Toyota MR2: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η εξέλιξη του MR2 ξεκίνησε το [[1976]], όταν η Toyota ξεκίνησε ένα πρότζεκτ σχεδιασμού με στόχο την παραγωγή ενός αυτοκινήτου που θα ήταν ευχάριστο στην οδήγηση, αλλά και οικονομικό και ελαφρύ. Το πραγματικό έργο του σχεδιασμού ξεκίνησε το [[1979]], όταν ο Akio Yoshida από το τμήμα δοκιμών της Toyota άρχισε να αξιολογεί διάφορες εναλλακτικές λύσεις για την τοποθέτηση του κινητήρα και τη μέθοδο δίσκου. Η επιλογή έγινε τελικά να τοποθετήσει τον κινητήρα εγκάρσια στη μέση του αυτοκινήτου. Το αποτέλεσμα ήταν το πρώτο πρωτότυπο το [[1981]], που ονομάστηκε SA - X. Από το σχεδιασμό της βάσης του, το αυτοκίνητο άρχισε να εξελίσσεται σε ένα πραγματικό σπορ αυτοκίνητο, και περαιτέρω πρωτότυπα δοκιμάστηκαν έντονα τόσο στην [[Ιαπωνία]] όσο και στην [[Καλιφόρνια]]. Ένα σημαντικό μέρος των δοκιμών διεξήχθη στις πραγματικές διαδρομές του Willow Springs, όπου ο πρώην οδηγός της [[Φόρμουλα 1]] Dan Gurney δοκίμασε το μονοθέσιοπρωτότυπο.

Η Toyota παρουσίασε δημόσια το concept car SV - 3 τον Οκτώβριο του [[1983]] στο Σαλόνι Αυτοκινήτου του [[Τόκιο]], συγκεντρώνοντας τεράστιο μέρος από τα φώτα της δημοσιότητας, τόσο από τον Τύπο, όσο και από το κοινό. Το αυτοκίνητο είχε πλέον προγραμματιστεί να λανσαριστεί κατά το δεύτερο τρίμηνο του [[1984]] στην ιαπωνική αγορά και σύντομα και στις άλλες αγορές διεθνώς, υπό την ονομασία ''MR2'', που σημαίνει «Mid-ship ή Mid-engine, Rearwheel ή Runabout, 2-seater». Ειδικότερα στη [[Γαλλία]], το όνομα του μοντέλου έγινε το συντομότερο MR, για να αποφευχθεί η ομοιότητα στην προφορά του MR2 με τις γαλλικές λέξεις est merdeux, που σημαίνει «(αυτό) είναι σκατά».

Ως κινητήρα, η Toyota επέλεξε να χρησιμοποιήσει τον ατμοσφαιρικό 4A - GE 1.587 cm³ 4-κύλινδρων, με διπλό εκκεντροφόρο επικεφαλής και τέσσερις βαλβίδες ανά κύλινδρο. Αυτή η μηχανή επίσης είχε [[Μπουζί|μπουζιά]] DENSO και μια μεταβλητή γεωμετρία εισαγωγής (T - VIS), προσφέροντας στον κινητήρα μέγιστη ισχύ 112 hp (84 kW) στις [[ΗΠΑ]], 128 hp (95 kW) στο [[Ηνωμένο Βασίλειο]], 116 ή 124 PS (85 ή 91 kW / 114 ή 122 hp) στην [[Ευρώπη]] (με ή χωρίς καταλύτη), 118 hp (88 kW) στην [[Αυστραλία]] και 130 PS (96 kW 128 hp) στην [[Ιαπωνία]]. Τα ιαπωνικά μοντέλα αργότερα βγήκαν με 120 PS (88 kW, 118 hp). Ο κινητήρας είχε ήδη εισαχθεί νωρίτερα στην AE86 Corolla, συγκεντρώνοντας ιδιαίτερα θετική δημοσιότητα. Ένα 5-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο ταχυτήτων ήταν η στάνταρ επιλογή και ένα αυτόματο τεσσάρων ταχυτήτων ήταν προαιρετική. Σε οδικές δοκιμές που έλαβαν χώρα, έπιασε τα 0-100 χλμ./ώρα σε μόλις 8 δεύτερα, και το 1/4 του μιλίου μόλις σε 16 δεύτερα, δηλαδή πολύ ταχύτερα από τα τετρακύλινδρα Pontiac Fiero και Fiat X1 / 9.