Ζαν Β΄ Λε Μενγκρ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

Το 1390, ενώ η Εκεχειρία του Leulinghem είχε διακόψει προσωρινά τον πόλεμο με την Αγγλία, ο Μπουσικώ και δύο άλλοι Γάλλοι ιππότες διοργάνωσαν το τουρνουά του Saint-Inglevert, στο οποίο αγωνίστηκε μαζί με τους δύο συντρόφους του εναντίον αγγλικών ιπποτών, από τους οποίους έριξε δέκαοκτώ αντιπάλους. Την επόμενη χρονιά ταξίδεψε για τρίτη φορά στη Πρωσία. Λόγω της μεγάλης υπηρεσίας του στον πόλεμο εναντίον των παγανιστών στη Λιβόνια και την Πρωσία, ονομάστηκε στρατάρχης της Γαλλίας στις 25 Δεκεμβρίου 1391 από τον Κάρολο VI στον καθεδρικό ναό του Αγίου Μάρτιν στο Tours.

 

Το 1396 έλαβε μέρος στην κοινή γαλλο-ουγγρική σταυροφορία εναντίον των Οθωμανών, η οποία υπέστη βαριά ήττα στις 28 Σεπτεμβρίου στη μάχη της Νικοπόλεως. Συνελήφθη ως αιχμάλωτος του οθωμανού σουλτάνου Bayezid I, αλλά, αντιθέτως με πολλούς από τους συντρόφους του, διέφυγε την εκτέλεση και τελικώς λυτρώθηκε. Το 1399 ίδρυσε το Emprise de l'Escu vert à la Dame Blanche, ένα σωματείο εμπνευσμένο από το ιδεώδες της αρχοντικής αγάπης: «θα μπορούσε κανείς να τον υποθέσει ότι θεραπεύτηκε από όλες τις ιπποτικές αυταπάτες μετά την καταστροφή της Νικόπολης», παρατήρησε