Γεώργιος Ερμώνυμος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

}}Ο '''Γεώργιος Ερμώνυμος''' ή '''Χαριτώνυμος''', ο επονομαζόμενος και '''Σπαρτιάτης''' ήταν λόγιος του 15ου αιώνα και ο πρώτος δάσκαλος ελληνικών στο Παρίσι.

Γεννήθηκε στην [[Σπάρτη]] περί το 1425-1435 και μαθήτευσε στον [[Γεώργιος Γεμιστός Πλήθων|Πλήθωνα]], του οποίου το θάνατο (1452) θρήνησε με ποίημα(μονωδία). Στη συνέχεια, πιθανώς μετά την [[Άλωση της Κωνσταντινούπολης (1453)|Άλωση]], ήλθε στην [[Ιταλία]] και αφού δίδαξε για μικρό διάστημα πήγε στη [[Γαλλία]]. Εκεί, στα χρόνια του [[Λουδοβίκος ΙΑ΄ της Γαλλίας|Λουδοβίκου ΙΑ']] (1461-1483) ήταν ο πρώτος συστηματικός διδάσκαλος της [[ελληνική γλώσσα|Ελληνικής γλώσσας]].

Το 1472 ο επίσκοπος της [[Υόρκη]]ς Ζορζ Νεβίλ (Georges Neville) φυλακίστηκε κατόπιν εντολής του [[Εδουάρδος Δ' της Αγγλίας|Εδουάρδου Δ']]. Ο [[Πάπας Σίξτος Δ']], επειδή ήξερε τις ικανότητες του Ερμώνυμου τον απέστειλε to 1473 στην [[Αγγλία]] μήπως αυτός κατορθώσει την απελευθέρωση του επισκόπου. Ο επίσκοπος απελυεθερώθηκεαπελευθερώθηκε το 1474 κι Ερμώνυμος επέστρεψε στη Ρώμη από την αποστολή του στην [[Αγγλία]] στις αρχές του 1476, αλλά αντί για ανταμοιβή κατέληξε στη φυλακή, κατηγορούμενος από τις παπικές αρχές για κατασκοπεία προς τη Γαλλία, επειδή είχε στείλει επιστολή στο ναύαρχο φίλο του [[Γεώργιος Παλαιολόγος Δισύπατος|Γεώργιο ΠαλιολόγοΠαλαιολόγο Δισύπατο]] στο Παρίσι. Διασώζεται σχετική επιστολή του [[Ανδρόνικος Κάλλιστος|Ανδρόνικου Κάλλιστου]] προς το [[Γεώργιος Παλαιολόγος Δισύπατος|Γεώργιο Παλαιολόγο Δισύπατο]], που του ζητά την παρέμβαση του βασιλιά Λουδοβίκου για την απελευθέρωση του Ερμώνυμου. Ο Κων. Σάθας μεταφέρει οτι στη φυλακή ο Ερμώνυμος έγραψε ικετευτική επιστολή και προς τον [[Βησσαρίων|Βησσαρίωνα]], ζητώντας του να το βοηθήσει, ωστόσο γνωρίζουμε οτι ο Βησσαρίων είχε πεθάνει ήδη το 1472 στη Ραβέννα, γι' αυτο η πληροφορία ελέγχεται. Ο Σάθας αναφέρει οτι από τα γραφόμενα συμπεραίνουμε ότι οι δυο τους δεν είχαν προηγουμένως φιλικές σχέσεις. Μετά από τρίμηνη παραμονή στην φυλακή φαίνεται ότι αθωώθηκε κι απελευθερώθηκε τον Ιούνιο του 1476, γι' αυτό και ο Ερμώνυμος συνέταξε εγκωμιαστικό κείμενο ευγνωμοσύνης.

Όταν δημιουργήθηκαν τα πρώτα τυπογραφεία στο Παρίσι λίγο πριν το 1507, βοήθησε το Ζιλ ντε Γκουρμον (Gilles de Gourmont) να δημιουργήσει ελληνικούς χαρακτήρες για εκτύπωση.

Μαθητές του Ερμώνυμου υπήρξαν ο [[Έρασμος]], ο [[ΦίλιπποςΓκιγιόμ ΜελάγχθωνΜπυντέ]] καιαπό το 1494 κι όπως αναφέρει ο Κων. Σάθας, ο [[ΓουλιέλμοςΦίλιππος ΒουδαίοςΜελάγχθων]](Guillaume Bude). Αφού ο Μελάγχθων γεννήθηκε το 1497 κι ανο πράγματιΖιλ υπήρξεντε μαθητήςΓκουρμόν τουβοηθήθηκε όπωςαπ' αναφέρειαυτόν ογια Σάθας,τους ελληνικούς χαρακτήρες μπορούμε να συμπεράνουμε οτι ο Ερμώνυμος πέθανε στιςλίγο αρχέςμετά τουτο 16ου αιώνα1507.