συντριπτική τους πλειοψηφία την Ελληνική θρησκεία, οι Έλληνες οικοδόμησαν αμέτρητους ναούς σε ολόκληρο το νησί με σημαντικότερη τοποθεσία την ''"Κοιλάδα των Ναών"'' στο Αγκριτζέντο.<ref>https://web.archive.org/web/20030801195242/http://knowital.com/history/sicily/sicily-history.html</ref> Την εποχή που είχε ξεσπάσει ο [[Πελοποννησιακός Πόλεμος]] η [[Αθήνα]] είχε έντονο ενδιαφέρον να κατακτήσει το νησί και ξεκίνησε την [[Εκστρατεία στη Σικελία]]. Οι Συρακούσες συμμάχησαν με τους [[Αρχαία Σπάρτη|Σπαρτιάτες]] και τους [[Αρχαία Κόρινθος|Κορίνθιους]] και οι Αθηναίοι γνώρισαν φοβερή συντριβή, όσοι επέζησαν πουλήθηκαν δούλοι.<ref>http://italiansrus.com/articles/temples.htm</ref>

 

====Ρωμαϊκή αυτοκρατορία====

 

Η Σικελία χωρίστηκε σε δύο επαρχίες τις Συρακούσες στα ανατολικά και την [[Μαρσάλα]] στα δυτικά.<ref>Piccolo, Salvatore; Woodhouse, Jean (2013). Ancient Stones: The Prehistoric Dolmens of Sicily</ref> Ο [[Οκταβιανός Αύγουστος]] προσπάθησε να καθιερώσει τα Λατινικά αλλά απέτυχε, η Σικελία παρέμεινε στην γλώσσα και στα έθιμα Ελληνική. Η ευημερία που γνώρισε η Σικελία σημείωσε πτώση όταν την κυβέρνησε ο Βέρρες, ο [[Μάρκος Τύλλιος Κικέρων]] καταδίκασε τον Βέρρες στο έργο του ''"Ιν Βέρρεμ"''.<ref>https://web.archive.org/web/20071218214904/http://www.10000bc.tv/</ref> Στην Σικελία σημειώθηκαν πολλές εξεγέρσεις ειδικά από σκλάβους όπως η πρώτη και η δεύτερη δουλική εξέγερση και η εξέγερση του [[Σέξτος Πομπήιος|Σέξτου Πομπήιου]]. Ο [[Χριστιανισμός]] εμφανίστηκε για πρώτη φορά γύρω στο 200 αλλά ο [[Κωνσταντίνος Α΄]] τον καθιέρωσε σαν επίσημη θρησκεία μετά από πολλούς μάρτυρες όπως η [[Αγία Αγάθη]], η Αγία Λουκία και ο Εύπλος.<ref>https://books.google.gr/books?id=JqsqlajAPCoC&pg=PA43&lpg=PA43&dq=in+verrem+cicero+verres&redir_esc=y&hl=el#v=onepage&q=in%20verrem%20cicero%20verres&f=false</ref> Τους επόμενους δύο αιώνες ο χριστιανισμός διαδόθηκε ταχύτατα, η Ρωμαϊκή κυριαρχία διατηρήθηκε στο νησί περίπου 700 χρόνια.<ref>https://books.google.gr/books?id=JqsqlajAPCoC&pg=PA43&lpg=PA43&dq=in+verrem+cicero+verres&redir_esc=y&hl=el#v=onepage&q=in%20verrem%20cicero%20verres&f=false</ref>

 

====Βυζαντινή αυτοκρατορία====

 

Την περίοδο 535 - 554 ξέσπασαν οι Γοτθικοί πόλεμοι ανάμεσα στους Οστρογότθους και την [[Βυζαντινή αυτοκρατορία]] που κυβερνούσε το ανατολικό τμήμα της παλαιάς Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Ο [[Βελισάριος]] σαν απεσταλμένος του Βυζαντινού αυτοκράτορα [[Ιουστινιανός Α´|Ιουστινιανού του Μέγα]] κατέλαβε την Σικελία και την χρησιμοποίησε σαν βάση για να κατακτήσει ολόκληρη την Ιταλική χερσόνησο.<ref>https://www.britannica.com/biography/Theodoric-king-of-Italy#949802.hook</ref> Τα επόμενα πέντε χρόνια έπεσαν στους Βυζαντινούς η [[Νάπολη]], η Ρώμη, το Μιλάνο και η πρωτεύουσα των Οστρογότθων [[Ραβέννα]].<ref>https://www.history.ac.uk/reviews/review/276</ref> Ο δυναμικός Οστρογότθος βασιλιάς [[Τωτίλας]] ανακατέλαβε σύντομα την Ιταλία, με αποκορύφωμα την κατάκτηση και την λεηλασία της Σικελίας (550). Ο Τωτίλας ηττήθηκε ωστόσο και σκοτώθηκε από τον νέο απεσταλμένο του Ιουστινιανού τον Αρμένιο στρατηγό [[Ναρσής (Καμσαρακάν)|Ναρσή]] (552).<ref>https://www.history.ac.uk/reviews/review/276</ref> Ο αυτοκράτορας Ιουστινιανός Α΄ μεταβίβασε την Σικελία στην Ιταλική επαρχία, η Ελληνική γλώσσα ήταν η κύρια γλώσσα εκείνη την εποχή σε όλους τους κατοίκους. Με την εξάπλωση του [[Ισλάμ]] η Σικελία δέχθηκε επίθεση από τον Άραβα χαλίφη [[Οθμάν ιμπν Αφφάν]] (652) αλλά απέτυχαν να κατακτήσουν το νησί, επέστρεψαν στην [[Συρία]] με πολλά λάφυρα.<ref>https://web.archive.org/web/20071102223028/http://www.historynet.com/magazines/military_history/3025271.html</ref> Οι επιδρομές των Αράβων με στόχο τις λεηλασίες συνεχίστηκαν μέχρι τα μέσα του 8ου αιώνα.<ref>Kazhdan, Alexander, ed. (1991). Oxford Dictionary of Byzantium. Oxford University Press. σ. 1892</ref>

 

====Άραβες====

 

Η Ισλαμική κατάκτηση της Σικελίας από τους Άραβες ήταν πολύ δύσκολη υπόθεση με σημαντική αντίσταση, χρειάστηκε τουλάχιστον ένας αιώνας για να ολοκληρωθεί. Αρχικά κατακτήθηκαν οι Συρακούσες (878), στην συνέχεια η Ελληνική πόλη [[Ταορμίνα]] (962) μέχρι να ολοκληρωθεί η κατάκτηση ολόκληρης της Σικελίας (965).<ref>https://web.archive.org/web/20070609094555/http://archaeology.stanford.edu/MountPolizzo/handbookPDF/MPHandbook5.pdf</ref> Ο [[Γεώργιος Μανιάκης]] σαν αρχηγός του Βυζαντινού στρατού προσπάθησε τον 11ο αιώνα με Νορμανδούς μισθοφόρους να ανακαταλάβει το νησί αλλά συνάντησε μεγάλες δυσκολίες, οι Βυζαντινοί ολοκλήρωσαν την ανακατάληψη στα τέλη του 11ου αιώνα. Οι Άραβες άλλαξαν το καθεστώς γής ευνοοώντας σημαντικά τους μικρούς ιδιοκτήτες και βελτίωσαν τα αρδευτικά συστήματα. Η γλώσσα που δημιουργήθηκε στο νησί επί Αραβικής κυριαρχίας ήταν τα [[Σικελοαραβικά]], είναι εμφανή σε πολλές λέξεις σε τοπικές διαλέκτους, τα Σικελοαραβικά εξαφανίστηκαν σήμερα αλλά εξελίχτηκαν στην [[Μαλτεζική γλώσσα]] που ομιλείται στην [[Μάλτα]] και τα γύρω νησιά.

Μια περιγραφή για το [[Παλέρμο]] εκείνης της εποχής μας δίνει στα γραπτά του ένας Άραβας έμπορος που εισκέφτηκε την Σικελία (950), ένα κλειστό οχυρωμένο προάστιο οικοδομήθηκε στο κέντρο του Παλέρμο με το ''"Τζαμί της Παρασκευής"'' που έγινε αργότερα ο Καθεδρικός ναός της πόλης. Στο προάστιο ''"Άλ-Καλίσα"'' σημερινή Κάλσα ήταν τα ανάκτορα του Σουλτάνου, ένα τζαμί, κυβερνητικά γραφεία και μια ιδιωτική φυλακή, 7.000 κάτοικοι ήταν έμποροι κρεάτων με 150 καταστήματα. Το Παλέρμο ανήκε στην αρχή στους [[Αγλαβίδες]], στην συνέχεια πέρασε στο [[Εμιράτο της Σικελίας]] που ασκούσε κυριαρχία το [[Χαλιφάτο των Φατιμιδών]].

====Νορμανδοί====

 

Η Νορμανδική οικογένεια του Ωτβίλ ήταν απόγονοι των [[Βίκιγκ]], σεβάστηκαν τους πολιτισμούς που βρήκαν στο νησί αλλά προσπάθησαν να μεταδώσουν και τον δικό τους, ασπάστηκαν τις συνήθειες, τα έθιμα και την πολιτική των προκατόχων τους. Πολλοί Νορμανδοί είχαν την ενδυμασία, την ομιλία και την κόμμωση των Βυζαντινών και των Αράβων ενώ οι βασιλιάδες είχαν στα ανάκτορα τους ευνούχους και χαρέμια.<ref>http://www.initaly.com/regions/sicily/chronol.htm</ref><ref>Johns, Jeremy (2002). Arabic Administration in Norman Sicily: The Royal Diwan. Cambridge studies in Islamic civilization. Cambridge, England: Cambridge University Press. σσ. 249–250</ref>

Ο Ρογήρος πέθανε (1101) και τον διαδέχθηκε ο δεύτερος γιος από την τελευταία του σύζυγο [[Ρογήρος Β΄ της Σικελίας]], η μητέρα του Αδελαΐδα ντελ Βάστο ήταν κηδεμόνας του μικρού βασιλιά μέχρι την ενηλικίωση του (1112).<ref>Raphael Patai, The Jewish Mind, Scribners, 1977, σ. 155–6</ref>

====Αραγωνέζοι και Σικελικός Εσπερινός====

 

Η δυναστεία των Ωτβίλ κυβέρνησε την Σικελία περίπου έναν αιώνα, η τελευταία διάδοχος του Ρογήρου [[Κωνσταντία Ωτβίλ της Σικελίας]] παντρεύτηκε τον αυτοκράτορα [[Ερρίκος ΣΤ΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας|Ερρίκο ΣΤ΄]].<ref>http://www.bestofsicily.com/mag/art171.htm</ref>

Με τον γάμο ο [[Οίκος των Χοενστάουφεν]] που ήταν Γερμανοί από την [[Σουηβία]] κληρονόμησαν το βασίλειο της Σικελίας, ο γιος τους [[Φρειδερίκος Β΄ Χοενστάουφεν]] ήταν ένας από τους κορυφαίους και τους πιό καλλιεργημένους μονάρχες του Μεσαίωνα. Η Κωνσταντία Ωτβίλ ανέθεσε την κηδεμονία του γιου της στον πάπα [[Πάπας Ιννοκέντιος Γ΄|Ιννοκέντιο Γ΄]] που βρήκε την ευκαιρία να αποσπάσει την Σικελία από την [[Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία]]. Ο Φρειδερίκος Β΄ στέφτηκε στο Παλέρμο βασιλιάς της Σικελίας σε ηλικία τεσσάρων ετών (1198), δέχτηκε ευρύτατη εκπαίδευση και μπορούσε να κυκλοφορήσει ελεύθερα στους δρόμους του Παλέρμο, έμαθε πολλές ξένες γλώσσες όπως Αραβικά και Ελληνικά και πολλά μυστικά των Ιουδαίων. Σε ηλικία 12 ετών καθαίρεσε τον εκπρόσωπο του πάπα και ανέλαβε ο ίδιος την εξουσία, σε ηλικία 15 ετών παντρεύτηκε την [[Κωνσταντία της Αραγωνίας]] και ξεκίνησε τις προσπάθειες του να αποκαταστήσει την αυτοκρατορική εξουσία. Την περίοδο 1221 - 1226 μετακίνησε όλους τους Μουσουλμάνους της Σικελίας στην Απουλία.<ref>http://www.dieli.net/SicilyPage/History/SicilianHist.html</ref> Οι συγκρούσεις ανάμεσα στον πάπα και τον αυτοκράτορα ανάγκασαν τον πάπα [[Πάπας Ιννοκέντιος Δ΄|Ιννοκέντιο Δ΄]] να στέψει τον πρίγκηπα [[Κάρολος ο Ανδεγαυός|Κάρολο, κόμη του Ανζού και της Προβηγκίας]] βασιλιά της Σικελίας και της Νεαπόλεως.<ref>http://www.bestofsicily.com/mag/art171.htm</ref>

====Ιταλική ενοποίηση====

 

Στην ''"Εκστρατεία των Χιλίων"'' που ακολούθησε ο επαναστάτης [[Τζουζέπε Γκαριμπάλντι]] κατέλαβε την Σικελία (1860) που συμμετείχε στην [[Ιταλική ενοποίηση]] μαζί με τις υπόλοιπες περιοχές της Ιταλικής χερσονήσου.<ref>https://web.archive.org/web/20101127225428/http://oah.org/pubs/magazine/migrations/townsend.html</ref> Η κατάκτηση ξεκίνησε από τα [[Μαρσάλα]], πολλοί γηγενείς Σικελοί τον βοήθησαν να κατακτήσει ολόκληρη την νότια Ιταλία. Οι στρατιωτικές επιχειρήσεις του Γκαριμπάλντι ολοκληρώθηκαν με την πολιορκία της [[Γκαέτα]], οι τελευταίοι Βουρβόνοι εκδιώχθηκαν και ολόκληρη η νότια Ιταλία πέρασε στον [[Κατάλογος μοναρχών της Σαρδηνίας|Βασιλιά της Σαρδηνίας]] [[Βίκτωρ Εμμανουήλ Β΄]].<ref>https://www.britannica.com/place/Sicily</ref> Η Σικελία πέρασε στο [[Βασίλειο της Ιταλίας]] ύστερα από δημοψήφισμα, ο πληθυσμός του νησιού ψήφισε σε ποσοστό 75% υπέρ της Ένωσης (17 Μαρτίου 1861). Το βασίλειο της Ιταλίας προσπάθησε να κάνει επενδύσεις στην Σικελία αλλά η ανάπτυξη στο νησί ήταν μηδενική, αυτό προκάλεσε ένα μεγάλο τμήμα μετανάστευσης των κατοίκων.<ref>https://web.archive.org/web/20101127225428/http://oah.org/pubs/magazine/migrations/townsend.html</ref>