Μονή Οσίου Λουκά: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό
μ μ.επιμέλεια
Γραμμή 12:
|Υψόμετρο = 430
}}
Η '''Μονή Οσίου Λουκά''' , η '''Αγιά-Σοφιά της Ρούμελης''' <ref>[http://www.tovima.gr/culture/article/?aid=899589]</ref>
είναι χτισμένη σε υψόμετρο 430 μ. στις δυτικές υπώρειες του [[Ελικώνας|Ελικώνα]] στο [[Στείρι Βοιωτίας|Στείρι]] [[Βοιωτία|Βοιωτίας]]<nowiki/>. Αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα μνημεία της [[Βυζαντινή τέχνη#Μεσοβυζαντινή περίοδος|μεσοβυζαντινής τέχνης]] και αρχιτεκτονικής και περιλαμβάνεται στον κατάλογο μνημείων παγκόσμιας κληρονομιάς της [[UNESCO]] από κοινού με τα άλλα δύο σωζόμενα μοναστήρια της μεσοβυζαντινής περιόδου στην Ελλάδα, τη [[Νέα Μονή]] και τη [[Μονή Δαφνίου]]. Ο Όσιος Λουκάς είναι ωστόσο μεγαλύτερος και διαφέρει από το [[Μονή Δαφνίου|Δαφνί]] και τη [[Νέα Μονή]] στο ότι είναι αφιερωμένος σε ένα μοναδικό Όσιο, τον [[Όσιος Λουκάς ο Στειριώτης|Όσιο Λουκά τον Στειριώτη]] ([[29 Ιουλίου]] [[896]] - [[7 Φεβρουαρίου]] [[953]]).
 
Γραμμή 45:
Ειδικότερα, ο πλούσιος εσωτερικός διάκοσμος του Καθολικού περιλαμβάνει:
<blockquote style="font-size: 90%; margin-right: 10%; ">
Συνθέσεις από χρωματιστά μάρμαρα [που] καλύπτουν το δάπεδο του ναού, όπως και τις κατακόρυφες επιφάνειες των τοίχων. Τα λαμπρά ψηφιδωτά που κοσμούν τις ανώτερες επιφάνειες του καθολικού, αποτελούν ένα από τα σημαντικότερα ψηφιδωτά σύνολα της μεσοβυζαντινής τέχνης. Χρονολογούνται γύρω στη δεύτερη και τρίτη δεκαετία του 11ου αι., είναι δηλαδή πρωιμότερα από τα άλλα δύο μεγάλα ψηφιδωτά σύνολα του ελλαδικού χώρου, αυτά της Νέας Μονής Χίου και του Δαφνίου. Στη κόγχη του ιερού απεικονίζεται η Παναγία ένθρονη Βρεφοκρατούσα, ενώ στο χαμηλό θόλο πάνω από το ιερό παριστάνεται η Πεντηκοστή. Στο μεγάλο τόξο επάνω από την είσοδο του ιερού εικονίζονται οι δύο αρχάγγελοι Μιχαήλ και Γαβριήλ. Ο χριστολογικός κύκλος αντιπροσωπεύεται με τέσσερις σκηνές στα ημιχώνια (ο [[Ευαγγελισμός της Θεοτόκου|Ευαγγελισμός]] που δεν σώζεται, η [[Χριστούγεννα|Γέννηση]], η Υπαπαντή και η Βάπτιση) και με τέσσερις σκηνές από τον κύκλο του [[Άγια Πάθη|Πάθους]] (ο [[Ιερός Νιπτήρας]], η [[Σταύρωση]], η [[Ανάσταση του Χριστού|Ανάσταση]] και η Ψηλάφηση του Θωμά). Στο διακονικό διατηρούνται δύο σκηνές της [[Παλαιά Διαθήκη|Παλαιάς Διαθήκης]], ο [[Δανιήλ]] στο λάκκο των Λεόντων και οι Τρεις Παίδες στην κάμινο. Τη ψηφιδωτή διακόσμηση συμπληρώνουν παραστάσεις ενός πολύ μεγάλου αριθμού αγίων, κυρίως μοναχών, ιεραρχών, στρατιωτικών αγίων και αγίων ιατρών. Τα δύο παρεκκλήσια, βορειοδυτικό και νοτιοδυτικό, μικρό τμήμα του βορειοανατολικού διαμερίσματος και η κρύπτη κοσμούνται με τοιχογραφίες που χρονολογούνται στο τρίτο τέταρτο του 11ου αι<ref name=auto3 />.
</blockquote>
 
Γραμμή 106:
</gallery>
</Center>
 
 
== Παραπομπές ==
Γραμμή 129 ⟶ 130 :
{{Μοναστήρια του νομού Βοιωτίας}}
{{Μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς στην Ελλάδα}}
 
 
[[Κατηγορία:Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς στην Ελλάδα]]