Πέτρος Β΄ της Ρωσίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Πετρος Β΄''' ([[ρωσική γλώσσα|ρωσικά]]:''Пётр II'', [[23 Οκτωβρίου]] [[1715]] - [[30 Ιανουαρίου]] [[1730]]) ήταν Ρώσος [[τσάρος]], ο οποίος διαδέχθηκε στο θρόνο την [[Αικατερίνη Α΄ της Ρωσίας|Αικατερίνη Α΄]]. Εγγονός του [[Πέτρος Α΄ της Ρωσίας (ο Μέγας)|Πέτρου Α΄]], γιος του Τσάρεβιτς [[Αλεξέι Πέτροβιτς]] και της Πριγκίπισσας [[Γερμανία]]ς Σοφία-Σαρλότ του [[Μπράουνσβαϊγκ]]-[[ΒολφενμπύττελΒολφενμπούτελ]], το τελευταίο αρσενικό μέλος της οικογένειας των ΡομανόφΡομάνοφ. Ανήλθε στο θρόνο στις 6 (17) Μαΐου 1727, όταν ήταν μόλις έντεκα ετών, και πέθανε σε ηλικία 14 ετών από [[ευλογιά]]. Ο Πέτρος Β΄ δεν είχε χρόνο για κρατικές υποθέσεις και στην πραγματικότητα δεν κυβέρνησε ποτέ μόνος του. Η πραγματική εξουσία ήταν στα χέρια του Ανώτατου Μυστικού Συμβουλίου, πρώτα του Μένσικοφ και μετά την ανατροπή του, του Ντολγκορούκοφ.

Ο Μέγας Δούκας Πέτρος Β΄, γεννήθηκε στις 12 (23) Οκτωβρίου του 1715. Ο πατέρας του Αλεξέι Πέτροβιτς ήταν διάδοχος του θρόνου, εκτελέστηκε το 1718, η μητέρα του ήταν Πριγκίπισσα της [[Γερμανία]]ς Σοφία-Σαρλότ του [[Μπράουνσβαϊγκ]]-[[ΒολφενμπύττελΒολφενμπούτελ]], η οποία πέθανε δέκα ημέρες μετά τη γέννηση του. Μετά την εκτέλεση του Αλεξέι Πέτροβιτς το 1718, ο Πέτρος Α΄ αναλαμβάνει την κηδεμονία του μοναδικού εγγονού του. Αναλαμβάνει, τη μόρφωση και ανατροφή του παιδιούμοναδικού εγγονού του.

Κατά τα πρώτα τέσσερα χρόνια της ζωής του ο Πέτρος Β΄ δεν θεωρήθηκε μελλοντικός αυτοκράτορας, γιατίδιότι ο διάδοχος του θρόνου ήταν ο γιος του [[Πέτρος Α΄ της Ρωσίας (ο Μέγας)|Πέτρου Α΄]], ο Πέτρος. Ο Πέτρος όμως χάνει τη ζωή του στην πρώιμη παιδική ηλικία, και έτσι δημιουργείται το ζήτημα της διαδοχής. Ο Αλεξέι Πέτροβιτς αρνήθηκε από πριν τη διαδοχή υπέρ του γιου του Πέτρου Β΄. Με το θάνατο του Αλεξέι Πέτροβιτς ο μοναδικός διάδοχος γίνεται ο Πέτρος Β΄, τελευταίος από την αρσενική πλευρά της δυναστείας Ρομάνοφ.

Μέτα το θάνατο του Πέτρου Α΄, και λίγο πριν της Αικατερίνης Α΄, το [[Ανώτατο Μυστικό Συμβούλιο]], ψηφίζει για τη διαδοχή με πλειοψηφία υπέρ του Πέτρου Β΄, ο οποίος υποτίθεται ότι μέχρι 16 ετών θα βρισκόταν υπό την εποπτεία του Συμβουλίου και θα έπρεπε να δώσει όρκο και την υπόσχεση να μην πάρει ποτέ την εκδίκηση από κανέναν για τη θανατική καταδίκη του πατέρα του, Αλεξέι Πέτροβιτς. Στις 6 (17) Μάιου 1727 η 43χρονη [[Αικατερίνη Α΄ της Ρωσίας|Αικατερίνη Α΄]] πεθαίνει αφήνοντας διαθήκη. Σύμφωνα με αυτή το θρόνο κληρονομεί ο εγγονός του Πέτρου Α ΄.

Ο Μένσικοφ στράφηκε εναντίον όλων εκείνων που θεωρούσε επικίνδυνους από την άποψη της διαδοχής. Η κόρη του Πέτρου Α΄, Άννα Πετρόβνα και ο σύζυγός της αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τη [[Ρωσία]]. Στην [[Άννα Ιβάνοβνα]], κόρη του Βασιλιά [[Ιβάν Ε΄ της Ρωσίας|Ιβάν Ε΄]] είχε απαγορευτεί επιστροφή από [[Γιέλγκαβα]] που βρισκόταν για να δειβλέπει τον Πέτρο Β΄. Ο Μένσικοφ προσπαθώντας να ενισχύσει την επιρροή του αυτοκράτορα, τον έφερε στις 17 Μαΐου στο σπίτι του στο νησί Βασιλένσκι. Στις 25 του Μάιου αρραβώνιασεαρραβωνιάζει τον 11χρονο Πέτρο Β΄ με την 16χρονη πριγκίπισσα Μαρία, κόρη του πριγκίπισσα Μαρία.

Σταδιακά οι σχέσεις αυτοκράτορα με τον Μένσικοφ και την κόρη του ψύχραιναν. Υπήρχαν αρκετοί λόγοι: από τη μία πλευρά η ​​αλαζονεία του Μένσικοφ, από την άλλη η επιρροή της Ελισάβετ Πέτρονβα και του Ντολγκορούκι. Τελικά ο Πέτρος Β΄ αποφάσισε να διαλύσει τον αρραβώνα και να μετακομίσει στο Παλάτι του Πετρογκρόφ. Εν τω μεταξύ οι αντίπαλοί του βρήκαν εκθέσεις ανάκρισης του πατέρα του Αλεξέι Πέτροβιτς στην οποία συμμετείχε και ο Μένσικοφ, και τις παρουσίασαν στον αυτοκράτορα. Στις 7 Σεπτεμβρίου ο Πέτρου Β΄ επιστρέφοντας από το κυνήγι στην [[Αγία Πετρούπολη]] διέταξε τη Φρουρά να υπακούει πια μονό σε αυτόν. Στις 8 Σεπτεμβρίου ο Μένσικοφ είχε κατηγορηθεί για προδοσία, υπεξαίρεση του δημοσίου ταμείου και με όλη την οικογένεια (και τη Μαρία) εξορίστηκε στην [[Τομπόλσκ]].

Στις 25 Φεβρουαρίου ο Πέτρος Β΄ μεταβαίνει μετά το κάλεσμα της γιαγιάς του στη [[Μόσχα]]. Στη Μόσχαόπου η οικογένεια Ντολγκορούκι αποκτούν περισσότερη δύναμη:. στιςΣτις 3 Φεβρουαρίου του 1728 ο Βασίλη Λούκιτς και Αλεξέι Ντολγκορούκι έγιναν μελή του Συμβουλίου. Την περίοδο ζωής του στη Μόσχα, ο Πέτρος Β΄ διασκεδάζει αναθέτοντας τις κυβερνητικές υποθέσεις στους Ντολγκορούκι. Οι ίδιοι και ιδιαίτερα ο Ιβάν, αγανακτισμένοι μιλούσαν για συνεχείς διασκεδάσεις του αυτοκράτορα, παρ 'όλαπαρόλα αυτά, δεν τον εμπόδιζαν και δεν τον ανάγκαζαν να ασχοληθείασχολείται με κρατικές υποθέσεις. Κατά τη βασιλεία του συνέβησαν πολλά απρόοπτα για τη [[Ρωσία]] γεγονότα. Ο στρατός και το ναυτικό ήταν σε κρίση: Στρατιωτική Ακαδημία μετά τη εξορία του Μένσικοφ έμεινε χωρίς πρόεδρο, και ο στρατός δεν είχε αρκετά πολεμοφόδια, πολλοί ικανοί νέοι αξιωματικοί απολύθηκαν. Ο Πέτρος Β΄ δεν ενδιαφερόταν για το στρατό, οι στρατιωτικές ασκήσεις κοντά στη Μόσχα την άνοιξη του 1729 δεν προσέλκυαν την προσοχή του. Άνθιζε διαφθορά σε μεγάλη κλίμακα.

Το φθινόπωρο 1729 ο αυτοκράτορας γνώρισε και ερωτεύτηκε την αδελφή του Ιβάν Ντολγκορούκι, την 17χρόνη17χρονη Πριγκίπισσα Αικατερίνη Ντολγκορούκοβα. Στις 19 Νοεμβρίου ανακοίνωσε στο Συμβούλιο την πρόθεσή του να παντρευτεί την πριγκίπισσα, και στις 30 Νοεμβρίου, έγινε αρραβώναςαρραβωνιάστηκε στο παλάτι Λεφόρτ. Ο γάμος προγραμματίστηκε για 19 Ιανουαρίου 1730, δεν πραγματοποιήθηκε όμως λόγω του πρόωρου θανάτου του Πέτρου Β΄.

Στη γιορτή των Θεοφανίων 19 Ιανουαρίου 1730, παρά το ισχυρό παγετό, ο Πέτρος Β΄, μαζί με Στρατάρχη Μιούνιχ και Όστερμαν παραβρέθηκαν στη παρέλαση στον ποταμό Μοσκβά[[Μόσχοβας]]. Όταν ο Πέτρος επέστρεψε στο σπίτι, ανέβασε πυρετό και παρουσίασε σημάδια ευλογιάς. Φοβούμενος το θάνατο του ο Ιβάν Ντολγκορούκοφ αποφάσισε να σώσει τη θέση των συγγενών του και να ενθρονίσει την αδελφή του. Έτσι πλαστογράφησε τη διαθήκη του ΠέτροςΠέτρου Β΄. Μετά το θάνατο του Πέτρου Β΄,Β΄ο Ιβάν Ντολγκορούκοφ βγήκε έξω, τράβηξε το σπαθί του και φώναξε: «Ζήτω η αυτοκράτειρα Αικατερίνη Β΄». Συνελήφθη όμως αμέσως και μαζί με την οικογένειά του και την πριγκίπισσα Αικατερίνη εστάλη στην εξορία στη [[Σιβηρία]].