Κβαντική ηλεκτροδυναμική: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 10:
Η πρώτη διατύπωση της [[Κβαντική μηχανική|κβαντικής θεωρίας]] που περιγράφει την αλληλεπίδραση ακτινοβολίας και ύλης οφείλεται στον Βρετανό επιστήμονα [[Πολ Ντιράκ]] (''Paul Dirac''), ο οποίος (κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1920) ήταν σε θέση να υπολογίσει το [[Συντελεστής εκπομπής|συντελεστή της αυθόρμητης εκπομπής]] ενός [[Άτομο|ατόμου]].
Ο Ντιράκ περιέγραψε την [[κβάντωση]] του [[Ηλεκτρομαγνητικό πεδίο|ηλεκτρομαγνητικού πεδίου]] ως ένα σύνολο αρμονικών ταλαντωτών με την εισαγωγή της έννοιας των φορέων δημιουργίας και εξαΰλωσης των σωματιδίων. Στα επόμενα χρόνια, με συνεισφορές από τον [[Βόλφγκανγκ Πάουλι]], [[Γιουτζίν Γουίγκνερ]], Pascual Jordan, [[Βέρνερ Χάιζενμπεργκ]] διετύπωσαν μια κομψή διατύπωση της κβαντικής ηλεκτροδυναμικής λόγω [[Ενρίκο Φέρμι]]. Οι φυσικοί πίστευαν ότι, κατ 'αρχήν, θα ήταν δυνατόν να εκτελέσει οποιαδήποτε υπολογισμό για οποιαδήποτε φυσική διαδικασία που περιλαμβάνει τα φωτόνια και τα φορτισμένα σωματίδια. Ωστόσο, περαιτέρω μελέτες από τον [[Φέλιξ Μπλοχ]] με Arnold Nordsieck, και Victor Weisskopf, το 1937 και το 1939, αποκάλυψε ότι οι εν λόγω υπολογισμοί ήταν αξιόπιστοι μόνο σε μια πρώτη σειρά της [[Θεωρία διαταραχών (κβαντική μηχανική)|θεωρίας διαταραχών]], ένα πρόβλημα που έχει ήδη επισημανθεί από τον [[Ρόμπερτ Οπενχάιμερ]]. Σε
[[Αρχείο:Hans Bethe.jpg|αριστερά|μικρογραφία|[[Χανς Μπέτε]]]]
Οι δυσκολίες με τη θεωρία αυξήθηκαν στο το τέλος του 1940. Οι βελτιώσεις στην τεχνολογία [[Μικροκύματα|μικροκυμάτων]] κατέστησε δυνατό να ληφθούν πιο ακριβείς μετρήσεις της μετατόπισης των επιπέδων ενός [[Υδρογόνο|ατόμου υδρογόνου]], τώρα γνωστή ως μετατόπιση Lamb και [[μαγνητική στιγμή]] του ηλεκτρονίου. Αυτά τα πειράματα σαφώς εκτίθενται με αποκλίσεις που η θεωρία δεν ήταν σε θέση να εξηγήσει.
|