Ιωάννης Κωλέττης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
→Η ρήξη με τους Κολοκοτρώνη και Ανδρούτσο: περίεργα όλα αυτά που γράφονται. |
Diu (συζήτηση | συνεισφορές) |
||
Γραμμή 69:
Η άφιξη του [[Όθων της Ελλάδας|Όθωνα]] και η εγκαθίδρυση της Αντιβασιλείας δημιούργησαν ένα νέο πολιτικό τοπίο. Μέσα σε αυτό ο Κωλέττης αρχικά συνεργάστηκε και συμμετείχε στο πρώτο υπουργικό συμβούλιο του [[Σπυρίδων Τρικούπης|Σπυρίδωνα Τρικούπη]] όπως και στην ακόλουθη κυβέρνηση Μαυροκορδάτου. Αρχικά διορίστηκε Γραμματεύς της Επικράτειας επί των Ναυτικών (3 Απριλίου 1833), εκπροσωπώντας το Γαλλικό κόμμα.<ref name="Πλαγιανάκου3"/> Στις 12 Οκτωβρίου 1833 του ανατίθεται η Γραμματεία των Εσωτερικών Καθώς είχε σπουδάσει στο Παρίσι φαίνεται πως δεν αγνοούσε τις σαινσιμονιστικές ιδέες και είχε συνδεθεί με ορισμένους εξ αυτών.<ref>Χρίστος Μπαλόγλου, «Προσπάθειες διαδόσεως των ιδεών του Saint Simon και πρακτικής των εφαρμογής στον Ελλαδικό χώρο 1825-1827», Σπουδαί τομ. 3 τχ. 3(2003), σελ89</ref>
Στις [[31 Μαΐου]] του [[1834]] διορίστηκε Πρόεδρος του υπουργικού συμβουλίου, σχηματίζοντας την [[Κυβέρνηση Ιωάννη Κωλέττη 1834|πρώτη του κυβέρνηση]], της οποίας ο βίος διήρκεσε μέχρι τις [[20 Μαΐου]] [[1835]], ημέρα που ανέλαβε ο αντιβασιλέας [[Κόμης Ιωσήφ Λουδοβίκος Άρμανσμπεργκ|Άρμανσμπεργκ]] τη διακυβέρνηση της χώρας. Κατά τη διάρκεια της πρωθυπουργίας του συντελέστηκε η μεταφορά της πρωτεύουσας από το Ναύπλιο στην [[Αθήνα]]. Επίσης κατά τη θητεία του ως υπουργός των εσωτερικών εισηγήθηκε την καθιέρωση εορτών κατά το πρότυπο των αγώνων της αρχαιότητας για να τιμηθούν τα γεγονότα και οι πρωταγωνιστές της Επανάστασης του 1821.<ref>Κωνσταντίνος Διαμαντής, «Πρότασις καθιερώσεως εθνικών επετείων και δημοσίων αγώνων κατά το πρότυπον των εορτών της αρχαιότητος κατά το 1835», Αθηνά, τομ. 73-74 (1972-1973),σελ.307-325</ref> Παράλληλα, όμως, διαδραμάτισε σημαντικό παρασκηνιακό ρόλο στην δίκη του [[Θεόδωρος Κολοκοτρώνης|Θεόδωρου Κολοκοτρώνη]] όντας υπέρμαχος της εκτέλεσης της θανατικής καταδίκης του, η οποία, παρά τις διαμαρτυρίες του, μετατράπηκε σε ισόβια κάθειρξη από τον βασιλιά Όθωνα.<ref>Πετρόπουλος Ι. Α. - Κουμαριάνου Αικατερίνη, ''Η θεμελίωση του ελληνικού κράτους, Οθωνική περίοδος 1833 - 1843'', εκδόσεις Παπαζήση, Αθήνα 1982, σελ.126 </ref>
Παρά την έντονη πίεση των [[Γαλλία|Γάλλων]] για απόδοση στον Κωλέτη της Προεδρίας της κυβέρνησης, η Αντιβασιλεία αρνήθηκε να το πράξει. Κατόπιν αυτού απεστάλη ως πρεσβευτής της Ελλάδας στη Γαλλία, όπου παρέμεινε επί μία οκταετία.
| |||