Λαυρέντιος ο Μεγαλοπρεπής: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Προσθήκη συνδέσμων Πολιτσιάνο, Καλλιστος, Χαλκοκονδύλης
Γραμμή 37:
Μετά το θάνατο του πατέρα του [[Πέτρος των Μεδίκων, ο Ποδάγρας|Πέτρου]], ο Λαυρέντιος έγινε, μαζί με τον αδελφό του [[Τζουλιάνο των Μεδίκων|Τζουλιάνο]], ηγέτης ''de facto'' της Φλωρεντίας. Κατά τα πρώτα χρόνια της διακυβέρνησής του (1469-1478) προσπάθησε απ'τη μια πλευρά να ενδυναμώσει τις φιλικές προς τους Μεδίκους παρατάξεις, και ταυτόχρονα να αφανίσει εξεγέρσεις των υποδουλωμένων στη Φλωρεντία πόλεων, όπως το [[Πράτο]] και η [[Βολτέρρα]]. Όσον αφορά αντίθετα την εξωτερική πολιτική, θέλησε να περιορίσει τις εδαφικές φιλοδοξίες του [[Πάπας Σίξτος Δ΄|Πάπα Σίξτου Δ΄]] στο πνεύμα της συμμαχίας του 1454.
 
Για αυτούς τους λόγους ο Λαυρέντιος έγινε το αντικείμενο της [[Συνωμοσία των Πάτσι|συνωμοσίας των Πάτσι]] (1478), κατά την οποία δολοφονήθηκε ο αδελφός του [[Τζουλιάνο των Μεδίκων|Τζουλιάνο]], ενώ ο ίδιος κατάφερε να διασωθεί. Η αποτυχία της συνωμοσίας προκάλεσε την οργή του Πάπα, του βασιλιά της Νάπολης Φεράντε ντ'Αραγκόνα και όλων εκείνων που φοβόντουσαν τη συνεχή ενδυνάμωση της οικογένειας των Μεδίκων στη Φλωρεντία. Ακολούθησαν δύο χρόνια πολέμου ενάντια στη Φλωρεντία. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου μεγάλωσε η φήμη του Λαυρέντιου τόσο μέσα στην πόλη όσο και στο εξωτερικό, λόγω των διπλωματικών του ικανοτήτων αφού κατάφερε να κομματιάσει τη συμμαχία ενάντια στη Φλωρεντία, αλλά κι επειδή κατάφερε να διατηρήσει ενωμένες τις διαφορετικές δυνάμεις της Δημοκρατίας της πόλης του.
 
Από τη δεκαετία του 1480 είχε γίνει ρυθμιστής της πολιτικής ζωής σ'ολόκληρη την Ιταλία και οι ξένοι μονάρχες τον θεωρούσαν άρχοντα της πόλης. Ο Λορέντσο συνέδεσε το όνομά του με το μεγαλείο της Αναγέννησης στη Φλωρεντία, αφού συναναστρεφόταν με διανοούμενους του διαμετρήματος του [[Μαρσίλιο Φιτσίνο|Φιτσίνο]], του [[Τζοβάννι Πίκο ντελλά Μιράντολα|Πίκο ντέλλα Μιράντολα]], του [[ΠολιτιανόςΆντζελο Πολιτσιάνο|ΠολιτιανούΠολιτσιάνο]], αλλά και με καλλιτέχνες όπως ο [[Σάντρο Μποττιτσέλλι|Μποτιτσέλλι]] και ο νεαρός ακόμα [[Μιχαήλ Άγγελος]]. Παρακολούθησε μαθήματα ελληνικών από τον Κωνσταντινουπολίτη [[Ιωάννης Αργυρόπουλος|Ιωάννη Αργυρόπουλο]] και κάλεσε στο Φλωρεντινο σπουδαστήριο τους λογιους [[Ανδρόνικος Κάλλιστος|Ανδρόνικο Κάλλιστο]] και τον Αθηναίο [[Δημήτριος Χαλκοκονδύλης|Δημήτριο Χαλκοκονδύλη]].

Μετά τον πρώιμο θάνατό του το 1492, η Φλωρεντία εξεγέρθηκε ενάντια στον άπειρο γιο του [[Πέτρος των Μεδίκων, ο Άτυχος|Πιέρο]] για να παραδώσει την εξουσία στα χέρια του μοναχού [[Τζιρόλαμο Σαβοναρόλα]]. Χωρίς τις διπλωματικές κινήσεις του Λαυρέντιου, η αντιπαλότητα των αρχόντων της υπόλοιπης Ιταλίας επέτρεψε στον [[Κάρολος Η΄ της Γαλλίας|Κάρολο Η΄ της Γαλλίας]] να έρθει στην Ιταλία. Αυτό σήμανε και την έναρξη των γαλλο-ισπανικών πολέμων του 16ου αιώνα.
 
== Βιογραφικά στοιχεία ==